PROOEMIUM SANCTI BONAVENTURAE IN LIBRUM PRIMUM SENTENTIARUM.
PROLOGUS MAGISTRI IN LIBROS SENTENTIARUM.
COMMENTARIUS IN PROLOGUM MAGISTRI.
DUBIA CIRCA PRIMAM PARTEM PROLOGI MAGISTRI.
DIVISIO TEXTUS SECUNDAE PARTIS PROLOGI.
DUBIA CIRCA LITTERAM SECUNDAE PARTIS PROLOGI.
DIVISIO TEXTUS ULTIMAE PARTIS.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM I.
QUAESTIO II. Utrum omni creato utendum sit.
QUAESTIO III. Utrum solo bono creato utendum sit.
QUAESTIO I. Utrum Deo sit fruendum.
QUAESTIO II. Utrum solo Deo sive bono increato fruendum sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM II.
QUAESTIO II. Utrum in Deo ponenda sit personarum pluralitas.
QUAESTIO III. Utrum numerus divinarum personarum sit infinitus.
QUAESTIO IV. Utrum tres tantum sint divinae personae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM III.
ARTICULUS UNICUS. De cognoscibilitate Dei
QUAESTIO I. Utrum Deus sit cognoscibilis a creatura.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit cognoscibilis per creaturas.
QUAESTIO III. Utrum homo in omni statu cognoscat Deum per creaturas.
QUAESTIO I. Utrum ratio imaginis attendatur in memoria, intelligentia et voluntate.
QUAESTIO II. Utrum imago attendatur in his potentiis per comparationem ipsarum ad Deum.
QUAESTIO III. Utrum memoria, intelligentia et voluntas sint idem in essentia cum anima.
DUBIA CIRCA LITTERAM PARTIS II.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IV.
QUAESTIO I. Utrum haec locutio: Deus genuit Deum, sit concedenda.
QUAESTIO II. Utrum admitti possit haec locutio: Deus generat alium Deum.
QUAESTIO IV. Utrum hoc nomen Deus pro persona supponat, vel pro natura.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM V.
QUAESTIO I. Utrum substantia sive essentia generetur.
QUAESTIO II. Utrum substantia sive essentia divina per generationem communicetur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VI.
QUAESTIO I. Utrum generatio Filii sit secundum rationem necessitatis.
QUAESTIO III. Utrum generatio Filii sit secundum rationem exemplaritatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VII.
QUAESTIO I. Utrum potentia generandi dicat aliquid absolutum, vel relativum.
QUAESTIO III. Utrum, potentia generandi et potentia creandi sint unica potentia.
QUAESTIO IV. Utrum posse generari et posse creari sint univocum posse.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VIII.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit immutabilis.
QUAESTIO II. Utrum solus Deus immutabilis sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit summe simplex.
QUAESTIO II. Utrum summa simplicitas soli Deo conveniat.
QUAESTIO III. Utrum anima rationalis sit tota in toto corpore, et tota in qualibet parte ipsius.
QUAESTIO IV. Utrum Deus sit in aliquo determinato genere sive praedicamento.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IX.
QUAESTIO IV. Utrum generatio Filii terminata sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM X.
ARTICULUS II. De proprietate Spiritus sancti.
QUAESTIO I. Utrum amor sive caritas sit proprium Spiritus sancti.
QUAESTIO III. Utrum Spiritus sanctus proprie sit spiritus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM Xl.
ARTICULUS UNICUS. De principio processionis Spiritui sancti.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus a Patre et a Filio procedat.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XII.
ARTICULUS UNICUS. De processione Spiritus sancti in comparatione ad Patrem et Filium.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus a Patre prius quam a Filio procedat.
QUAESTIO III. Utrum Spiritus sanctus mediante Filio a Patre procedat.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIII.
ARTICULUS UNICUS. De processione Spiritus sancti et de differentia processionis a generatione.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponenda sit processio.
QUAESTIO II. Utrum processio Spiritus sancti sit generatio.
QUAESTIO IV. Utrum Spiritus sanctus sit ingenitus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIV.
QUAESTIO I. Utrum processio temporalis Spiritus sancti ponenda sit.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus detur in propria persona, an tantum in effectu.
