708 EX S. C. RITUUM

que certiorem reddiderit talem esse divinam voluntatem. Omnia subsidiorum genera suppeditaverât, ut institutum altas radices ageret atque libere propagaretur : neque subsidia ferre interea cessabat. Praeterea sororibus a confessionibus erat, easque op- portunis monitis regebat, numquam parcens sibi ut animarum et corporum commodis consuleret. Aliunde multae eaeque iu- stissimae incidebant causae cur prima fronte Revmo Lecoz. summum illud officium non traderet. Quam celso erectoque pectore catholicam fidem Dei Serva tuita esset, singulae vitae* eius actiones demonstrant, quibus veterum virginum praeclara instauravit exempla. Iam prope accessit ut martyrii palmam assequeretur, ne ab Ecclesiae et Apostolicae Sedis praescriptis deflecteret. Maluit in carcerem detrudi, exilio mulctari, fame, s i- tique cruciari, tecto carere, verberibus caedi, vel mortem obire quam eorum numero esse, qui nefario sacramento sese devin- cire non dubitarunt. His obfirmata consiliis quippe religione- impediebatur quo minus nascentem Congregationem regendam traderet tali Episcopo, qui, anno 1791, spretis Ecclesiae legibus,, novae reipublicae conformationi aperte subscripserat idemque, anno 1797, catholicae Ecclesiae censuris perculsus, sacrilego- copventui praeesse non erubuerat Gallicanorum Episcoporum,, qui recentiori civili regimini accessissent. Etsi postea priorem sedem missam fecisset atque rite a Romano Pontifice Bisunti- nus Archiepiscopus esset renuntiatus, tamen nonnisi anno 1804 in omnibus humiliter se subiecit. Porro Dei Serva regulas prae- scribebat suas anno 1801, quando recentior Bisuntinus Praesul catholicis viris minime gratus erat, et propter ante actam vi- tam, eo rem perduxerat ut haud maximam de se expectatio- nem movisset. Quin etiam, iustae de illo timoris causae inter omnes concipiebantur, magisque dolebant ii, qui ad catholicae fidei et Ecclesiae iura tuenda tam acriter pugnaverant, ut iam iam vitam amitterent. Hisce perpensis, quis serio arguere Dei Servam audebit, si conscientiae et religionis stimulis capta, primo in limine paulum anxia haesit utrum instituto suo Rmum Le- coz praeficeret vel non? Immo, nonne concepta dubia integram virtutem eius magis magisque probant? nonne tam grati m e - morisque animi sensus erga Bacoffe singularem vindicant lau- dem?

Nec satis admodum. Porro Dei Serva suo arbitrio morem gerere umquam noluit. Prudentissima ut erat virgo, quae de