PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Haec bona mihi spero conferenda in me certissime, et etiam, " super dies regis " mei, Christi qui est Rex, et caput meum. Ille, inquam, Rex, de quo in praecedenti Psal. lix, 9 : Juda rex meus. Prov. XXI, 1 : Cor regis in manu Domini : quocumque voluerit, inclinabit illud, " Adjicies dies " super dies praesentis temporis, dies aeternitatis : utrique enim dies in Christo, et temporis et aeternitatis fuerunt. Michae. V, 2 : Et tu Bethlehem Ephrata, parvulus es in millibus Juda : ex te mihi egredietur qui sit dominator in Israel, ecce dies temporis : et egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis . " Annos ejus, " Dei, extendens " usque in diem generationis et generationis, " hoc est, usque in diem aeternitatis. Vel posset legi ut ad membra referretur, et tunc dies regis appellarentur hic bonorum conversationes , Christum imitantium, quibus adjiciuntur aeternae remunerationes, ut sit sensus : " Dedisti haereditatem timentibus nomen tuum. " Et vere, quia " super dies regis, " id est, Christi, in quibus vixerunt isti ipsum imitando quantum ad illos qui vixerunt minus. Et " super annos ejus, " id est, Christi, in quibus vixerunt justi, " adjicies dies, " dies, inquam, durantes, " usque in diem generationis et generationis , " hoc est, aeternitatis. Quasi diceret : Pro bona conversatione, dabis dies aeternitatis.
Et nota hic, quod etiam in praesenti Dominus dies adjicit multis de causis.
Primo, propter sapientiam, Prov. xxviii, 2 : Propter hominis sapientiam, et horum scientiam quae dicuntur, vita ducis longior erit. Propter largitatem, et liberalitatem, In eodem, V. 16 : Qui odit avaritiam, longi fient dies ejus. Propter parentum reverentiam ut honorem, Exod. xx, 12 : Honora patrem tuum et matrem tuam, ut sis longaevus super terram . Eccli, iii, 7 : Qui honorat patrem suum, vita vivet longiore. Propter praeceptorum Dei adimpletionem, Deuteron. XXI, 20 : Scribes ea super postes, et super januas tuas, ut multiplicentur anni tui. Propter lacrymosa orationis instantiam, Isa. xxxviii, 5 : Audivi orationem tuam, et vidi lacrymas tuas : ecce ego adjiciam super dies tuos quindecim annos.
Hic etiam nota, quod est annus malus, scilicet sterilitatis. Luc. XIII , 7 : Ecce anni tres sunt ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac, et non invenio. Isa. xxxviii, 15 : Recogitabo tibi omnes annos meos in amaritudine animae meae. Hujusmodi dies sunt peccata. Job, iii, 3 : Pereat dies in qua natus sum. Septem dies, septem mortalia. Sed annus prae-- destinationis collectus ex electis, tamquam ex clarissimus diebus. Job, iii, 6, de anno similiter et diebus suis : Non computentur in diebus anni : dicitur de reprobato Angelo. Hujus tres dies, Noe, Daniel, et Job . Et est annus relaxationis, annus scilicet Jubilaeus, in quo omnia dimittuntur . Et habet dies septem, septem scilicet sacramenta. Exod. xii, 15 : Septem diebus azyma comedetis : in die primo non erit fermentum in domibus vestris, id est, nulla infidelitas in sacramentis. Item, est annus benignitatis, ibi, Psal. lxiv, 12 : Benedices coronae anni benignitatis tuae. Et Isa. lxi, 2 : Ut praedicarem annum placabilem. Hujus dies sunt septem dona Spiritus sancti. Septeni Virtutes. Eccli. I, 2 : Dies s aeculi, virtutes et dona, quis dinumera-vit, nisi Deus? Et est annus creatae felicitatis. Psal. lxxvi, 6 : Cogitavi dies antiquos, et annos aeternos, etc. Hujus . septem dotes. Et est annus increatae aeternitatis. Psal. CI, 28 : Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. Hic habet diem unicam lucem increatam. Psal. lxxxiii, 11 : Melior est dies una in atriis tuis super millia.
