FIRMANA 739

materia et forma certum est, et ipsum ergo matrimonium materia et forma constare sequitur. Porro relictis etiam di- versis Doctorum sententiis circa determinationem materiae et formae in matrimonio, sive quis velit consensum esse formam, corpora materiam ; sive in ipso consensu invenire quis velit rationem materiae et formae, prout dicit tradi- tionem potestatis et huius potestatis acceptationem, certum -est in eo, qui non ponit eum consensum, quem diximus, vel formam, vel materiam simul et formam deesse, ac pro- inde non haberi Sacramentum. Porro in Christianis non"est matrimonium, quod non sit Sacramentum ; ergo is, qui non consentit eo, quo diximus modo, non contrahit matrimo- nium.

Et haec sufficiat una alia animadversione fulciri. Dixi- mus obiectum contractus matrimonialis esse ius perpetuum indissolubile et mutuum viri in corpus mulieris et vicissim. Is autem, qui non vult obligationes huic contractui natu- rales sibi suscipere, non tradit alteri illud ius, quod est obiectum contractus : ergo contractum et proinde matrimo- nium non perficit. His praesuppositis ad casum nostrum veniamus. Et quoad hunc, si probaverimus Humbertum no- luisse eo actu, quem posuit, assumere sibi obligationes in- haerentes et naturales contractui matrimoniali, probabimus matrimonium inter ipsum et Elviram contractum fuisse .nullum. Porro hoc probari posse videtur omnino.

Patet enim ex actis, Humbertum postquam Elviram vio- laverit et gravidam effecerit, nullam per plures menses ha- buisse intentionem eam sibi matrimoniali foedere copulari. Elvirae parentes ii fuerunt, qui ipsum ad Elviram ducen- dam incitarunt, et iure. Sed ex actis illud quoque apparet eum his monitis et iustis querelis acquiescere primum no- luisse, acquievisse tandem ut querelis finem imponeret ; E l - virae, quae a parentibus secus domo detrudi dicebatur, no- vum damnum non inferret; suis bonis parceret efficiendo, ut infantem ex Elvira natum eius parentes alerent, hac motus ratione: se atheum esse, ac proinde nullam sibi ac-