PROOEMIUM SANCTI BONAVENTURAE IN LIBRUM PRIMUM SENTENTIARUM.
PROLOGUS MAGISTRI IN LIBROS SENTENTIARUM.
COMMENTARIUS IN PROLOGUM MAGISTRI.
DUBIA CIRCA PRIMAM PARTEM PROLOGI MAGISTRI.
DIVISIO TEXTUS SECUNDAE PARTIS PROLOGI.
DUBIA CIRCA LITTERAM SECUNDAE PARTIS PROLOGI.
DIVISIO TEXTUS ULTIMAE PARTIS.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM I.
QUAESTIO II. Utrum omni creato utendum sit.
QUAESTIO III. Utrum solo bono creato utendum sit.
QUAESTIO I. Utrum Deo sit fruendum.
QUAESTIO II. Utrum solo Deo sive bono increato fruendum sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM II.
QUAESTIO II. Utrum in Deo ponenda sit personarum pluralitas.
QUAESTIO III. Utrum numerus divinarum personarum sit infinitus.
QUAESTIO IV. Utrum tres tantum sint divinae personae.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM III.
ARTICULUS UNICUS. De cognoscibilitate Dei
QUAESTIO I. Utrum Deus sit cognoscibilis a creatura.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit cognoscibilis per creaturas.
QUAESTIO III. Utrum homo in omni statu cognoscat Deum per creaturas.
QUAESTIO I. Utrum ratio imaginis attendatur in memoria, intelligentia et voluntate.
QUAESTIO II. Utrum imago attendatur in his potentiis per comparationem ipsarum ad Deum.
QUAESTIO III. Utrum memoria, intelligentia et voluntas sint idem in essentia cum anima.
DUBIA CIRCA LITTERAM PARTIS II.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IV.
QUAESTIO I. Utrum haec locutio: Deus genuit Deum, sit concedenda.
QUAESTIO II. Utrum admitti possit haec locutio: Deus generat alium Deum.
QUAESTIO IV. Utrum hoc nomen Deus pro persona supponat, vel pro natura.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM V.
QUAESTIO I. Utrum substantia sive essentia generetur.
QUAESTIO II. Utrum substantia sive essentia divina per generationem communicetur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VI.
QUAESTIO I. Utrum generatio Filii sit secundum rationem necessitatis.
QUAESTIO III. Utrum generatio Filii sit secundum rationem exemplaritatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VII.
QUAESTIO I. Utrum potentia generandi dicat aliquid absolutum, vel relativum.
QUAESTIO III. Utrum, potentia generandi et potentia creandi sint unica potentia.
QUAESTIO IV. Utrum posse generari et posse creari sint univocum posse.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM VIII.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit immutabilis.
QUAESTIO II. Utrum solus Deus immutabilis sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit summe simplex.
QUAESTIO II. Utrum summa simplicitas soli Deo conveniat.
QUAESTIO III. Utrum anima rationalis sit tota in toto corpore, et tota in qualibet parte ipsius.
QUAESTIO IV. Utrum Deus sit in aliquo determinato genere sive praedicamento.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM IX.
QUAESTIO IV. Utrum generatio Filii terminata sit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM X.
ARTICULUS II. De proprietate Spiritus sancti.
QUAESTIO I. Utrum amor sive caritas sit proprium Spiritus sancti.
QUAESTIO III. Utrum Spiritus sanctus proprie sit spiritus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM Xl.
ARTICULUS UNICUS. De principio processionis Spiritui sancti.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus a Patre et a Filio procedat.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XII.
ARTICULUS UNICUS. De processione Spiritus sancti in comparatione ad Patrem et Filium.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus a Patre prius quam a Filio procedat.
QUAESTIO III. Utrum Spiritus sanctus mediante Filio a Patre procedat.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIII.
ARTICULUS UNICUS. De processione Spiritus sancti et de differentia processionis a generatione.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponenda sit processio.
QUAESTIO II. Utrum processio Spiritus sancti sit generatio.
QUAESTIO IV. Utrum Spiritus sanctus sit ingenitus.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIV.
QUAESTIO I. Utrum processio temporalis Spiritus sancti ponenda sit.
