640 APPENDIX V.

S. C. S. Officii 18 Maii 1892 - Vic. Ap. Zanguebaren .

Dubia quoad matr imoniorum legi t imi ta tem.

Utrum habenda sint uti vera et legitima: 1. Matrimonia contracta ab infidelibus sub servitute dominorum

constitutis, licet vir et uxor seorsim venumdari queant, licet unus sine alio emancipan possit, licet vir vel emancipatus vel alteri venditus, relictis, uxore et liberis, siquos habuit, aufugiat ab hero, vel sit paratus animo arripiendi fugam quum primum sese obtulerit occasio.

2. Matrimonium alienigenae, qui se alicui hero servitio tradit, absque tamen obligatione manendi penes eum in perpetuum, et ab eodem petit et obtinet mulierem quae ei adsistentiam praestet, ob quam si- mul convivendo procul dubio actus coniugales gignuntur, licet hae ma- ritales relationes facile abrumpantur, sive vir abscedat, sive herus prae- stitam mulierem sibi revocet.

3. Matrimonia ab infidelibus, sive liberis, sive servis, etiam dote intercedente, contracta, hac tamen persuasione quod sint solubilia si divortium vel polygamia locum habeat.

R. Ad 1. In decisis fer. IY, 29 Iulii 1885, nempe cum praeslitui non possit generalis regula, ex qua matrimonia infidelium illius regio- nis haberi debeant veluti mera contubernia, instituendum est in singulis casibus particularibus examen circumstantiarum et modi quo coniugium primitus initum fuerit, tum eius diuturnitatis aliorumque adiunctorum quae accesserint. Si una ex duabus partibus convertatur!, altera re- manente in infidelitate, supplicandum SSmo pro facultate qua R. P. D. Vicarius Ap. illam ab interpellatione dispensare valeat. Si vero pars una convertatur post conversionem alterius, et examinato casu parti- culari, supersit dubium, stet pro nullitate matrimonii in favorem Fidei.

Ad 2. Ut in praecedenti. Ad 3. Matrimonia contracta, ut exponitur, generatim habenda esse

uti legitima, nisi aliud obstet impedimentum iuris naturalis et divini. SSmus approbare ac pro facultate, de qua supra, benigne annuere di- gnatus est.

lib. 3 cap. 2 quaest, i n. 16. At satis recte sentire videtur Cabassutius, qui in Theor. et Prax. Iur. Canon. lib. 5 cap. 25 n. 10 et 1 1 , huius dubii resolutionem pendere affirmat a casuum circumstantiis, et moribus regionum ».