ARTICULUS II,

De eo quod Magister ponit tres distinctiones vespere et mane.

Deinde quaeritur de hoc quod dicit Magister in libro II Sententiarum , di- stinct. XIII, cap. Hic est naturalis ordo distinctionis dierum .

Et ponit ibi tres distinctiones mane et vespere.

Primam ponit, quod dies inchoat a plena luce, et paulatim descendente luce fit vespere, qua occumbente fit nox, qua rursum ascendente luce fit mane, ita quod mane est finis praecedentis diei et initium sequentis. Et dicit, quod propter hoc prima dies mane non potuit habere: quia non erat dies praecedens primam, diem cujus esset finis: et sic dies praecedens cum sequenti nocte computatur.

Alium ponit ordinem computationis secundum Bedam, qui est post peccatum hominis factum. Peccatum enim tenebra est, ut dicit Damascenus. Et Apostolus, ad Ephes, v, 8, ubi dicitur: Eratis aliquando tenebrae, nunc autem lux in Domino : in quo per lucem Christum, homo de tenebris peccati reductus est ad lucem justitiae et resurrectionis. Et dicit, quod secundum hunc modum nox praecedens computatur cum die sequenti.

Tertium ponit ordinem computationis ab aurora resurrectionis in perfectam lucem diei, quando scilicet Christus resurgens in aurora, pleno lumine resurrectionis mundo illuxit: in quo iterum dies praecedens cum sequenti nocte computatur.

Et quaeritur ratio hujus ordinis.

Videtur enim

1. Cum dicatur, I ad Timoth, vi, 16, quod Deus inhabitat lucem inaccessibilem, quod omne opus divinum est a luce in lucem: et sic numquam debet computari nox ante diem, nec cum die.

2. Adhuc, Cum dicatur, Jacobi, i, 17: A Patre luminum, apud quem non est transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio: videtur quod in milio opere divino deberet fieri mentio vespere, sed diei tantum perfectae.

Solutio. Dicendum, quod computationes et ordines computationum in genere accipiuntur a, duobus, scilicet a natura, vel ab eventu qui fit circa illustrata per lucem divinam. Si a natura: hoc non potest esse nisi duobus modis. Aut enim est a natura ipsius motus: aut a natura operis divini, in quantum divinum est. Si a natura motus: tunc pro certo computatio est a plena luce meridiei in vesperam sequentem et noctem, et mane consequentis diei. Et de hoc ordine satis dictum est in membro praecedente hujus quaestionis. Si accipitur ordo ab opere Dei in quantum est opus Dei: cum Deus habitet lucem inaccessibilem, sic iterum incipit a plena luce, non ab aurora, quia illa mixta est tenebris: et terminatur per vesperam in mane, hoc est, in lucem sequentis diei. Et hoc est quod dicit Beda in Glossa super Genesim: " Decebat ut dies a luce inciperet, et in mane sequentis diei tenderet, ut opera Dei a luce inchoasse et in luce completa esse significarentur. "

Si autem ab eventu accipiunt ordo computationis: tunc nox praecedit diem, quia homo a luce innocentiae in tenebras peccati cecidit, et a tenebris peccati per lucem Christum reductus est per opus redemptionis. Et propter hoc in festis Ecclesiae quando agitur de luce redemptionis, noctem praecedentem cum sequenti die celebrat Ecclesia.

Et haec est ratio eorum quae dicit Magister in libro II Sententiarum, distinct. XIII, cap. Hic est naturalis ordo.