MEMBRUM V. Quid est cognoscere
ARTICULUS I. De medio quod est vestigium.
PARTICULA I. An vestigium Creatoris sit in creatura ?
ARTICULUS II. De medio quod est imago.
MEMBRUM III. Quanta sit simplicitas Dei ?
ARTICULUS I. Quid sit aeternitas ?
PARTICULA I. ''Quid sit aeternitas nomine ?
ARTICULUS II. Quid sit aeternum ?
MEMBRUM II. De aeviternitate sive aevo.
MEMBRUM III. De tribus passionibus propriis veritatis.
PARTICULA I. An omnis veritas sit aeterna ?
MEMBRUM IV. De oppositione veri et falsi.
ARTICULUS II. De communi intentione boni.
ARTICULUS III. De singulis differentiis bonorum.
ARTICULUS II Quis sit actus proprius summi boni ?
ARTICULUS I. Utrum omni bono opponatur malum ?
MEMBRUM I. Utrum in divinis sit generatio ?
MEMBRUM IV. Cujus sit procedere ?
MEMBRUM I. Quid sit in divinis esse Filium ?
ARTICULUS I. ''De multiplicitate verbi .
MEMBRUM I. De intentione principii.
MEMBRUM II. De ordine naturae in divinis ?
ARTICULUS I. Utrum ordo sit in divinis ?
MEMBRUM II. De definitione hujus nominis,
MEMBRUM IV. De comparatione personae ad essentiam .
ARTICULUS I. An Deus sit causa rerum formalis
MEMBRUM II. Utrum Deus sciat per medium vel non ?
MEMBRUM II. Utrum praescientia sit causa rerum
MEMBRUM IV. Utrum praescientia Dei falli possit
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio ?
MEMBRUM I. Quid sit reprobatio
MEMBRUM IV. Quibus modis sit providentia ?
ARTICULUS III. Quis sit providentiae proprius effectus ?
ARTICULUS V. De modis providentiae.
ARTICULUS II. Quid sit fatum ?
ARTICULUS I. Utrum Angelus impleat locum ?
TRACTATUS XIX. DE POTENTIA DEI.
MEMBRUM II. De causalitate divinae voluntatis ?
PARTICULA I. Utrum mala fiant voluntate Dei
TRACTATUS I. DE PRIMO PRINCIPIO.
ARTICULUS III. Unde in creaturis veniat mutabilitas ?
PARTICULA I. Quare creaturae dicantur
MEMBRUM I. De errore Platonis.
PARTICULA II. Utrum una materia sit omnium ?
PARTICULA III. Utrum materia sit aeterna
QUAESTIO XII. Ubi Angeli creati sunt ?
MEMBRUM I. De ratione naturaliter insita.
MEMBRUM II. Utrum memoria conveniat Angelis ?
PARTICULA I. Utrum Angeli intelligant per species ?
MEMBRUM IV. De voluntate in Angelis.
MEMBRUM. V. A quo causetur ista libertas in Angelo ?
MEMBRUM I. Quid appetierit malus Angelus ?
PARTICULA I. Utrum sensus sint in daemone?
ARTICULUS III. Utrum synderesis sit in daemone ?
MEMBRUM II. Quis sit actus superioris in inferiorem ?
MEMBRUM III. Qui sint modi tentandi, et quot ?
MEMBRUM II. De veris miraculis absolute.
ARTICULUS I. Quid sit miraculum
ARTICULUS III. Quid sit miraculosum ?
MEMBRUM II. Per quid fiant miracula ?
MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?
MEMBRUM I. Utrum Angeli loquantur
MEMBRUM II. Quo sermone Angeli loquantur ?
MEMBRUM II. De effectu custodiae Angelorum .
ARTICULUS I. Cujus naturae sit ista divisio
ARTICULUS III. De ordine dividentium et divisi .
PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.
MEMBRUM III. De tertia hierarchia.
ET QUAESITUM SECUNDUM, De proprietatibus Archangelorum ?
ARTICULUS I. De hoc quod dies tribus modis accipitur.
