705

EX S. CONGREGATIONE CONCILII

B A R C I N O N E N .

M A T R I M O N I I

Die 20 Februarii 1897.

C O M P E N D I U M F A C T I . Bonaventura et Maria Carmela Dioe- cesis Barcinonensis, corde et animo dissimiles, die 1 Augu- sti 1850 matrimonium celebrarunt coram Ecclesia, impru- denter instantibus propriis genitoribus, qui immemores quod « Matrimonii contractus debet esse liber omnino, tum ratione significationis, tum etiam ratione talis et tantae obligationis, quae in illo contractu consistit » S. Bonav. 4, d. 29, a. 1, infaustum nuptiarum exitum filiis praepararunt. Siquidem deficiente in sponsis, praesertim in Maria Carmela, vero seu rationali amore, « per quem est in hominibus copula ami- citiae'et societatis, quae, quantum est de se, ad indissolu- bilitatem tendit » (ibid.), defecit et vinculum pacis ac unitatis in coniugali eorum consuetudine. Et quia, iuxta notum S. Au- gustini principium, coniugum dissensio totius domus est perturbatio, vix elapso quinquagesimo secundo die ab inito coniugio, tot tantaeque fuerant et erant in sponsorum do- micilio discordiae, ut mulier, relicto viro, ad paternam do- mum redierit, dimissumque sponsum nullo pacto deinceps suscipere, neque coniugale domicilium remeare voluerit. Imo nullitatis matrimonii declarationem, vel saltem perpetuum divortium obtinere cupiens, sponsum, cui obstinate et vio- lenter debitum coniugale semper denegaverat, impotentem dixit coram Iudice Curiae Barcinonensis. Iudex vero auditis sponsorum et s. vinculi defensoribus, die 3 Decembris 1852 preces mulieris reiecit, existentiam praetensae nullitatis haud examinandam censuit, et reconciliationem cum viro prae- cepit. Sed frustra, nam confirmata licet sententia sive in

Acta, Tom. XXIX. fase. CCCXLVIII. 45