732 EPISTOLA ENCYCLICA

Petrus loquebatur (1). In formula catholicae professionis ab Hor- misda conceptis verbis, ineunte saeculo sexto, proposita, cui tum Iustinianus Imperator, tum Epiphanius, Ioannes, et Menna Patriarchae subscripserunt, illud est magna vi sententiarum de- claratum : Quia non potest Domini nostri Iesu Christi praeter- mitti sententia dicentis: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam... haec, quae dieta sunt, rerum pro- bantur effectibus, quia in Sede Apostolica citra maculam sem- per est catholica servata religio (2). Nolumus quidem persequi singula: libet tamen formulam fidei meminisse, quam Michael Palaeologus in Concilio Lugdunensi II professus est: Ipsa quo- que sancta romana Ecclesia summum et plenum primatum et principatum super universam Ecclesiam catholicam obtinet, quem se ab ipso Domino in beato Petro, Apostolorum principe sive vertice, cuius romanus Pontifex est successor, cum pote- statis plenitudine recepisse veraciter et humiliter recognoscit. Et sicut prae ceteris tegetur fidei veritatem defendere, sic et si quae de fide subortae fuerint quaestiones, suo debent iudicio definiri (3).

Si Petri eiusque successorum plena ac summa potestas est, ea tamen esse ne putetur sola. Nam qui Petrum Ecclesiae fun- damentum posuit, idem elegit duodecim... quos et apostolos no- minavit (4). Quo modo Petri auctoritatem in romano Pontifice perpetuam permanere necesse est, sic Episcopi, quod succedunt Apostolis, horum potestatem ordinariam hereditate capiunt; ita ut intimam Ecclesiae constitutionem ordo episcoporum neces- sario attingat. Quamquam vero neque plenam neque universa- lem ii, neque summam obtinent auctoritatem, non tamen vicarii romanorum pontificum putandi, quia potestatem gerunt sibi pro- priam, verissimeque populorum, quos regunt, antistites ordinarii dicuntur.

Verum quia successor Petri unus est, Apostolorum permulti, consentaneum est perspicere quae sint istorum cum illo, divina constitutione, necessitudines. - Ac primo quidem coniunctionis episcoporum cum eo qui Petro succedit non obscura est neque dubia necessitas: hoc enim soluto nexu, solvitur ac diffluit mul-

(1) Actio XVIII.

(2) Post Epistolam XXVI , ad omnes Episc. Hispan., n. 4.

(3) Actio IV.

(4) Luc. VI, 13.