646 EPISTOLA ENCYCLICA

quia, ut Augustinus dicit, nec periculosius alicubi erratur, nec laboriosius aliquid quaeritur, nec fructuosius aliquid inveni- tur (1). Periculum autem ex eo fit, ne in fide aut in cultu vel divinae inter se Personae confundantur vel unica in ipsis na- tura separetur ; nam, fides catholica haec est, ut unum, Deum in Trinitate et Trinitatem in unitate veneremur. Quare Inno- centius XII, decessor Noster, sollemnia quaedam honori Patris propria postulantibus omnino negavit. Quod si singula Incarnati Verbi mysteria certis diebus festis celebrantur, non tamen pro- prio ullo festo celebratur Verbum, secundum divinam tantum na tu ram: atque ipsa etiam Pentecostes sollemnia non ideo in- ducta antiquitus sunt, ut Spiritus Sanctus per se simpliciter ho- noraretur, sed ut eiusdem recoleretur adventus sive externa missio. Quae quidem omnia sapienti consilio sancita sunt, ne quis forte a distinguendis Personis ad divinam essentiam distin- guendam prolaberetur. Quin etiam Ecclesia ut in fidei integri- tate filios contineret, sanctissimae Trinitatis festum instituit, quod Ioannes XXII deinde iussit ubique agendum ; tum altaria et templa eidem dicari permisit ; atque Ordinem religiosorum ca- ptivis redimendis, qui Trinità ti devotus omnino est eiusque titulo gaudet, non sine caelesti nutu rite comprobavit. Multaque rem confirmant. Cultus enim qui sanctis Caelitibus atque Angelis, qui Virgini Deiparae, qui Christo tribuitur, is demum in Trini- tatem ipsam redundat et desinit. In precationibus quae uni Per- sonae adhibentur, item de ceteris mentio est ; in forma suppli- cationum, singulis quidem Personis seorsum invocatis, com- munis earum invocatio subiicitur; psalmis hymnisque idem omnibus praeconium accedit in Patrem et Filium et Spiritum Sanctum ; benedictiones, ritus, sacramenta comitatur aut conficit sanctae imploratio Trinitatis. Atque haec ipsa iampridem Apo- stolus praemonuerat in ea sententia : Quoniam ex ipso et per ipsum et in ipso sunt omina ; ipsi gloria in saecula (2) : inde significans Personarum trinitatem, hinc unitatem affirmans na- turae, quae quum una eademque singulis sit Personis, ideo singulis, tamquam uni eidemque Deo, aeterna aeque maiestatis gloria debetur. Quod testimonium edisserens Augustinus, Non confuse, inquit, accipiendum est quod ait Apostolus, ex ipso et

(1) Summ. th. î* q. xxx i , a. 2 - De Trin. I. I, c. 3.

(2) Rom. xi, 56.