bus de la Nouvelle Revue Theolo- gique Tom. XVII pag. 4B, sicut et ciariss. F. Piato Montensi Commen- tarius in Const: Apostolicae Sedis pag. 283 eiusmodi solutio non ar- ridet, ea prorsus de causa quia singuli actus excommunicatione per- celluntur; quae quidem ratio sper- nenda non est.

Conciliari tamen utraque sententia nobis posse videtur si ita distin- guamus. Cogens vel etiam ante in- gressum intentionem habuit impel- lendi mulierem ad professionem, religiosam, vel non: si primum; unam excommunicationem eum con- trahere credimus, quia ingressus et habitus susceptio sunt media ad finem obtinendum, ideoque triplex illa actio unam constituere videtur, cum sine mediis finis obtineri non possit. Si alterum, cum actio sit diversa , neque una ad aliam in- tentionaliter ordinata; pro singu- lis actionibus excommunicationem contrahit. Attamen quoniam coa- ctio ad habitus susceptionem or- dinatur ad professionem religio- sam, quam post ingressum cogens intendit, dum credimus hunc in- currere novam excommunicatio- nem ob coactionem ad susceptio- nem habitus, non putamus aliam incurrere ob coactionem ad pro- fessionem emittendam , quia coa- ctio ad susceptionem habitus et ad professionem religiosam veluti una actio speclandae sint, cum una sit medium ad aliam, atque de cetero cogens in intentione perseverat.

275

Haec tamen lectorum nostrorum iudicio subraitlimus :

Post haec duo manifesta esse putamus : primo quidem non con- trahere excommunicationem illum qui mulierem invitam cogeret ad emittendum votum alicuius re- ligionis profitendae ; quia Conci- lium loquitur de coactione ad rea- lem ingressum Monasterii, susce- ptionem habitus, vel professionem.

Secundo, neque illum excommu- nicationem contrahere, qui non mu- lierem, sed virum invitum ad prae- dicta cogeret ; quia Tridentini Pa- tres loquuntur de mulieribus, non de viris; et cum lex sit odiosa non potest extendi ad alios casus neque ob rationis paritatem.

Supervacaneum autem animad- vertere ducimus, excommunicatio- nem hanc non incurri nisi effectu secuto.

Superest ut exponamus casus in iure exceptos, in quibus mulier invita ad monasterium ingredien- dum cogi sine ulla excommunica- tione potest.

Primus comprehenditur in Cap. Significavit De. convers. coniugat. quo uxor quae assensum praestitit ut maritus in Ordine religioso vo- torum solemnium professionem emitteret, suspicionem de sua in- gerit castitate. Innocentius III enim haec mandavit: « Mandamus qua- » tenus si ita est, et est talis ae- » tatis, de qua suspicio haberi non » possit, ipsam votum continentiae » observantem, intrare monaste-