32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
612 ROMANA
tii 1667 qua censuit dandam esse declarationem, alias editam, sequentis tenoi'is, « Canonico infirmo, durante eius infirmi- tate quamvis choro non intersit, deberi fructus omnes sui canonicatus neG non distributionem, dummodo ante infir- mitatem fuerit solitus suae Ecclesiae inservire ».
Ceterum pergit patronus, ad effectum abessendi ac lucrandi distributiones in absentia, haud illud exigitur infirmitatis genus, quod aegrotum lecto aut domi necessario detineat, sed satis est quod ex chorali servitio morbi etiam levis incre- mentum timeatur. Ita Reiffenstuel lib. 3 dec. de Cler. non resid. §7 n. 193. Schmalzgrueber tom. 1 tit. 4 § 4 n. 86. Pignatel. Consult. 115 n. 67 tom. 9.
Praeterea advertit orator, canonico obesse non debere defectum indulti a die 1 Iunii 1895 ; siquidem ipse enixius idem efflagitant, sufficienter docens gravem sui morbi vim, quum indulti prorogationem obtinere non potuerit ob resi- stentiam capitularium. Imo dolet patronus, postulationi a canonico datae ad S .C .C , aliam fuisse a capitularibus suf- fectam, falso confictam. Unde arguit orator, iure meritoque S. C. C. indultum prorogasse tantum ad exitum mensis Maii 1895 quum ulterius se non potuerint protrahere mo- rae itineris. - Quare concludit, non iure sed iniuria, expirato prorogati indulti termino, capitulares omnibus fructibus ca- nonicum, ex comprobata infirmitate absentem, privasse.
Demum orator, ad tertium dubium veniens, asserit ad summum distributiones tantum quotidianas suo clienti dene- gandas esse, nempe tertiam partem fructuum praebendalium, dato sed non concesso, legitimam non adesse infirmitatis causam.
Quum capitulares autument, quod Constitutione « Sapien- tiam Sanctorum » Sixti V, lex facta sit, proventus et fru- ctus omnes in distributiones quotidianas repartiendos esse, reponit patronus, utique Constitutionem cavere « proventus reditus. . . . . . distributionum quotidianarum inter praesentes dividendarum et repartiendarum » sed item praebendas assi- gnare « totidem praebendas pro sex canonicis ». Praeterea