IN LIBRUM QUARTUM SENTENTIARUM
Secunda propositio (o) principalis superius posita ostenditur sic, quia lib. 2. dist. q.
De tertio (d) principali dico,quod eo modo quo potest esse definitio
Respondeo (b), plures baptizare, potest intelligi vel eumdem suscipientem, vel plures suscipientes:
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis?
Hic est (b) una opinio Innocentii de Officio Missae, part. 3. cap. de fracti one
QUAESTIO I. De essentia Sacrificii in genere.
QUAESTIO III. Virum fiat sacrificium in Missa.
QUAESTIO V. Quid offertur in hoc Sacrificio ?
QUAESTIO VII. Quisnam sit effectus hujus sacrificii ?
Joan. 20. Quorum remiseritis, etc. juncto illo praecepto: Diliges Dominum Deum tuum et te ipsum.
Praeceptum confessionis non haberi ex illo Jacobi 5. Confitemini alterutrum, etc. Suar. 4.
De quarta conclusione (f) videamus, quis, cui, quando, et quid. quis
Ad (e) quaestionem ergo dico, quod secundum Philosophum 5.
QUAESTIO I. Utrum fuerint licita aliquando bigamia ?
Dico (d) igitur quod nec propter votum continentiae proprie dictum
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit naturalis
QUAESTIO V. Utrum resurrectio futura sit in instanti
(g) De tertio dico, quod animatio non est tantum in instanti propter rationem dictam in 2. artic.
.tum subdi corporali agenti ut puniatur. Hanc rejicit triplici ratione.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit justitia?
Oppositum primo Ethicorum : felicitas est operatio optima, etc. Item 10.
(b) In ista quaestione omnes tenentes beatitudinem consistere in
(f) Contra secundam positionem arguitur li b. I. dist. quaest.
QUAESTIO XIV. . Utrum corpora beatorum erunt agilia?
(a) Respondeo, hic sunt breviter quatuor vel quinque videnda per ordinem.
Scholium.
Opinio Magistri, non tolli culpam, nec poenam aeternam per claves, sed tantum poenam temporalem, cujus partem dimittit Sacerdos, modo ejus sententia sit conformis divino judicio, non aliter.
Ad (k) quaestionem motam d. 18. dicuntur duae conclusiones. Prima negativa, scilicet quod vis clavium non se extendit ad remotionem culpae, vel poenae aeternae quod videtur Magister sentire distinctione illa : Deus, inquit, per se tantum dimittit peccatum, quia et animam mundat ab interiori macula, et a debito aeternae mortis solvit. Quid ergo faciunt Sacerdotes Evangelici ? Respondet : Tribuit eis potestatem ligandi et solvendi, id est, ostendendi eos ligatos et solutos. Quod probat per illud de leproso prius sanato, quam ad Sacerdotem misso, Lucae 5. Similiter de Lazaro prius suscitato, quam discipulis ad solvendum tradito, Joan. 11.
Item per Hieronymum super illud Matth. 16. Tibi dabo claves. In Levitico, inquit, se ostendere Sacerdoti bus jubentur leprosi, quos illi non faciunt leprosos vel mundos, sed discernunt, qui mundi vel immundi sunt. Ex hoc dicit Magister, quod olim Sacerdotes legales habebant jurisdictionem in curandis leprosis, hoc nunc habet
Sacerdos Evangelicus in retinendis vel remittendis culpis.
Additur affirmativa, quod vis clavium se extendit ad poenam temporalem ; et in hoc Magister exponit aliter quomodo Sacerdos Evangelicus solvit et ligat, quia ligat ad poenam temporalem, quam imponit confitenti ; solvit autem, cum a poena debita aliquid dimittit, vel per eam peccatorem ad Sacramentorum communionem admittit.
Additur autem, quod haec potestas respectu poenae temporalis talis est, quod non ratificatur actus ejus, nisi sit conformis judicio divino, scilicet nisi tantam imponat, quanta secundum justitiam divinam peccatis respondet: verbi gratia, pone, iste pro peccatis suis tenetur secundum strictum rigorem ad poenam decem dierum, Sacerdos virtute clavium potest sibi remittere poenam trium dierum; et esto quod de thesauro Ecclesiae iste dispensator possit unum diem vel duos remittere, post totum hoc, remanet iste obligatus ad sex vel quinque dies, de quibus, si Sacerdos aliquid dimittat, non ratificatur ista obligatio, quia tunc clavis potestatis errat in ligando et solvendo ; facit enim eum magis solutum a poena temporali, quam Deus judicet eum solutum: et per consequens, nisi ille hos sex dies hic solvat, residuum ab eo exigetur in purgatorio.