PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.

Quae sint proprietates Potestatum, et penes quid accipiantur ?

Secundo quaeritur, Quae sint proprietates Potestatum.

Et accipiantur verba Dionysii in Caelesti hierarchia, ubi sic dicit: " Ipsam autem sanctarum Potestatum aequipotentem divinarum Dominationum et Virtutum nominationem aestimo declarare bene ordinatam et inconfusam circa divinas susceptiones ordinationem, et ordinatum supermundanae et intellectualis potestatis, non tyrannice in ea quae inferiora sunt potestativis virtutibus praecipitatae, sed potenter in divina post bene ordinatas potestates reductae, et post eam deiformiter reducentis, et ad potentificam causalem potentiam quantum fas est assimilatae, et eam ut possibile Angelis revelantis in bene ordinatis per ipsam ordinibus potestativa virtute. "

De istis quaeritur.

1. Et primo de hoc quod dicit, aequipotentem. Si enim Potestates sunt sub Dominationibus et Virtutibus, non possunt esse aequipotentes eis.

2. Adhuc, Quaeritur de hoc quod dicit in prima proprietate, quod Potestatum est habere ordinationem bene ordinatam et inconfusam circa divinas susceptiones: hoc enim commune est omni ordini: non ergo debet assignari ut proprium uni.

3. Adhuc, Videtur esse confusio et nugatio in verbis: quia per bene ordinatum intelligitur inconfusum.

4. Adhuc, Omnis ordo secundum aliquam rationem ordinis est: unde si Potestas dicit quid bene ordinatum, debuit determinare rationem ordinis: et non fecit: ergo est diminutus.

5. Adhuc, Dicit Potestatem esse manifestativam intellectualis potestatis. Arcere enim hominum malitiam non est intellectualis potestatis, sed carnalis.

6. Adhuc, Hoc quod dicit Potestatum esse, non tyrannice praecipitare se potestativis virtutibus in inferiora, videtur supra assignasse Dominationibus, ubi dixit, quod Dominationum est, nulla tyrannicarum dissimilitudinum ullo modo esse inclinatam dominationem.

7. Adhuc, Quod dicit nomen Potestatum esse manifestativum potestatis potenter reductae in divina, videtur non esse consequens Potestatis, sed antecedens. Ex hoc enim potestas ordinata est, quod reducta est in divina, et assimilata divinae potestati.

8. Adhuc, In ultima proprietate dicit, quod nomen Potestatum dicit potestatem Angeli revelantis eam ut possibile est Angelis, Et hoc videtur esse de potestate omnium Angelorum, qui constituuntur in omnibus ordinibus: et sic non esset proprium Potestatum: omnibus enim Angelis convenit habere potestatem re- velandi ea do quibus potestatem acceperunt.

9. Adhuc quaeritur, Penes quid accipiantur istae proprietates ?

Solutio. Istae proprietates accipiuntur penes duo, scilicet secundum acceptionem, illuminationis ad potestatem, et penes communicationem ejusdem ad inferiores Angelos. Acceptio potest attendi quoad modum accepti: et sic est proprietas prima, haec scilicet, Bene ordinatam et inconfusam circa divinas susceptiones ordinationem. Potest etiam attendi secundum substantiam accepti per illuminationem: et sic est secunda, haec scilicet, Ordinatum supermundanae intellectualis potestatis.

Si vero attenditur in communicando illuminationem inferioribus: iterum hoc fit duobus modis, scilicet quoad modum communicandi, et quoad, finem perficientem ipsam communicationem. Si quoad modum: tunc hoc erit tribus modis. Modus enim est in communicante, et in communicato, et in his quibus communicatur. Si modus accipitur in communicante: sic accipitur proprietas tertia, haec scilicet, Non tyrannice in ea quae inferiora sunt potestativis virtutibus praecipitatae. Si autem modus accipitur ex parte communicati: sic erit proprietas quinta, haec scilicet, Post eam deiformiter reducentis . Si modus accipitur ex parte eorum quibus communicatur, erit proprietas septima sive ultima, haec scilicet, Ut possibile Angelis revelantis in bene ordinatis per ipsam ordinibus potestativa virtute.

Si vero accipitur quoad finem communicatio: aut accipitur penes finem in genere, aut penes finem in specie. Si penes finem in genere: sic erit proprietas quarta, haec scilicet, Potenter in divina post bene ordinatas potestates reductae. Si accipitur penes finem in specie: sic est proprietas sexta, scilicet haec, Ad potentificam causalem potentiam quam fas est assimilatae.

His praenotatis, dicendum est ad primum, quod Potestates cum Dominationibus et Virtutibus aequipotentes non sunt, nisi secundum actum hierarchicum qui est illuminare inferiores Angelos et perficere et purgare in illuminatione ad potestatem accepta, sicut Dominationes illuminant in illuminatione accepta ad dominium, et Virtutes illuminant in illuminatione accepta ad virtutem.

Ad aliud dicendum, quod licet hoc commune sit omni ordini secundum suam illuminationem et theophaniam: tamen proprium est potestatum secundum theophaniam acceptam ad ordinationem, potestatis publicae: et dicitur tunc bene ordinata, eo quod participat rationem ordinis divini: et inconfusa, quia separata a contrario.

Ad aliud patet jam solutio, et quod non est nugatio: quia per aliud et aliud dicitur esse bene ordinata et inconfusa. Ad aliud dicendum, quod ratio ordinis satis determinatur per hoc, quod dicit eam esse reductam in divinam et potentificam potestatem. Conveniens enim divinae potestati, inordinatum esse non potest, nec carere ratione ordinis divinae sapientiae omnia gubernantis, resultantis in ipso.

Ad aliud dicendum, quod arcere hominum malitiam secundum leges divinas, est intellectualis potestatis, sed secundum leges mundanas est carnalis potestatis.

Ad aliud dicendum, quod, non praecipitare se tyrannice in inferiora, potest esse et Dominationum et Virtutum proprium, diversa ratione: est enim Dominus nomen potestatis, ut prius habitum est in quaestione de Dominationibus. Sed dominium addit super potestatem superpositionem, quae est ex possessione pulchrorum et bonorum, ex qua habetur, quod ad nullam tyrannicarum dissimilitudinum est inclinatum, Potestas autem habet hoc, quod, non tyrannice supervenit inferioribus, quia in ordine potestatis divinae est reducta. Et sic idem secundum diversa attribuitur diversis.

Ad aliud dicendum, quod licet sit antecedens secundum rationem causae, tamen consequens est secundum inesse, sicut omne proprium secundum inesse sequitur subjectum.

Ad ultimum dicendum, quod licet omnis Angelus revelet suam illuminationem aliis, et inferior, et superior, tamen theophaniam sive illuminationem ad potestatem specialiter acceptam, cujus est arcere malum et tueri sive continere bonum, non est revelare nisi tantum Potestatum: et de hac revelatione intendit Dionysius.