QUAESTIO II. Utrum Spiritus sanctus detur ab aliquo viro sancto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XV.
ARTICULUS UNICUS. De missione in divinis.
QUAESTIO I. Utrum in divinis sit missio.
QUAESTIO II. Utrum missio in divinis sit tantum ex tempore, an etiam ab aeterno.
QUAESTIO III. Utrum missio, passive accepta, sit totius Trinitatis, in specie Patris.
QUAESTIO IV. Utrum missio, active accepta, sit totius Trinitatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum Filius et Spiritus sanctus secundum eadem dona gratiae mitti dicantur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVI.
QUAESTIO II. Ad quid sit utilis missio visibilis Spiritus sancti.
QUAESTIO III. Quibus modis facta sit missio visibilis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVII.
QUAESTIO I. Utrum praeter caritatem increatam poni debeat habilius caritatis creatus.
QUAESTIO III. Utrum quis certitudinaliter scire possit, se esse in caritates
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTO II. Quomodo caritas augeatur.
QUAESTIO III. Utrum caritas possit diminui.
QUAESTIO IV. Utrum caritas terminum habeat in augmento.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVIII.
QUAESTIO III. Utrum convenientius de Spiritu sancto dicatur donum quam datum.
QUAESTIO VI. Utrum Spiritus sanctus ratione donabilitatis dici possit Spiritus noster.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIX.
ARTICULUS UNICUS. De divinarum personarum aequalitate et eius proprietatibus.
QUAESTIO II. Utrum in divinis sit summa aequalitas.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis sit aequalitas cum circumincessione.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponendum sit totum integrale.
QUAESTIO II. Utrum in divinis possit poni totum universale.
QUAESTIO III. Utrum in divinis personis poni possit principiam materiale.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis differentia secundum numerum possit poni.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XX.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXI.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXII.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIII.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIV.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXV.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVI.
ARTICULUS UNICUS. De proprietatibus in genere.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponendae sint proprietates personarum.
QUAESTIO II. Quid sint in divinis proprietates personarum.
QUAESTIO IV. Quot sint in divinis proprietates personarum.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVII.
QUAESTIO III. Utrum proprietates possint abstrahi a personis divinis.
QUAESTIO IV. Virum de notionibus sive proprietatibus liceat contrarie opinari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum verbum in divinis dicatur essentialiter, an notionaliter.
QUAESTIO II. Utrum Verbum aeternum connotet aliquid ex parte creaturae.
QUAESTIO III. Quae sit comparatio Verbi ad sapientiam sive notitiam.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVIII.
ARTICULUS UNICUS. De innascibilitate et improcessibilitate.
QUAESTIO II. Utrum innascibilitas et paternitas importent eandem relationem.
QUAESTIO III. Utrum innascibilitas, an paternitas sit proprietas personalis Patris.
QUAESTIO IV. Utrum etiam improcessibilitas sicut innascibilitas notionem dicat in Patre
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIX.
QUAESTIO II. Utrum Pater et Filius possint dici
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXX.
ARTICULUS UNICUS. De iis quae de Deo ex tempore dicuntur.
QUAESTIO I. Utrum de Deo aliquid ex tempore dicatur.
QUAESTIO II. Utrum nomina, quae de Deo dicuntur ex tempore, dicantur per se, vel per accidens.
QUAESTIO III. Utrum nomina, quae de Deo ex tempore dicuntur, importent realem in Deo relationem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXI.
ARTICULUS UNICUS. De nominibus
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS I. De appropriatione Hilarii.
QUAESTIO II. Utrum imago in divinis proprie de Filio dicatur.
QUAESTIO I. Utrum Deus unum cum creatura dici possit.
QUAESTIO II. Utrum una creatura cum alia simpliciter unum dici possit.
QUAESTIO III. Qua ratione unitas approprietur Patri, aequalitas Filio, concordia Spiritui sancto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXII.
ARTICULUS I. De locutione Pater et Filius diligunt se Spiritu sancto.
QUAESTIO I. Utrum Pater et Filius diligant se Spiritu sancto.
QUAESTIO I. Utrum recte dici possit Pater est sapiens sapientia genita.
