Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic afflicti non sumus obliti Dei, quia " si sumus obliti nomen Dei nostri, " id est nominis Dei nostri invocationem, sicut illi de quibus Jerem. xviii, 13: Oblitus est mei populus meus. Deuter. xxxii, 18: Deum qui te genuit dereliquisti, et oblitus es Domini creatoris tui ?

" Et si expandimus manus nostras. " In exteriori operatione immolando vel orando. Deuter. XXXII, 16: Provocaverunt eum in diis alienis. " Ad deum alienum, " ad idola daemoniis plena quae reputantur ab aliquibus dii. Psal. xcv, 3 : Omnes dii gentium daemonia, etc. Baruch, iv, 7 et 8 : Immolantes daemoniis, obliti estis Deum, qui nutrivit vos. Osee, viii, 14: Oblitus est Israel Dei sui, et aedificavit delubra.

Si haec fecimus, " Nonne Deus requiret ista? " ad graviter ulciscendum. Quasi diceret: Ita. Non sicut dicunt impii: Irritavit impius Deum. Dixit enim in corde suo : Non requiret . Sed mentitur, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet fabundanter acientibus superbiam,ut dicitur Ezech.XXXIV,11 : Ego ipse requiram oves meas. Et hoc poterit, scilicet ultionem de omnibus accipere, "Ipse enim novit abscondita cordis. " Unde nulla ignorantia impediet quin possit. In tantum breviter novit, ut non solum ea quae simpliciter sunt in corde, cognoscat, sed etiam ea quae ipsum hominem latent. Eccli. xxiii, 28: Oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem, profundum abyssi, et hominum corda intuentes in absconditas paries. Jerem.XVII, 9 et 10 : Pravum est cor omnium, et inscrutabile, quis cognoscet illud? Ego Dominus scrutans corda.

" Quoniam propter te mortificamur. " Hic quarta pars totius Psalmi, in qua post narratas miserias quas sustinent sine merito, subjungitur conversio sui ad orationem, et dicuntur duo secundum duplicem miseriam quam allegat, ut assequatur misericordiam. Primo, miseria poenae. Secundo, culpae, ibi, " Quoniam humiliata est. "

In prima duo. Persuasio ut exaudiatur. Secundo, oratio, ibi, " Exsurge. " Et simul conquestio,

In prima duo. Primo, miseria et afflictio in generali. Secundo, tangitur in speciali. ibi, " aestimati sumus. "

Dupliciter tamen legitur primum, ut respiciat ad antecedens in hunc modum : " Ipse novit abscondita cordis, " sed quae sunt illa?" Quoniam propter te, " non propter alium, " mortificamur, " ad mortem affligtimur. Et hoc non levi et cito transitoria miseria, " sed tota die propter te, " hoc est, pro lide tua multiplicanda in Gentibus convertendis ad te.

Ad Philipp. ii, 17 : Si immolor supra sacrificium, et obsequium fidei vestrae, gaudeo. I ad Corinth xv, 31: Quotidie morior per vestram gloriam, fratres. Sed quomodo affligimur? " aestimati sumus sicut oves occisionis, " quae nullo modo reluctantes occiduntur, et mactantur. Cassiodorus : " Ovis nec cornu valet, nec " dente contendit, aut de fuga praesumit, " sed manibus latronis patienter acquie-" scit, dum nulla reluctatione se defen-" dit. " Hic est modus pugnandi veris Christianis. Psal. lxxviii, 13 : Nos autem populus tuus, et oves pascuae tuae. Ezech. xxxiv, 17 : Vos autem greges mei, greges pascuae meae, homines estis. Vel melius ad sequentia sic : " Propter te mortificamur, aestimati sumus, "totum sicut prius: et quoniam ita est, " Exsurge. "

Hic ergo nota, quod Sancti mortificantur pro Christo. Primo, ut Christo vicem reddant, qui pro ipsis mortuus est, I Pet. IV, 1 : Christo igitur passo in carne, et vos eadem cogitatione armamini, ut sicut ille pro nobis, et nos pro illo. Item, ut se Christo conformenl, I Pet. II, 21: Christus passus est pro nobis, vobis relinquens exemplum, ut sequamini vestigia ejus. Ut fidei Christi testimonium reddant, Hebr. XI, 39 : Et hi omnes testimonio fidei probati, non acceperunt repromissionem, ut quod deerat passionibus Christi, ut bene esset fundata Ecclesia in sanguine, adimplerent. Ad Coloss. I, 24: Adimpleo ea quae desunt passionum Christi, in carne mea, pro corpore ejus, quod est Ecclesia. Ut se Deum veraciter diligere demonstrent, Joan. xv, 13 : Majorem hac dilectionem nemo habet, ut animam suam, etc. II Mach.VI, 30 : Propter timorem tuum libenter haec patior... universae genti memoriam mortis suae ad exemplum virtutis et fortitudinis derelinquens. In eodem, VI, 28: Adolescentibus exemplum forte relinquam, siprompto animo, ac fortiter pro gravissimis et sanctissimis legibus honesta morte fungar. Ut cum Christo perpetuo regnarent, 11 ad Timoth, n, 12: Si sustinemus, et conregnabimus.

" Exsurge, quare obdormis, Domine ? Hic secundum, promissa enim persuasione, subjungitur oratio, in qua duo Primo, oratio. Secundo, orantis conque stio, ibi, " Quare faciem. "

In prima quatuor. Primo, excitatD ejus quem orat. Secundo, ratio quare si excitatur, ibi, " Quare obdormis? " Ter tio, repetitio excitationis, ibi, " Exsurge. " Quarto, petitio, ibi, " Et ne repel las. "