MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?

Quarto quaeritur, Ad quid mittantur ?

Et per illud Apostoli, ad Hebr i, 14, videtur, quod mittantur ad homines salvandos, et propter homines: quia ibi sic dicitur: In ministerium missi propter eos qui haereditatem capient salutis.

Sed contra objicitur: quia hoc videtur esse contra ordinem quem Deus indidit universitati creaturarum et humanis dispositionibus. De ordine enim universitatis quaerit Philosophus in XI primae philosophiae tractans, utrum caelestia moveantur propter terrena ? et Commentator diffinit ibidem, quod non, dicens, quod " nihil movetur propter indignius se. " In humanis etiam ministeriis regum non mittitur nobilior ad ignobiliorem, sed e converso. Constat autem, quod Angelus dignior et nobilior est homine. Ergo et contra naturalem ordinem et contra humanam dispositionem est, quod Angelus mittatur ad hominem propter hominem sive propter hominum salutem.

Solutio. Dicendum, quod sicut in ordine naturali unus est finis proprius superiorum corporum et digniorum in natura: et alter est utilitas adjuncta illi fini. Finis enim proprius motus corporum superiorum, ut dicit Philosophus., est ut conformet se virtuti moventis primi: ut sicut ille causat inferiora per agentem intellectum, et dispositionem scientiae suae practicae, ita corpora mota eadem causent instrumentaliter subserviendo. Et hujus signum est, quod omnia corpora superiora moventur motu diurno, qui est motu primi motoris, et ab Aristotele in XI primae philosophiae vocatur motusaplanes, licet habeant quaedam eorum motus proprios a propriis motoribus: qui motus ab eodem Philosopho ibidem vocatur motus planes sive erraticus, eo quod est ab Occidente in Orientem: propter quod dicit Plato, quod Deus creans mundum, circulum caeli distinxit in duos circulos, scilicet circulum motus aplanes, et circulum motus planes: et alterum, scilicet circulum planes, reflexit in septem. Utilitas autem adjuncta est

generatio et corruptio in inferioribus secundum accessum et recessum obliqui circuli. Similiter est in dispositionibus officiorum humanorum, in quibus quamvis nobilior ordinetur supra ignobiliorem, et ignobilior ad subserviendum nobiliori: tamen propter aliquam utilitatem obortam aliquando nobilior supremo domino ministrat, exercendo ministerium circa ignobiliorem. Et ita est in Angelis quod licet missis ad homines principalis finis missionis sit, quod obtemperent voluntati divinae, et ponant illam in effectu quem vult Deus: tamen utilitas adjuncta est salus hominum: et ideo mitti dicuntur ad inferiores et ministrare circa eos. Unde principalis finis est, obedire voluntati divinae, et eam ponere in effectu: adjuncta tamen est operatio salutis humanae. Et hoc nec discordat a naturali ordine creaturarum universitatis, nec a dispositione humanorum officiorum.

Ad dictum autem Apostoli quod, contra hoc adductum est, dicendum quod Apostolus tangit finem adjunctum, et non principalem finem missionis Angelorum, nisi sicut principalis tangitur in adjuncto: voluntas enim Dei, cui obtemperare intendunt Angeli, est de salute hominum,