QUAESTIO II. Utrum recte dici possit Pater est potens potentia sive virtute, quam genuit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIII.
QUAESTIO III. Utrum notio de notione praedicetur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIV.
ARTICULUS UNICUS. De comparatione personae ad naturam et de appropriatione et translatione.
QUAESTIO I. Utrum in divinis res naturae addat supra naturam.
QUAESTIO III. Utrum in divinis sit ponere appropriata.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis ponenda sit translatio.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXV.
QUAESTIO I. Utrum ponendae sint ideae in Deo.
QUAESTIO II. Utrum in ideis ponenda sit pluralitas secundum rem.
QUAESTIO III. Utrum in ideis sit pluralitas secundum rationem.
QUAESTIO V. Utrum ideae in Deo sint numero finitae, an infinitae.
QUAESTIO VI. Utrum ideae ordinem habeant.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVI.
QUAESTIO I. Utrum res fuerint in Deo ab aeterno.
QUAESTIO II. Utrum res sint in Deo ratione essentiae, vel personae.
ARTICULUS II. De modo, quo res existunt in Deo.
QUAESTIO I. Utrum omnia sint in Deo vita.
QUAESTIO II. Utrum res verius esse habeant in Deo quam in proprio genere.
QUAESTIO I. Utrum mala sint in Deo.
QUAESTIO II. Utrum imperfecta sint in Deo.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVII.
ARTICULUS 1. Quod esse ubique conveniat Deo.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit in omnibus rebus.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit in omnibus locis.
ARTICULUS II. Esse ubique est Deo proprium.
QUAESTIO I. Utrum esse ubique soli Deo conveniat.
QUAESTIO I. Utrum Deus aequaliter sit in omnibus rebus.
QUAESTIO II. Quibus modis Deus in rebus esse dicatur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS 1. De incircumscriptibilitate Dei.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit localis.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit mutabilis secundum locum.
QUAESTIO III. Utrum Deus sit ab omni loco separabilis vel extra omnem locum.
QUAESTIO I. Utrum Angelus possit moveri localiter sine corpore.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVIII.
QUAESTIO L Utrum praescientia divina sit causa rerum.
QUAESTIO II. Utrum praescientia divina sit causata a rebus.
QUAESTIO I. Utrum praescientia Dei rebus praescitis necessitatem imponat.
QUAESTIO II. Utrum necessario Deus praesciat quae praescit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIX.
QUAESTIO II. Utrum Deus cognoscat omnia alia a se.
QUAESTIO III. Utrum Deus possit scire plura, quam sciat.
ARTICULUS II. De modo divinae cognitionis.
QUAESTIO I. Utrum Deus eodem modo cognoscat se et alia a se.
QUAESTIO II. Utrum Deus mutabilia immutabiliter cognoscat.
QUAESTIO III. Utrum Deus cognoscat universa praesenter.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio sit quid aeternum, an temporale.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio inferat salutis necessitatem.
QUAESTIO II. Utrum praedestinatio ponat certitudinem in eventu.
QUAESTIO I. Utrum electio sit in Deo ab aeterno, an ex tempore.
QUAESTIO I. Utrum obduratio sit poena, an culpa.
QUAESTIO II. Utrum obduratio sit a Deo.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLI.
ARTICULUS I. De causalitate divinae praedestinationis.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio vel reprobatio habeant in nobis causam meritoriam.
QUAESTIO II. Utrum praedestinatio et reprobatio habeant in Deo rationem motivam.
ARTICULUS II. De sempiternitate divinae cognitionis.
QUAESTIO I. Utrum Deus cognoscat res per modum complexionis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLII.
ARTICULUS UNICUS. De potentia in comparatione ad possibilia, quae potest.
QUAESTIO I. Utrum Deus possit aliquid aliud a se.
QUAESTIO II. Virum Deus possit omne quod potest agens creatum.
QUAESTIO IV. Utrum possibile simpliciter dicatur secundum causas superiores, an inferiores.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIII.
ARTICULUS UNICUS. De infinitate divinae potentiae.
QUAESTIO I. Utrum potentia Dei, secundum quod huiusmodi, sit infinita.
QUAESTIO III. Utrum divina potentia possit in effectum actu infinitum.
