672 MAGNO -VARADINEN. fidem, ne continens, relucíantibus passionibus, vivere cogatur.

VOTUM C A N O N I S T A E . Cum in causis dispensationis a ma- trimonio tantum ra to , non agatur de iure alterutrius par- tis, sed praecipue de sacramentali vinculo dissolvendo; hinc inquit sapientissimas traditas esset normas per Benedicti- nam Constitutionem « Dei miseratione » et per « Instru- ctionem S. C. C. > editam anno 1840. Necesse est enim ostendere coniuges numquam sese carnaliter cognovisse. Cap. litterae 7. et cap. laudabilem 5, de frigid, et malef. cap. super eo § de eo, qui cognovit, et S. C. C. iii causa Dis- pensationis Matrimonii die 14 Decembris 1878, et 25 Ia- nuarii 1879. Verum in themate plura desiderantur ex iis, quae praescripta sunt ex citatis Constitutione et Instructione, ut patet ex narratione facti. Fortasse Episcopus, qui dicit se prae oculis habuisse dictam Constitutionem ad instar moniti; putavit eamdem praescribere normas pro causis tantum nullitatis* non vero etiam pro causis seu supplicationibus ad obtinendam dispensationem matrimonii rati. Quum enim de his dispensationibus loquitur Pontifex in dicta Constitutione § 15, alias videtur statuere normas, diversas ab illis quas proposuerat circa validitatem vel nullitatem decernendam.

At non recte ; etenim etiam ante benedictinam Consti- tutionem, causas dispensationis a matrimonio tantummodo rato ita moderata est Ecclesia, ut eaedem omnino normae servarentur, quae in causis nullitatis servabantur. A tempore sane antiquo per inspectionem corporalem mulieris, per iu- ramentum coniugum, per iuratos testes seu septimam pro- pinquorum manum ex utraque parte, matrimonii inconsum- matio probatur. Testis est Cardinalis De Luca Disc. 9 de matrim, num. 6. Servari igitur in hac causa debebat Be- nedictina Constitutio. Atque idem dicendum de Instructione S. C. C. anni 1840, etsi enim haec Instructio praecipue pro causis nullitatis ex capite impotentiae edita fuerit; tamen, cum in causis dispensationis matrimonii tantummodo rati fundamentaliter incidat in discussionem idem ipsum subiectum, inconsummationis; clarum fit eamdem Instructionem esse