QUAESTIO I. Utrum Spiritus sanctus detur in propria persona, an tantum in effectu.
QUAESTIO II. Utrum Spiritus sanctus detur ab aliquo viro sancto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XV.
ARTICULUS UNICUS. De missione in divinis.
QUAESTIO I. Utrum in divinis sit missio.
QUAESTIO II. Utrum missio in divinis sit tantum ex tempore, an etiam ab aeterno.
QUAESTIO III. Utrum missio, passive accepta, sit totius Trinitatis, in specie Patris.
QUAESTIO IV. Utrum missio, active accepta, sit totius Trinitatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO II. Utrum Filius et Spiritus sanctus secundum eadem dona gratiae mitti dicantur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVI.
QUAESTIO II. Ad quid sit utilis missio visibilis Spiritus sancti.
QUAESTIO III. Quibus modis facta sit missio visibilis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVII.
QUAESTIO I. Utrum praeter caritatem increatam poni debeat habilius caritatis creatus.
QUAESTIO III. Utrum quis certitudinaliter scire possit, se esse in caritates
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTO II. Quomodo caritas augeatur.
QUAESTIO III. Utrum caritas possit diminui.
QUAESTIO IV. Utrum caritas terminum habeat in augmento.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XVIII.
QUAESTIO III. Utrum convenientius de Spiritu sancto dicatur donum quam datum.
QUAESTIO VI. Utrum Spiritus sanctus ratione donabilitatis dici possit Spiritus noster.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XIX.
ARTICULUS UNICUS. De divinarum personarum aequalitate et eius proprietatibus.
QUAESTIO II. Utrum in divinis sit summa aequalitas.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis sit aequalitas cum circumincessione.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponendum sit totum integrale.
QUAESTIO II. Utrum in divinis possit poni totum universale.
QUAESTIO III. Utrum in divinis personis poni possit principiam materiale.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis differentia secundum numerum possit poni.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XX.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXI.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXII.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIII.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIV.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXV.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVI.
ARTICULUS UNICUS. De proprietatibus in genere.
QUAESTIO I. Utrum in divinis ponendae sint proprietates personarum.
QUAESTIO II. Quid sint in divinis proprietates personarum.
QUAESTIO IV. Quot sint in divinis proprietates personarum.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVII.
QUAESTIO III. Utrum proprietates possint abstrahi a personis divinis.
QUAESTIO IV. Virum de notionibus sive proprietatibus liceat contrarie opinari.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
QUAESTIO I. Utrum verbum in divinis dicatur essentialiter, an notionaliter.
QUAESTIO II. Utrum Verbum aeternum connotet aliquid ex parte creaturae.
QUAESTIO III. Quae sit comparatio Verbi ad sapientiam sive notitiam.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXVIII.
ARTICULUS UNICUS. De innascibilitate et improcessibilitate.
QUAESTIO II. Utrum innascibilitas et paternitas importent eandem relationem.
QUAESTIO III. Utrum innascibilitas, an paternitas sit proprietas personalis Patris.
QUAESTIO IV. Utrum etiam improcessibilitas sicut innascibilitas notionem dicat in Patre
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXIX.
QUAESTIO II. Utrum Pater et Filius possint dici
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXX.
ARTICULUS UNICUS. De iis quae de Deo ex tempore dicuntur.
QUAESTIO I. Utrum de Deo aliquid ex tempore dicatur.
QUAESTIO II. Utrum nomina, quae de Deo dicuntur ex tempore, dicantur per se, vel per accidens.
QUAESTIO III. Utrum nomina, quae de Deo ex tempore dicuntur, importent realem in Deo relationem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXI.
ARTICULUS UNICUS. De nominibus
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS I. De appropriatione Hilarii.
QUAESTIO II. Utrum imago in divinis proprie de Filio dicatur.
QUAESTIO I. Utrum Deus unum cum creatura dici possit.
QUAESTIO II. Utrum una creatura cum alia simpliciter unum dici possit.
QUAESTIO III. Qua ratione unitas approprietur Patri, aequalitas Filio, concordia Spiritui sancto.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXII.
ARTICULUS I. De locutione Pater et Filius diligunt se Spiritu sancto.
