616 PARISIEN.

Insuper actrix profitetur : « Mon père s'est opposé à ce mariage d'abord ». Hisce tamen minime obstantibus mar- chioni Alexandro Sibyllam uxorem committere et ipse Si- byllae pater, teste ipsamet actrice, permisit : quod pater minime consensisset, si Sibyllam videret ad saniora consi- lia redire, si matrimonium quod in promptu erat non ne- cessarium foret.

Ipsa etiam actrix in supplici ad Sacratissimum Princi- pem libello scribit: « La sua madre contessa di B . . . . non ascoltò altro che i sentimenti inflessibili di morale e di re- ligione ». Iamvero numquam orator audivit iniustas dici minas, verbera, cruciatus, quos inferri iubent : « i senti- menti inflessibili di morale e di religione ». Nec audivit quandoque matrimonium aliquod nullitate tabescere, quippe quod fuerit minis, verberibus, carceribus, cruciatibus iuste impositum.

Enimvero, prosequitur orator, huiusmodi nullitas certe proflueret ab illo de in integrum restitutionibus edicto quo Praetor iubet: « Quod vi metusve causa gestum erit ra- tum non habebo; i. e. rescindam ». Iamvero iuxta defen- sorem, edictum illud minime obtinet in metu iuste inlato. Ad rem I. 6 ff', de eo quod metus causa (ibi): « Continet igi- tur haec clausula et vim et metum : et si quis vi compul- sus aliquid fecit, per hoc edictum restituitur. Sed vim ac- cipimus atrocem, et eam quae adversus bonos mores fiat: non eam quam magistratus recte intulit, scilicet iure licito et iure honoris, quem sustinet. Ceterum si per iniuriam quid fecit populi romani magistratus, vel provinciae praeses, Pomponius scribit, hoc edictum locum habere: si forte (in- quit) mortis aut verberum terrore pecuniam aliquid extor- serit ».

Quapropter iure optimo merito Palacios dist. 29, disput, unie, docet: « Tunc tantum metum irritare matrimonium, quando fit gravis iniuria ».

Et Sanctus Alphonsus de Ligorio theol, moral, lib. 6, tract. 6, de matrim, num. 1049 tradit: « Ut metus irritet