Albert the Great, Summa Theologiae

1. Genes, ii, 2: Requievit Deus die septimo ab universo opere quod patrarat. Super quod dicit Augustinus ibidem in Glossa, quod omnia creaverat tunc Deus in primordialibus causis: ex illis tamen postea propagavit alia: sed una anima non propagatur ex alia: ergo vel ipsa non est facta in operibus sex dierum, vel postea: et tunc falsum est quod dicitur: Requievit Deus ab universo opere. Vel si facta est, erit in primordiali causa facta, vel in actu. Non in primordiali causa: quia nullam habent talem: quia non sunt ex materia: ergo relinquitur, quod factae sint actu: ergo factae sunt ante corpus.

2. Adhuc, Augustinus in libro de Spiritu et anima: " Istas potentias, irascibilem scilicet et concupiscibilem, habet anima ante corpus: " sed non potest habere nisi sit ante corpus: ergo anima est ante corpus.

3. Adhuc, Logice quidam objiciunt sic: Angeli qui sunt intellectuales substantiae, omnes creati sunt simul. Cum ergo anima rationalis, etiam intellectualis substantia sit, de ratione naturae fuit ut etiam animae rationales simul crearentur.

4. Adhuc, Cum anima rationalis habeat substantiam qua subsistit in seipsa post corpus, eadem ratione habet substantiam qua potest subsistere in seipsa ante corpus, Dicit autem Plato in Timaeo, quod creator nulli creaturae negavit commoda secundum suam naturam: ergo creator non negavit hoc animae rationali, quin faceret eam ante corpus.

5. Adhuc, Est substantia quae est in corpore nec ante nec post, ut anima vegetabilis et sensibilis in brutis: et huic opponitur illa quae est in corpore et ante et post. Cum autem una sit in ordine naturae, ordo perfectus non erit, nisi et altera sit: oportet igitur, quod sit aliqua substantia in corpore quae sit ante corpus et etiam post: et hoc non potest esse nisi anima rationalis: ergo anima rationalis facta est ante corpus, et erit post corpus. Et est eadem ratio de una et de omnibus: ergo omnes animae factae sunt ante corpora.

Contra:

1. In Psalmo xxxii, 15: Qui finxit sigillatim corda eorum. Ergo omnes animae non sunt factae simul, sed sigillatim.

2. Adhuc, Augustinus in libro de Ecclesiasticis dogmatibus dicit sic: " Firmiter tenendum est, quod non omnes animae sunt ab initio creatae, ut Origenes finxit: neque cum corporibus seminantur, ut Luciferiani et Cyrillus et quidam Latinorum affirmant. "

3. Adhuc, Ad Ephes, i, 4, super illud: Elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, Glossa: " Ne quis putet animas cum Deo fuisse aeternas, et tunc aliquid meruisse, juxta errorem illorum, qui dicunt ante haec visibilia quasdam animas fuisse factas, et tunc meruisse, et fuisse electas. "

4. Adhuc, Si animae ante corpora creatae essent: cum haberent potentiam liberam intelligendi et volendi bonum, et avertendi se ab ipso: et sic ante corpus aliquid boni vel mali egissent. Et hoc est directe contra illud Apostoli, ad Roman. ix, 11 et 12, qui dicit de Esau et Jacob: Cum enim nondum nati fuissent, autaliquid boni egissent mali (ut secundum electionem propositum Dei maneret), non ex operibus, sed ex vocante dictum est ei: Quia major serviet minori. Si autem animae Esau et Jacob nec ante corpus fuerunt, nec aliquid boni egerunt vel mali: cum una ratio sit de omnibus, nullius hominis anima fuit ante corpus, nec egit aliquid boni vel mali. Et hoc concedendum est: quia haec est Catholica veritas.

Solutio. Dicendum ad primum, quod non oportet, quod omnia creata sint in primis sex diebus in actu vel in materia, nisi in generibus, et speciebus suis. Et hoc ibidem dicit Beda in Glossa sua ubi dicit, Quando requievit Deus, quod non requievit nisi a generibus rerum condendis: sic in genere et specie fuit ibi creata rationalis anima in anima Adae. Nec oportuit propter hoc, quod una anima propagaretur ex alia, sed quod in propagatione corporum fierent ad rationem et formam, qua facta est anima Adae quando dixit: Faciamus hominem ad imaginem ei similitudinem nostram : t unc enim expressit formam et rationem hominis.

Ad aliud dicendum, quod hoc argumentum provenit ex prava intelligentia verborum Augustini. Non enim intendit dicere, quod anima ante corpus existens habeat istas potentias: sed intendit dicere, quod ex unione ad corpus non habet eas, sed ab ipsa fluunt a substantia pura et simplici, et non secundum conjunctionem ad corpus.

Ad aliud dicendum, quod non est simile: quia substantia intellectualis quae est Angelus, nullam habet inclinationem vel dependentiam ad corpus: anima autem etiam rationalis secundum naturam inclinationem et dependentiam habet ad corpus: et ideo in corpore debuit fieri anima, et non ante corpus, non simul, sed sigillatim: Angelus vero

simul, et non sigillatim, et non in corpore.

Ad aliud dicendum, quod super suppositione falsi procedit illa argumentatio: licet enim anima rationalis sit subsistens in seipsa post corpus, tamen in sua ratione concipit, quod non sit ante corpus: est enim secundum suiipsius rationem perfectio corporis et actus et ratio: et secundum hoc naturaliter est in corpore, et non habet esse ante, nisi dicatur ante dignitate, et secundum naturam qua forma est ante materiam. Et est simile, quod nauta in ratione sua bene habet, quod est post navem et separabilis a navi: sed in ratione sua non habet, quod sit ante navem secundum actum navigandi, sed in navi. Dicit enim Aristoteles in II de Anima, quod anima habet se ad corpus sicut nauta ad navim.

Ad aliud dicendum, quod in ordine naturae nulla substantia potuit esse, quae sit actu ante corpus et in corpore et post, tam secundum Philosophos, quam secundum Sanctos. Secundum Socratem et Platonem in libro Mennonis ostenditur, quod anima non habet statum accipiendi perfectionem secundum utramque felicitatem, civilem scilicet et contemplativam, nisi in corpore: et ideo ante corpus existens nihil esset: frustra enim et vane non sunt in ordine naturam Secundum Sanctos vero, Augustinum, et Bernardum, et omnes alios, tam Graecos quam Latinos, anima non habet statum merendi nisi in corpore, et rationabiliter, ut scilicet quae in communicatione corporis peccavit, in communicatione corporis paeniteat, et mereatur immortalitatem: et ideo ante corpus esset frustra et vane. Id quod in contrarium objicitur, totum concedendum est, ut confirmant Sancti et probant: quia Catholica fides est.