256

tantum capite; favor autem, debet in actionem vetitam induere, ut possit actio haberi excommunica- tione perculsa; hoc autem in ca- pite excommunicatur favor raptui praestitus, non matrimonio. At ante matrimonium cui Parochus bene- dicit, raptus iam consummatus est; ergo Parochi favor nullimode in raptum iniluxit; ergo nec ullam poenam incurrit.

At si antequam raptum vir con- summare^ Parochus ei promiserit se matrimonio assistentiam suam praestitutam, excommunicatione, ceterisque poenis non est exi- mendus, cum eiusmodi promissione favorem raptori praestiterit, eique animos addiderit ad raptum pera- gendum, quem fortasse peracturus non fuisset, si Parochus assistentiam suam matrimonio ineundo dene- gasset ; cum hac in hypothesi, ra- tione matrimonii ineundi frustra ra- ptus perageretur, cum ei nenio profecto assistentiam praestituros foret.

Eiusmodi vero sententiam aucto- res praestantissimi sequuntur, quos inter Schmalzgrueber loc. cit. n. 51 scribit: « Hunc, Parochum, poenas » Concilii Tridentini non incurrere; » non enim favet delicto raptus, » quod iam est commissum et con- » summatum, sed ipsi matrimonio. » Excipitur nisi ante raptum pro- » misisset raptori, quod assistere » velit matrimonio contrahendo » cum rapta, adeoque illam ad » raptum exequendum animasset;

resiliendi, cum crimen constituat. Ex quo pariter sequitur legitima praesumptio, quod cum sponsa in- vita rapta fuerit, et dedecus susci- pere aut pati nolit, matrimonium cum raptore contrahere repudiet, vel saltem, se eo in statu manente, contrahere nolit. Supponendus est igitur defectus libertatis et volun- tatis in sponsa. His accedit quod sponsa violenter cogi non potest, aut debet ad sponsalium fidem ser- vandam; quod enim libere promisit, libere et sine crimine servare per- mittenda est, et velle est suppo- nenda. Demum in iure una tantum in re fit exceptio, si scilicet sponsa libere et libenter raplui consentiat, ut patet ex Cap. cum causam, quod supra citavimus.

At praeter raptores, in Triden- tino Capite excommunicantur omnes illi (raptori) consilium, auxilium, ct favorem praebentes; qui qui sint, quasque ponere actiones debeant ut excommunicationem incurrant, non semel in nostris Commentariis diximus.

Una tantummodo quaestio hoc in loco dirimenda est: an scilicet Pa- rochus qui matrimonio benedicit antequam sponsa in loco tuto collo- cetur, veluti raptoris fautor ha- bendus sit, et consequenter excom- municatus aliisque poenis irretitus.

Cui quaestioni ut respondeamus, animadvertendum est, Parochum hunc, ni auxilium vel consilium raptori antea praestiterit, excom- municationem incurrere ex favoris