APPENDIX X 5<iLJ

34

non debent, etiamsi earum fructibus Sed neque illi qui usurpant vel

Ecclesia vel successores in beneficio jequestrant bona quidem ecclesia-

iraudentur; nam hi non sunt inter stica, quae tamen non pertineant

usurpatores proprie dictos accen- ad personas ecclesiasticas ratione,

sendi, sed potius inter fures, et ad suarum Ecclesiarum aut beneficio

restitutionem tenentur. rum, ut ex. gr. sunt bona piorum

Neque usurpantes et séquestrantes locorum, id est nosocomiorum,

bona vel redditus Cappellaniam]» lai- confraternitatum laicalium, et simi-

calium; nam Cappellaniae laicales non lium; hi tamen incidunt in excom-

appellantur nec vero sensu sunt bé- municationem latam a Concilii Tri-

neficia, sed potius piae fundationes dentini Patribus Sess. XXII. de

vel pia legata, neque eriguntur Reform. Cap. XI , quarum supra

voluntate Episcopi ; qua de causa retulimus (a).

eiusmodi Capellaniarum bona stricto In hanc pariter excommunica-

sensu vocari ecclesiastica non pos- tionem latam a Tridentinis Patribus,

sunt, etiamsi ex voluntate fundatoris non vero in eam quae hoc Cap. XI.

et rei natura cedant in utilitatem Constitutionis nostrae speciali modo

Ecclesiae et plerumque alienari non Romano Pontifici reservata est, in-

possint sine Apostolicae Sedis venia, cidunt ii omnes qui bona ecclesia-

fa) Actuales usurpatores eiusmodi bonorum in Tridentini excommunicationem incidere

clarum esse puto. Quid autem dicendum dé illorum bonorum usurpatione, quae quidem ad

pia loca pertinebant, sed ante actualem invasionem iam in potestatem laicorum transierant,

ita laicis administr&bantur sine ulla ab Episcopis dependentia ? In eiusmodi bonorum usurpatione valde attendendam esse censeiem praescriptionem, seu

diuturni temporis intervallum, et tacitam permissionem Ecclesiae. Si enim bona illa iam a multis annis a laicis administrabantur, et Ecclesia nullam de re querelam movit, uti mere laicalia bona illa considerari possunt, et usurpatores ab excommunicatione immunes. At non idipsum censerem, si initio actualis aggressioriis bona illa ex. gr. Hospitalium, Montium pietatis etc. ad Laicorum manus transierint, et liisce diebus sub licitatione vendantur: cum enim nulla praescriptio , nullusque tacitus Ecclesiae consensus supponi possit, tum usurpa- tores, tum ementes in Tridentini excommunicationem incidere certissime tenendi sunt.

Advertendum insuper esse arbitror, sub nomine piorum locorum, de quibus in cit. Tri- dentini Capite agitur, esse ea pia loca tantummodo intelligenda quae vel ab Ecclesia, vel cum dependentia ab Ecclesia administrantur, non illa vero quae vel a privatis personis, vel a solo gubernio sine ulla ab Ecclesia dependentia regantur. Concilii enim Tridentini Patres dum sub eorumdem bonorum nomine ea comprehenderunt, quae in ministrorum et pauperum necessitates converti debent, ¿ion id intellexerunt ut omnes illi excommunica- tionem incnrrerent, qui bona quaelibet, dummodo in pauperum sustentationem cederent, usur- parent, sed illi tantummodo qui usurpaient eadem bona quae ad Ecclesiam aliqua ratione spectaient: Id ipsi Tridentini Paties indigitant, dum praedictis bonis etiam iura feudalia et empliyteutica adnectunt, quae de iuribus tantummodo ecclesiasticis sunt intelligenda. Atque demum concludunt, personas Ecclesiasticas tantummodo enumerando: is Usurpator, anathe- mnti tamdiu subiaceat quamdiu iurisdictiones, bona, res, iura, fructus, et reditus quos occupaverit,... ecclesiae, eiusque administratori, sive beneficiato integre restituerit. Sin haec admittamus, erunt, vi Tridentinae dispositionis , excommunicati etiam qui usurpant bona Ca; cUaniarum mere laicalium. Quod nemo dixerit.