ARTICULUS I. Quid dicitur firmamentum
MEMBRUM II. Utrum omnia ad hominem ordinentur ?
MEMBRUM II. Utrum Adam ex accepto stare potuit
MEMBRUM III. Quid sit superior portio rationis ?
MEMBRUM IV. Quid sit inferior portio rationis ?
MEMBRUM II. De actibus liberi arbitrii.
MEMBRUM III. Quid sit gratia definitione
ARTICULUS I. Quid sit synderesis ?
MEMBRUM III. Qualiter gratia differat a virtute
MEMBRUM I. Qualiter gratia augetur ?
MEMBRUM I. Quid sit virtus in genere ?
MEMBRUM II. Quid sit peccatum originale ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum originale definitione ?
ARTICULUS II. De causa originalis peccati.
ARTICULUS III. De modo traductionis originalis peccati.
MEMBRUM I. Quid sit concupiscentia sive fomes ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum
MEMBRUM I. Quid sit mortale peccatum ?
ARTICULUS I. Utrum inanis gloriae sit peccatum ?
ARTICULUS IV. In quo differat inanis gloria a superbia?
MEMBRUM II. De filiabus invidiae ?
MEMBRUM II. De filiabus acediae, quot et quae sint ?
MEMBRUM II. De filiabus avaritiae.
MEMBRUM II. De filiabus gulae.
MEMBRUM I. Quid sit personarum acceptio ?
De fortitudine corporis mulieris quantum ad sexum, utrum scilicet aeque fuerit forte sicut corpus viri in viribus et sensibus, tam ad cognitionem quam ad motum pertinentibus ?
Primo ergo quaeritur, Utrum mulier fuerit aequalis fortitudinis cum viro quantum ad corpus ?
Et videtur, quod non.
1. Dicit enim Augustinus, et ponitur in libro II Sententiarum, distinct. XXI, ubi dicit sic: " Diabolus quidem parum de suis viribus praesumens, humanam naturam in ea parte ubi debilior videbatur, aggressus est: ut si forte illi aliquatenus praevaleret, postmodum fiducialius ad alteram quae robustior fuit, pulsandam vel potius subvertendam accederet. "
2, Ad huc, Isidorus in libro Etymologiarum : " Vir nuncupatur: quia major in eo vis est, quam in foemina: unde et nomen virtutis accepit. " Ex his accipitur, quod vir majoris virtutis est quam foemina. Contra:
1. Isidorus in libro Etymologiarum, ubi reddit rationem, quare prima mulier virago dicta est, sic dicit: Heva statim facta de latere viri, appellata est a viro virago, ab incorruptione: quia scilicet ignorabat foemineam passionem, quia virilia opera facit, et masculini vigoris est. "
2. Adhuc, Basilius: " aequales sunt viri et mulieris virtutes, " Ex hoc accipitur, quod aequales habebant virtutes et vir et mulier.
3. Ulterius, Videtur, quod mulier fortior fuit viro. Consequens enim est secundum rationem, quod si duo sunt adjuvantia se ad unum opus, quod fortiora onera illius operis imponuntur fortiori. Dicit autem Scriptura, quod Heva creata est in adjutorium viri, Genes, ii, 18: Faciamus ei adjutorium simile sibi. Et dicit ibi Glossa Augustini, quod facta est in adjutorium productionis filiorum. Et in illo opere graviora sustinet, scilicet impraegnationem,, portationem, et parturitionem. Et hoc videtur Scriptura intendere, Proverb, xxxi, 17, ubi dicit de muliere: Accinxit forti-tudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
Solutio. Dicendum, quod simpliciter loquendo quantum ad sexum vir majoris est virtutis vel vigoris quam mulier. Quantum tamen ad aliquid ad quod sexus muliebris ordinatus est, sicut ad concipere, portare, parere, lactare, sexus muliebris ex natura ordinatur, et non vir, mulier fortior est viro. Quantum vero ad opera gratiae et meriti, aequales sunt si aequaelem gratiam accipiunt. Et propter hoc dicitur de Judith a Joacim sacerdote, Judith, xv, 10 et 11: Tu gloria Jerusalem, tu laetitia Israel, tu honorificentia populi nostri: quia fecisti viriliter. Et de matre Machabaeorum, II Machab, vii, 20 et 21, quando filios confortavit ut paterentur pro fide et pro lege., quod supra modum fuit mater mirabilis, et faemineae cogitationi masculinum animum inseruit. De utrisque autem, de viro et muliere in statu innocentiae in quo a contrariis laedi non poterant, Deo conservante, et gratia innocentiae, dicit Isidorus in libro de Trinitate sic: " Si homo in paradiso innocenter viveret, ignis eum non ureret, aqua non mergeret, spinarum aculei non vulnerarent, nec omnia quae nocent mortalibus, Impedirent. " Idem dicit Augustinus in libro XIV de Civitate Dei, sic: " Quamdiu homo volebat hoc quod Deus jusserat, summa in carne sanitas erat . " Et intelligit hoc tam de viro quam de muliere.
