BARCINONEN. 7 1 3

prehendi potest, utrum mulier virgo sit, an corrupta, Cosci, ibid. n. 159.

Antipathiam et insuperabilem animorum sponsi et sponsae repugnantiam et dissociationem unam esse, docent Canoni- stae, ex causis matrimonii rati et non consummati dispen- sationis Apostolicae, simulque illas esse unum ex validio- ribus argumentis ad probandam non consummationem ma- trimonii.

Porro hanc dispensationem propter antipathiam, non obstante sola condormitione, alias fuisse concessam, probant auctores exemplis Carol. de Luca et Ursaya qui testantur a Clemente X, Benedicto XIV et Clemente XIV ob hanc causam talem fuisse dispensationem concessam. (Vide Cosci, Ibid. nn. 242, 243 et 245). Casus a Benedicto XIV nostro simillimus est. Vide ibi.

Magis attendenda videtur coniugum iurata confessio de non consummatione propter antipathiam, licet sint potentes, quam eadem coniugum confessio, qui propter frigiditatis vi- tium impotentia laborant.

Frigidi enim et impotentes pluries pluriesque ostium claustri virginalis pulsant, et eorum conatibus solent du- bitationes insurgere, num aliquo modo in vas muliebre pe- netraverint et semen effuderint, ideoque certissimi esse non possunt de effectu, hoc est, de non consummatione, prout certi non sunt de causa, quae est propria impotentia, ut considerat Sperell. (Decis. 141, n. 8, tom. 2). Sed e contra quando coniuges ob reciprocam antipathiam, ac odium num- quam prope inter se fuerint in eo statu, quem consummatio necessario exposcit, funditus cessat quicumque ambigendi praetextus, quia in hoc decipi et allucinari non possunt, cum sine modis aptis et proportionatis impossibilis est con- summatio, ut in fortioribus terminis respondet Theichmejer, Inst. Medie. Leg. cap. 4, § Quartum (Cosci, Ibid. n. 245, 246 et 247).

Inter coniecturas vero, quibus magis coniugum confessio de non consummatione propter antipathiam corroborari potest,