QUAESTIO IV. Utrum ratio divinae potentiae se extendat ad infinita.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIV.
QUAESTIO II. Utrum mundus potuerit fieri melior quantum ad proprietates partium integrantium.
QUAESTIO III. Utrum Deus potuerit facere mundum meliorem quantum ad ordinem partium.
QUAESTIO IV. Utrum Deus potuerit facere mundum antiquiorem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLV.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit ponere voluntatem.
QUAESTIO II. Utrum Deus dicatur omnivolens, sicut omnisciens et omnipotens.
QUAESTIO I. Utrum voluntas Dei sit causa rerum in generali.
QUAESTIO II. De numero et sufficientia signorum divinae voluntatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVI.
QUAESTIO I. Utrum Deus velit omnes homines Salvos fieri voluntate beneplaciti.
QUAESTIO II. Utrum Deus velit mala fieri.
QUAESTIO III. Utrum mala fieri sit bonum.
QUAESTIO IV. Utrum mala fieri sit verum.
QUAESTIO V. Utrum malum sit ordinabile a voluntate Dei.
QUAESTIO VI. Utrum malum sit de complemento universi.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS. IN DISTINCTIONEM XLVII.
ARTICULUS UNICUS. De efficacia voluntatis divinae.
QUAESTIO I. Utrum voluntas beneplaciti Dei possit impediri.
QUAESTIO II. Utrum aliquis possit facere contra voluntatem signi.
QUAESTIO III. Utrum Deus debeat mala permittere.
QUAESTIO IV. Utrum Deus possit mala praecipere.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVIII.
QUAESTIO II. Utrum conformitas voluntatis nostrae ad divinam faciat eam iustam.
QUAESTIO II. Utrum teneamur voluntatem nostram voluntati divinae conformare in volito.
ingenitus sive innascibilis secundum substantiam, vel relationem dicatur.
Quantum ergo ad primum, quod hoc nomen ingenitus dicatur secundum relationem, ostenditur;
1. Per Augustinum, qui dicit libro quinto de Trinitate et habetur in littera: " Non receditur a relativo praedicamento, cum ingenitus dicitur "; ergo dicitur secundum relationem.
2. Item, eodem libro : " Sicut genitus ad genitorem , ita ingenitus ad nongenitorem "; sed quod dicitur ad aliud dicitur relative sive secundum relationem; ergo etc.
3. Item, hoc ipsum videtur ratione, quia omne illud, in quo differt persona a persona, dicitur secundum relationem
hoc patet
sed secundum hoc quod est ingenitus differt Pater a Filio; ergo etc.
4. Item, nulla negatio privat modum significandi sive dicendi ;sed genitus secundum relationem dicitur, ergo addita negatione, adhuc dicetur; ergo etc.
Conto a; 1. Omnis relatio in divinis aliquid ponit - illud certum est
sed ingenitus nihil ponit; ergo etc. Probatio mediae; si hoc nomen aliquid ponit, aut ergo secundum quod negative, aut secundum quod privative tenetur. Non secundum quod negative; hoc constat. Si ergo secundum quod privative tenetur; sed privatio tollit actum et ponit aptitudinem : ergo secundum hoc ingenitus idem erit quod aptus generari, et noti genitus; sed hoc nulli convenit; ergo etc.
2. Item, omnis relatio in divinis in concretione significata importat distinctionem, et ideo nulla dicitur de essentia secundum modum denominationis -haec enim est falsa: essentia generat
sed ingenitus dicitur de essentia, nam divina essentia est non genita , cum eius oppositum de essentia non praedicetur, scilicet genitus; ergo etc.
3. Item, negationes se habent e contrario affirmationibus; sed genitus est in minus quam relatus, et generatio quam relatio; ergo ingenitus est in plus quam nonrelatus, et ingeneratio quam nonrelatio. Sed nonrelatus vel nonrelatio non dicitur secundum relationem, quia tunc opposita implicaret; ergo cum in plus sit hoc quod est ingenitus , non est in genere relationis; ergo etc.