Ex. his patet solutio quaestionis.
Ad primum autem dicendum, quod Augustinus loquitur de virtute quae naturaliter consequitur sexum.: hac enim virtute mollior est mulier: propter quod etiam mulier vocatur: propter quod etiam in VI Ethicorum dicit Aristoteles, quod continentia virtus mulieris non est propria: quia continentia est virtus vi rationis continens hominem infra metas mentis, ut passionibus et vi passionum nullo modo adduci possit extra limites mentis. Quam vim ex complexione molli mulier non potest habere. Et cum opponantur continentiae illa tria secundum alium modum, scilicet incontinentia, fornicatio, et mollities, incontinentia mulieri proprie non accidit, nec puero: quia incontinens sanam habet rationem, licet vi passionis extendatur extra rationem et mensuram rectam. Fornicator autem non ex complexione, sed vitio corruptus est corpore et mente. Mollis vero est, qui complexione et passione totus est resolutus ut nihil habeat retinens. Propter quod, ut ibidem dicit Aristoteles, lascivus non est Incontinens. Et ideo etiam dicit Cyprianus de virginibus sacris, quod In carne corruptibili incorruptibiliter vivere, potius est angelicum quam humanum. Et quod in Heva in statu innocentiae nihil fuit talis mollitiei, hoc dandum est gratiae innocentiae et Deo continenti sive virtutem continendi danti. Unde Augustinus in libro Xl super Genesim ad litteram dicit: " Si perstitissent primi parentes in illo statu, innocentiae scilicet, essent nuptiae honorabiles et thorus immaculatus, sine ardore libidinis, sine labore pariendi, sine labore et onere proles portaretur et educaretur. "
Ad dictum Isidori dicendum, quod Isidorus loquitur de virtute naturali consequente sexum, et sic verum dicit.
Ad id quod contra objicitur, dicendum quod Isidorus loquitur de virtute quae est ex gratia virtute morali sive infusa a Deo: tali, enim virtute praedita fuit Heva In primo statu, et sic de viro facta est, ut virtutem viri accipiat et virilia agat. Et sic de Alexandro dicitur, quando scilicet puer luit mollis, et virilia coepit agere:
Indue mente virum, Macedo puer, arma capesce.
Et, Proverb, xxxi, 19: Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum. Et paulo ante, v. 13: Quaesivit lanam et linum, et operata est consilio marinum suarum Et, Ruth, iii, 11: Scit omnis populus... mulierem te esse virtutis.
Ad aliud dicendum, quod non sunt aequales in naturalibus virtutibus, nec hoc intendit Basilius.
Ad ultimum dicendum, quod mulier non dicitur fortior et vir debilior in operibus illis: sed, quia dicit Aristoteles, " Uniuscujusque virtus est in quolibet statu et officio extremum in bono ipsius: " et mulier ex sexu membra habet ordinata ad productionem prolis, quae non habet vir: et ideo etiam a Deo accepit virtutem quae extremum in bono est secundum officium illorum membrorum: quod non accipit vir, quia membra illa non accepit in compositione corporis.