652 COLONIEN.

declarationibus S. C. C. non solum licentia praesumpta sive tacita sensu lato, sed etiam tacita sensu stricto sit exclusa. Quod prae- sumpta sit exclusa, manifestum est; at tacitam sensu stricto ex- cludi, licet illius existentia obiectiva ex factis concludentibus certo probetur, De Angelis 1. c. lib. IV. tit. 3. n. 5., Giovine, Gury, Fer- rari aliisque nondum definitum esse existimant:

Neque firmior est ratio petita ex allegatis declarationibus S. G. C, ut adstruitur necessitas specialis cuiusdam licentiae, si hisce verbis excludatur delegatio ad universalitatem causarum. Nam legenti textum illarum decisionum patet, proxime et directe controversiam agitatam fuisse, utrum sufficiat licentia tacita vel praesumpta, an requiratur expressa, atque S. C. tota in eo est, ut excludat tacitam vel praesumptam, requirat vero expressam licentiam; alteram illam quaestionem, num sufficiat licentia quae- dam specialis ad universalitatem causarum, ne attingit quidem S. C. C, multoque minus illam reprobat etiam cum clausula ir- ritante. Nam verba S. C. C. intelligenda sunt ex oppositione, quae intercedit inter primum et secundum membrum dilemmatis S. C. In priore enim membro nequaquam agitur de licentia quadam generali assistendi matrimoniis, sed de commissione generali exercendi universam curam animarum et administrandi omnia sacramenta, inclusive matrimonium. Huic generi universali totius curae in altero membro dilemmatis non opponitur licentia assi- stendi uni determinato matrimonio, sed species causarum ma- trimonialium, quatenus distinguuntur ab universali genere cau- sarum totius curae. At huiusmodi « specialis » licentia potest ex natura sua dari aut ad universalitatem quandam causarum aut ad casum quendam particularem.

Praeterea non est admittenda interpretatio declarationum S. C. C, quae aliis declarationibus eiusdem S. C. G. repugnat: iam vero in caus. Tricaricen. 27 Iun. 1733 S. C. C. iudicavit matrimo- nium valide fuisse contractum coram presbytero, cui parochus in scriptis licentiam dederat nuptias inter quoscumque e suo grege conciliandi. Quae licentia profecto data erat ad universa- litatem causarum, non tantum ad celebrationem particularis ma- trimonii. Porro in caus. Bosanen. 28 Nov. 1789 et in caus. Tur- ritana 19 Dec. 1795, quamvis S. C. C. illimitatam delegationem coadiutorum contra statutum dioecesanum a parochis factam improbnret, tamen valorem omnium matrimoniorum, coram illis delegatis celebratorum, omnino sustinuit.