Item, omnis relatio in divinis aut est respectu principii, aut respectu principiati; ergo si hoc quod est ingenitus dicit relationem, aut respectu principii, aut respectu principiati. Sed non respectu principii, quia tunc Pater haberet principium, quod est inconveniens. Si respectu principiati, tunc ergo non eius est negatio, cuius fuit affirmatio
nam genitus dicitur respectu principii, quia ab aliquo
ergo si ingenitus non dicitur respectu principii, tunc ergo negatio non dicitur respectu eius, respectu cuius fuit affirmatio. Ergo nec dicit relationem ad principiatum, quia non permittit nomen, nec ad principium, quia non permittit res.
CONCLUSIO.
Nomen ingenitus in principali intellectu dicit relationem privative, sed ex consequenti intellectu positive, scilicet fontalem plenitudinem.
Respondeo; Dicendum est, quod circa hoc diversae sunt positiones. Omnes enim posuerunt, quod hoc quod est ingenitus dicitur secundum relationem , sed differenter.
Quidam enim dixerunt, quod ingenitus solum dicit relationis privationem; et illud solum sufficit ad hoc quod dicatur notionaliter, quoniam privatio potest esse principium distinguendi et innotescendi,
sicut ovis non signata a signata. Et iterum, negatio dicit nobilitatem, sicut non regi in rege, tum causari in causa, non produci in principio.
Sed ista positio non potest stare, quia pura negatio nec distinguit nec dicit nobilitatem : non distinguit, nam negatio relationis dicitur de essentia; non dicit nobilitatem, nam omnis nobilitas ponit aliquid per modum positionis.
Alii posuerunt, quod hoc quod est ingenitus dicitur secundum relationem et positive, quia privando unam ponit aliam: sicut inaequale privat aequalitatem et ponit relationem illi oppositam, similiter et hoc quod est dissimile, unde et relationem importat positive; sic hoc quod est ingenitus privando relationem ad genitorem ponit relationem oppositam ad nongenitorem. Et hoc dicunt sensisse Augustinum, qui dicit, quod " sicut genitus ad genitorem, ita nongenitus ad nongenitorem dicitur ".
Sed ista positio non potest stare, quia nongenitus aut dicitur ad principium, aut ad principiatum. Si ad principiatum, ergo respectu illius non potest dici hoc nomen ingenitus, Cum genitus dicatur in respectu ad principium, et idem significatam sit in hoc nomine genitus et ingenitus, et ingenitus differat sola negatione; ergo necesse est, quod hoc nomen ingenitus dicatur respectu principii. Si autem hoc est verum: ergo secundum hoc poneretur Pater habere principium, respectu cuius dicatur. Et iterum, illud principium dicitur nongenitor; sed non generare non dicit principium, sed privationem illius.
Tertius modus dicendi est, quod hoc nomen ingenitus, secundum quod assignatur notio Patris, dicitur secundum relationem partim privative, partim positive. Propter hoc notandum, quod, sicut dicit Augustinus , "idem est ingenitus et nongenitus ". Nongenitus autem tripliciter potest accipi, sicut nonalbum, quia potest esse negatio in genere, vel extra genus, vel partim in genere et partim extra genus . Secundum quod est negatio extra genus, sic generaliter privat et non ponit aliquam qualitatem, sicut potest dici nonalbum, quod non est in genere coloris nec qualitatis. Secundum quod est negatio in genere, sic privat albedinem et ponit qualitatem contrariam, ut nonalbum, quia caret albedine, sed tamen est nigrum. Secundum quod partim in genere, partim extra genus, in genere scilicet remoto et extra genus proximum; sic nonalbum dicitur quod caret tam albedine quam colore, habet tamen qualitatem nihilominus.
Per hunc modum intelligendum est in proposito. Nam hoc quod est ingenitum importat ordinem in ratione generis remoti, et ordinem ad principium in ratione proximi, et ordinem talem ner modum naturae in ratione completivi. Si igitur ingenuus sit negatio extra genus, sic dicitur ingenitus quod non generatur nec etiam habet ordinem vel relationem; et hoc modo pure dicit privationem, et dicitur de essentia nec dicitur secundum substantiam nec secundum relationem, eo quod privatio solum est
Alio modo potest esse negatio in genere; et tunc ingenitus dicitur quod non generatur, habet tamen ordinem ad principium, et hoc modo dicit relationem substratam; sed tamen ex hoc non dicit nobilitatem, et sic convenit Spiritui sancto, nec tamen est notio.
