634

Dubi ta tu r an Bapt isma conferri queat adu l t i s infidelibus, qua tenus ads i t t imor quod

ipsi malam ducere poss in t v i tam.

Rme Pater,

Ad hanc S. Congregationem nuper referebas, te in ratione agendi tui sacri ministerii aliqua experiri dubia, supra quibus responsum petebas.

Pr imum dubium erat u t rum expediret baptismum admini- strare illis puellis, rite dispositis, quando moralis existeret cer- titudo fore ut ipsae invita e, a propriis parentibus traderentur viris europaeis, ut viverent cum istis tamquam concubinae. Cui dubium sufficienter respondetur per decisionem Supremae Con- gregationis Sancti Officii, quae ad te anno 1892 transmissa fuit, quae similem respiciebat casum. Verba autem huiusmodi deci- sionis sunt sequentia :

« Praefectum Apostolicum laudabiliter se gessisse miseras puellas, de quibus agitur redimendo, ne nuptui traderentur viris irretitis impedimento ligaminis, aut etiam disparis cultus, quo- ties cautiones obtineri non possent. Puellis vero quae redimi nequeant, et baptizari instanter petant, haud facile baptismi sa- cramentum esse denegandum, si debita instructione sint prae- ditae, aliasque necessarias dispositiones congruo experimento comprobatas se habere ostendant, una cum firmo proposito, ita ut paratae sint potius mori quam foedari ».

Aliud proponebas dubium; u t rum scilicet esset expediens baptizare pueros sufficienter instructos et sacramentum illud petentes, qui adulti facti, et scholis Missionis egressi, religionis catholicae praecepta essent oblituri, et in vitia gentilium labituri.

Dubitationi vero huic respondendum videtur, praevisionem praefatam haud prohibere posse administrationem baptismi pue- ris huismodi, bene instructis et dispositis. Imo ipsa ratio sua- det, illos magis christianae religionis doctrinis et Sacramentis esse firmandos, qui durius aggressuri sunt pro salute animae certamen. Quapropter diligenter cura, ut isti iuvenes qui mise- ratione divina ad fidem et christianorum mores sunt vocati,

EX S. CONG. DE PROPAGANDA FIDE