MEMBRUM I.

A quo mittantur ?

Primo ergo quaeritur, A quo mittantur ?

Et videtur, quod omnes a Deo mittuntur, et non unus Angelus ab alio.

1. Ad Hebr, i, 14: Nonne omnes sunt administratorii spiritus, in ministerium missi. Ibi dicit Glossa, quod " Deus mittit eos in ministerium. " Ergo a solo Deo mittuntur.

2. Adhuc, Omnes Angeli Dei dicuntur, et non dicitur Angelus Angeli: Angelus autem Latine sonat nuntius: si ergo sunt omnes Angeli Dei, omnes sunt nuntii Dei, et non alterius: et sunt nuntii ejus a quo mittuntur: ergo omnes a Deo mittuntur, et non ab alio.

3. Adhuc, Omnes sunt in ministerium missi, sicut jam dictum est, ad Hebr, i, 14: ministeria non sunt nisi Dei, qui summus rex est: ergo mittere in ministerium non est nisi Dei.

4. Adhuc, Mittere est habentis auctoritatem: solus Deus primam habet auctoritatem super Angelos, et non Angelus super Angelos: ergo soli Deo convenit mittere Angelos.

Contra:

1. Zachar, ii, 3 et 4: Et ecce Angelus qui loquebatur in me egrediebatur, et Angelus alius egrediebatur in occursum ejus: et dixit ad eum : Curre, loquere ad puerum istum, dicens: Absque muro habitabitur Jerusalem, Super quod dicit Gregorius: " In conspectu conditoris angelica ministeria ordinata graduum positione distincta sunt, ut et pro communi felicitate hominis opificem suum simul videntes, gaudeant: et tamen pro dispensatione dignitatis aliis alii subministrent: propter quod ad Prophetam Angelus Angelum mittit: et quem secum gaudere de Deo communiter conspicit, et docet et dirigit: quia eum per superiorem scientiam virtute cognitionis et per praestantiorem gratiam culmine po-

testatis excedit . " Ex hoc accipitur, quod unus alium mittit.

2. Adhuc, Hoc ex modo loquendi intelligitur: dixit enim unus ad alium: Curre, et loquere: quod mittentis est: ergo Angelus mittit Angelum: non ergo a solo Deo mittuntur.

3. Adhuc, Apocal, xxi, 10 et seq., dicitur, quod dispositio Ecclesiae descendit a dispositione caelestis Jerusalem: in dispositione autem Ecclesiae unus ministrorum alium mittit. Ergo etiam ita est in triumphante Ecclesia, quod unus Angelorum mittit alium.

4. Adhuc, Dionysius in Caelesti hierarchia, dicit tractans illud Isaiae, vi, 6: Volavit ad me unus de Seraphim, quod " Angelus ille qui purgavit Prophetam, non fuit de ordine Seraphim, sed fuit de inferioribus unus, a superiori de ordine Seraphim missus ad purgandum Prophetam. Unde dixit: Per me te ille purgat . " Ergo unus Angelus mittitur ab alio,

5. Adhuc, Dionysius in Caelesti hierarchia dicit, quod " lex divinitatis est per prima media, per media ultima reducere: " sed in Angelis sunt primi, medii, et ultimi secundum tres hierarchias: ergo videtur, quod secundum hunc ordinem superiores mittant medios, et medii ultimos.

Solutio. Dicendum, quod missio duplex est, scilicet missio auctoritatis, et missio officii sive particularis potestatis. Missio Angelorum auctoritate non fit, nisi a Deo: et ab hac missione omnes Angeli Dei dicuntur, quia solius Dei auctoritate, missi, divinam nuntiant hominibus voluntatem, et divina ministeria agunt circa eos. Missio autem officii sive particularis potestatis est, quando unus ministrorum alteri actum sui ministerii committit aliquando, et non semper, et circa quaedam, et non universaliter exercendum: nec auctoritate propria, sed auctoritate supremi Domini.

Dicendum ergo, quod prima quatuor procedunt de missione auctoritatis, et sic concludunt veritatem.

Ad quinque quae in contrarium dicuntur, dicendum quod illa procedunt secundum quod missio est injunctio particularis potestatis ex officio superioris: quae tamen injunctio reducitur et respicit ad auctoritatem primi regis et summi, officia sua sic disponentis. Quam dispositionem et ordinem mirabatur regina Saba in ordine, dispositione, et vestibus ministrantium . Unde illa quinque nihil concludunt in contrarium quatuor primo inductis.