" Permanet in aeternum. " Hic secundum, in quo tangitur secundum exspectatum, scilicet gloria.
Ait enim : Adjicies dies super dies regis, et hoc factum est, quia jam etiam permanet, " quasi factum reputo, " in conspectu Dei, " id est, in gloria, et aeterna vita. Et hoc, " in aeternum : " haec enim gloria videre te. Joan. xvii, 7 1 Haec est vita aeterna ut cognoscant te, etc. Isa. xxxiii, 17 : Regem in decore suo videbunt. Psal. lxxi, 5 : Et permanebit cum sole et ante lunam. Et Luc. i, 32 : Regnabit in domo Jacob in aeternum.
" Misericordiam. " Hic secundum, in quo dicto quod in Christo recipiet, consequenter increpat negligentes imitari. Quasi diceret : Sic aeternus et gloriosus est rex, sed " misericordiam ejus, " hic in nobis implendam, et veritatem exhibendam in futuro, " quis requiret ? " ut ipsas habeat, et ipsum imitetur. Quasi diceret : Rarus, aut nullus. Ambulandum tamen esset per has vias post eum. Osee, XIV, 10 : Quis sapiens, et intelliget ista?... quia rectae viae Domini, et justi ambulabunt in eis : praevaricatores autem corruent in eis, scilicet in malum. Propter hoc dicitur, Michae. VI, 8 : Indicabo tibi o homo quid sit bonum, et quid Dominus requirat a te : Utique facere judicium, ecce veritas : et diligere misericordiam. Vel sic : Ita rex " permanet in aeternum in conspectu Dei, " id est, permanebit. Et " quis requiret " exi- stens ibi, " misericordiam et veritatem ejus ? " Quasi diceret: Nullus in miseria. Nullus quaeret misericordiam. Apocalyps. vii, 17, et Isa. xxv, 8 : Absterget Deus omnem lacrymam ab oculis eorum, sanctorum scilicet . Nullus veritatem, quia quilibet aperte videbit veritatis fontem. Joan. VI, 45 : Erunt omnes docibiles Dei. Joan. XVI, 23 : In illo die me non rogabitis quidquam. Jerem. XXXI, 34 : Non docebit ultra vir proximum suum, dicens : Cognosce Dominum,
" Sic psalmum dicam, " Hic tertia pars Psalmi, sicut supra divisimus, in qua postquam petiit, et repetiit, promittit etiam duo. Laudem oris, et hoc primo. Secundo, operis, ibi, " Ut reddam . " Vel, primo laudaturum se dicit in futuro. Secundo, non cessaturum in praesenti.
Ait enim : Haec bona milii in me, et in meo capite contulisti, et propter hoc " Psalmum dicam, " laudabo te ore, " et in saeculum saeculi " consecutivum, hoc est, quamdiu saeculum continuabitur : semper enim stabit et durabit Ecclesia. Matth. XXVIII, 20 : Ecce ego vobis-cum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi, Vel, " in saeculum, saeculi " consecutivum, hoc est, in alio saeculo, et hoc, " Nomini tuo, " id est, ad honorem nominis tui. I ad Corinth. x, 31 : Omnia in gloriam Dei facite. " Et sic psallam vel. in praesenti, vita, vel in futura, " ut reddam vota mea : " hoc enim necessarium est. Psal. lxv, 13 : Reddam tibi vota mea, quae distinxerunt labia mea. Isa. XIX, 21 : Vota vovebunt Domino, et solvent. Bernardus : " Nihil " placet Dei quidquid ei obtuleris, ne-" glecto eo ad quod tu teneris. " Et hoc " de die in diem, " id est, assidue. Eccle. IX, 10 : Quodcumque facere potest manus tua, instanter operare. Et XI, 6 : Mane semina semen tuum, opus bonum, et vespere non cesset manus tua. Vel " de die " gratiae, procedens usque " in diem " perfectam gloriae. Prov. IV, 18 : Justorum semita, quasi lux splendens, procedit et crescit usque ad perfectam diem, scilicet diem gloriae, ad quam nos perducat qui est benedictus, et aeternitatis dies, per omnia saecula saeculorum. Amen.