MEMBRUM III.

Utrum animae sint ex traduce, una ex alia, sicut corpus ex corpore ?

Tertio quaeritur, Utrum anima sit ex traduce, una ex alia, sicut aliud quoddam genus haereticorum dixit. Dicebant enim, quod sicut corpus ex corpore est, ita anima ex anima.

Et hoc nitebantur probare: quia

1. Videbant quod virtus formativa in semine, non potest esse ex ipso semine: cum ergo oporteat, quod habeat principium in natura: et cum non possit aliud esse nisi anima generantis, videtur quod sit ab anima generantis. Cum enim in semine agat actus animae formando, figurando, disponendo membra, non potest esse nisi anima, ut dicebant. Et propter hoc Plato dixit semen, esse parvum et indistinctum animal. Relinquitur ergo, quod ab anima traducatur anima sicut corpus a corpore.

2. Adhuc, Ad hoc inducebant signum: quia saepe videmus, quod in minoribus filius imitatur patrem: principium autem morum in anima est: relinquitur ergo, quod anima filii traducatur ab anima patris.

3. Adhuc, Hoc videtur confirmari per hoc quod dicit Aristoteles in III Ethicorum, ubi probat, quod ira naturalior est passio, quam incontinentia, per hoc quod iracundus pater saepe generat iracundum filium: incontinens autem saepe continentem. Narrat enim, quod quidam iracundus traxit patrem in ira usque ad ostium, et generavit filium, qui ira con- citatus etiam eum traxit ad ostium, sicut ille patrem suum traxerat avum trahentis: qui cum ad ostium tractus esset, dixit: Sufficit: quia et ego tantum traxi patrem meum. Ac si diceret: Tantum innatum est tibi ex ira ex me, et non plus. Alia signa ponunt de similitudine filiorum ad patres, quae frequenter fallunt, nec aliquid concludunt de necessitate.

4. De anima Hevae etiam inducunt, quod facta sit de corpore Adae, sicut corpus ejus ex corpore Adae: et propter hoc Scriptura non dicat de Heva sicut de Adam: Inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae .

5. Adhuc, Dicunt quod nisi anima generaretur ab anima sicut corpus a corpore, generans univoce, generaret imperfecte et aequivoce.

Solutio. Dicendum, quod anima nullo modo est ex traduce: quia si esset ex traduce, non crearetur a Deo, sed fieret ex aliquo. Hoc est contra Scripturam in Psalmo xxxii, 15, ubi dicitur: Qui finxit sigillatim corda eorum. Ibi enim cor ponitur pro anima, eo quod cor est sedes animae.

Et quod supponunt, falsum est: formativa enim in semine non facit actus et operationes animae. Actus enim et operationes essentiales animae sunt vivificare, continere et perficere ad esse animati: et nullum eorum actuum facit formativa in semine. Et ideo erravit Plato, qui dixit semen esse parvum animal et indistinctum, Sed sicut ante determinatum est , formativa est in semine sicut, artifex in artificiato, triplici calore, caeli scilicet qui venit ad semen in lumine caelesti: et ignis qui venit ad ipsum ex commixtione seminis, eo quod unum miscibilium est ignis: et animae gene-

rantis, qui venit ad semen, eo quod a tali calore descinditur a corpore generantis. Hoc enim triplici calore formativa dirigendo, figurando, distinguendo, ordinando, componendo, operatur ad perfectionem corporis: quo perfecto solus infundit animam Deus, maxime rationalem, quam de nihilo creat per seipsum.

An aliud dicendum , quod filius in moribus aliquando imitatur patrem, non est ex hoc quod anima sit ex anima, sed ex hoc, quod licet factivum principium sit anima morum, tamen inclinativum est complexio: sicut dicimus sanguineos esse bonorum morum et quietos, cholericos autem acutos et furibundos, melancholicos autem tristes et studiosos, ut dicit Aristoteles in Problematibus. Et hoc modo cum corpus filii descendit a corpore patris, etiam mores patris natu rates maxime propagantur in filium. Et hoc modo dicit Philosophus, quod naturalior est ira, quam incontinentia: quia principia irae sunt accensio sanguinis circa cor, et evaporatio fellis, et vehemens motus spiritus: quae magis radicantur in complexionantibus, quam principia incontinentiae, quae sunt imaginatio delectabilis in muliere, et motus dulcis humidi, et calor temperatus, et spiritus non vehementis motus, sed temperati.

Per hoc patet solutio ad dictum Aristotelis: quia illa est causa dicti sui, et non alia.

Ad id quod dicunt de Heva, dicendum quod nihil valet. Hevae enim anima sigillatim creata est a Deo sicut anima Adae: aliter enim non adduxisset eam ad Adam, nisi vixisset et animam haberet. Sed quod de Adam dictum est, et non de Heva, Inspiravit, hoc ideo fuit, quia Adam totum principium humani generis fuit, et non Heva: Heva enim extracta est de corpore Adae, et non e converso, licet anima Hevae sigillatim a Deo creata sit.

Ad ultimum dicendum, quod generans univoce, generat perfecte: sed sicut di- ximus in quaestione de formis circa principium, generans componitur ex multis virtutibus, in quibus omnibus principatur virtus primi principii creantis: haec enim omnia alia movet et format. Et ideo illud aliquando generat ad imaginem et similitudinem suam creando ex nihilo: et tunc creatu m est anima rationalis: cujus causa est, quod nihil factum ex materia corporali, potest esse ad imaginem et similitudinem creantis, sed imprimitur sibi vestigium creantis tantum. Et sic homo univoce producitur ab homine, sed non perficitur generatio sine actu generantis principii. Sicut enim dicitur in libro de Causis: " Primum principium est dives in se, et dives in omnibus aliis. "