PINEROLIEN. 719

tum, sed etiam in futurum ». Idem Riganti Ad Reg. IV, n. 62 seq. docet: « Regulare est quod contra Sedem Apo- stolicam aliosque supremos Principes, nec immemorabilis, nec centenaria currat praescriptio sine eorum scientia, Spada Consil. I n. 8 et 9 lib. I, praesertim respectu possessionis ultimorum quadraginta annorum, quae cum sit concludenter probanda impossibile est, illam posse probare in iuribus in- corporalibus sine scientia et patientia, u t ' notabiliter post Geminian. prosequitur Spada dicto consil. 1 sub num. 40 lib. i ». Et antea sub n. 61 adnotaverat idem Auctor: « Rursus cum agatur de praeiudicio reservationum Sum- morum Pontificum requirebatur scientia et patientia eorum- dem, quibus praeiudicare non possunt collationes in his ter- minis ab Ordinariis forsan factae in longinquis Regionibus et sic iisdem Pontificibus ignorantibus ut in dictis Craco- vien. Cantoriae-utrobique § finali coram Eminentissimo Ca- prara etc. ».

Et revera leges reservationum et affectionum in colla- tionibus beneficiorum arctissime cohaerent ipsi personae et dignitati Papae, quia non exprimunt quamdam regulam mo- rum omnibus communem, et pro omnibus ordinatam, sed significant et praedicant iura Pontificis primatialia quae, inscio et invito Pontifice, nulla praescriptione aboleri pos- sunt.

Praeterea Regulae Cancellariae, utpote quae faciunt ius commune sed non perpetuum maxime dicendae sunt prae- seferre ipsam voluntatem Papae, qui ea ratione et non ali- ter vult beneficia conferri. Riganti in Prooem. Reg. Can. n. 17 advertit, iam Praetores in Republica Romana con- stituisse ius commune, sed temporaneum per sua Edicta quae quisque Praetor edebat initio anni, et refert, n. 20. « In auspicatione igitur cuiuslibet novi Pontificatus, quilibet Pon- tifex suorum Praedecessorum vestigiis inhaerendo, Regulas Cancellariae edere solet aliquid immutando seu addendo iu- xta negotiorum et occurrentium causarum varietatem etc. ».

Non secus Leo XIII, quo sospite fruimur, quum primum