Tertio modo potest esse negatio quodam modo in genere quodam modo extra genus; et sic dicitur ingenitus quod non generatur, habet tamen ordinem, sed non ad principium; et hoc modo dicit privationem relationis respectu principii. Si enim habet ordinem, et non ad principium, ergo ipsum est primum et principium; et hoc modo dicit nobilitatem, sicut et principium. Et decuit illam per negationem significari, quia prima cognoscuntur per negationem , et hoc modo est notio.
Sed quoniam ingenitus de ratione sui nominis non vitietur dicere nisi privationem vel negationem generationis, propter hoc dicendum est quarto modo, quod hoc nomen ingenitus, secundum quod convenit Patri proprie, dicit relationem privative, sed ex hoc ipso dicit ex consequenti relationem positive. Quod patet sic. Non generari enim dicitur qui simpliciter non generatur; et sic convenit non tantum Patri, sed essentiae et Spiritui sancto. Sed ultra hunc intellectum, prout proprie convenit Patri, addit, quia Pater non generatur, nec per generationem accipitur: et sic excluditur essentia, quae per generationem accipitur, sed adhuc convenit Spiritui sancto. Prout autem convenit soli Patri, sic dicitur ingenitus, quia non generatur, nec per generationem accipitur, nec generationem consequitur. Per primum membrani excluditur Filius, per secundum essentia, per tertium Spiritus sanctas, cuius processio praesupponit generationem secundum ordinem originalem, quia procedit ut nexus a Patre et Filio Quamvis enim non sit in divinis prius et posterius, tamen secundum originem et rationem intelligendi prior est generatio Filii quam processio Spiritus sancti, ut supra ostensum fuit , et (amen simul sunt natura. Sic ergo large accepto verbo consequendi, cum ibi proprie non sit praecedere et sequi, tripliciter dicitur aliquis esse ingenitus: aut quia non producitur per generationem, aut quia non producitur per generationem nec per generationem habetur sive accipitur, aut quia nec producitur nec accipitur nec consequitur . Hoc igitur modo ingenitus importat nullo modo esse ab alio, et ita primitatem ac per hoc fontalem plenitudinem, sicut ostensum fuit in principio distinctionis praecedentis , et sicut patet ex principio distinctionis sequentis, ubi dicitur, quod " Pater est principiam totius deitatis, quia a nullo est"; et ita in principali intellectu dicit relationem privativa, ex consequenti positive; et ita non dicit negationem, quae nihil ponit.
Unde concedendae sunt rationes ad hoc
1. Ad illud ergo quod obiicitur, quod nihil ponit secundum quod negative; dicendum, quod falsum est, quia non est negatio extra genus, sicut si dicatur; chimaera est ingenita, immo est negatio cum constantia subiecti; et talis negatio in subiecto summam relinquit nobilitatem.
2. Ad illud quod obiicitur, quod dicitur de essentia; dicendum, quod verum est, sed secundum quod solum dicitur privative, et sic non est proprietas Patris; secundum autem quod proprietas Patris, non dicitur de essentia.
3. Ad illud quod obiicitur, quod negationes e contrario se habent affirmationibus; dicendum, quod illud non semper est verum de negatione in genere, sed extra genus. Nonalbum enim, prout est negatio in genere, non dicitur superius ad hoc quod est non quale; similiter ingenitum ad hoc quod est nonrelatum non est superius.
4. Ad illud quod obiicitur ultimo, quod dicit relationem; dicendum, quod secundum quod importat relationem privative, dicitur respectu principii; et ex hoc non sequitur, quod Pater habeat principium, immo quod non habeat, quia non dicitur secundum positionem, sed secundum remotionem. Unde bene dicit Augustinus, " quod dicitur ad nongenitorem ", quia ingenitus significat remotionem genitoris. Secundum vero quod importat relationem positive et ex consequenti, sic respectu principiati; et sic non est inconveniens, quod aliquod nomen privativum aliquid ex consequenti importet, quod non importat affirmativum sibi oppositum. Et sic patent cetera.