QUAESTIO I. Utrum Pater et Filius diligant se Spiritu sancto.
QUAESTIO I. Utrum recte dici possit Pater est sapiens sapientia genita.
QUAESTIO II. Utrum recte dici possit Pater est potens potentia sive virtute, quam genuit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIII.
QUAESTIO III. Utrum notio de notione praedicetur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIV.
ARTICULUS UNICUS. De comparatione personae ad naturam et de appropriatione et translatione.
QUAESTIO I. Utrum in divinis res naturae addat supra naturam.
QUAESTIO III. Utrum in divinis sit ponere appropriata.
QUAESTIO IV. Utrum in divinis ponenda sit translatio.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXV.
QUAESTIO I. Utrum ponendae sint ideae in Deo.
QUAESTIO II. Utrum in ideis ponenda sit pluralitas secundum rem.
QUAESTIO III. Utrum in ideis sit pluralitas secundum rationem.
QUAESTIO V. Utrum ideae in Deo sint numero finitae, an infinitae.
QUAESTIO VI. Utrum ideae ordinem habeant.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVI.
QUAESTIO I. Utrum res fuerint in Deo ab aeterno.
QUAESTIO II. Utrum res sint in Deo ratione essentiae, vel personae.
ARTICULUS II. De modo, quo res existunt in Deo.
QUAESTIO I. Utrum omnia sint in Deo vita.
QUAESTIO II. Utrum res verius esse habeant in Deo quam in proprio genere.
QUAESTIO I. Utrum mala sint in Deo.
QUAESTIO II. Utrum imperfecta sint in Deo.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVII.
ARTICULUS 1. Quod esse ubique conveniat Deo.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit in omnibus rebus.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit in omnibus locis.
ARTICULUS II. Esse ubique est Deo proprium.
QUAESTIO I. Utrum esse ubique soli Deo conveniat.
QUAESTIO I. Utrum Deus aequaliter sit in omnibus rebus.
QUAESTIO II. Quibus modis Deus in rebus esse dicatur.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
ARTICULUS 1. De incircumscriptibilitate Dei.
QUAESTIO I. Utrum Deus sit localis.
QUAESTIO II. Utrum Deus sit mutabilis secundum locum.
QUAESTIO III. Utrum Deus sit ab omni loco separabilis vel extra omnem locum.
QUAESTIO I. Utrum Angelus possit moveri localiter sine corpore.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXVIII.
QUAESTIO L Utrum praescientia divina sit causa rerum.
QUAESTIO II. Utrum praescientia divina sit causata a rebus.
QUAESTIO I. Utrum praescientia Dei rebus praescitis necessitatem imponat.
QUAESTIO II. Utrum necessario Deus praesciat quae praescit.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XXXIX.
QUAESTIO II. Utrum Deus cognoscat omnia alia a se.
QUAESTIO III. Utrum Deus possit scire plura, quam sciat.
ARTICULUS II. De modo divinae cognitionis.
QUAESTIO I. Utrum Deus eodem modo cognoscat se et alia a se.
QUAESTIO II. Utrum Deus mutabilia immutabiliter cognoscat.
QUAESTIO III. Utrum Deus cognoscat universa praesenter.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XL.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio sit quid aeternum, an temporale.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio inferat salutis necessitatem.
QUAESTIO II. Utrum praedestinatio ponat certitudinem in eventu.
QUAESTIO I. Utrum electio sit in Deo ab aeterno, an ex tempore.
QUAESTIO I. Utrum obduratio sit poena, an culpa.
QUAESTIO II. Utrum obduratio sit a Deo.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLI.
ARTICULUS I. De causalitate divinae praedestinationis.
QUAESTIO I. Utrum praedestinatio vel reprobatio habeant in nobis causam meritoriam.
QUAESTIO II. Utrum praedestinatio et reprobatio habeant in Deo rationem motivam.
ARTICULUS II. De sempiternitate divinae cognitionis.
QUAESTIO I. Utrum Deus cognoscat res per modum complexionis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLII.
ARTICULUS UNICUS. De potentia in comparatione ad possibilia, quae potest.
QUAESTIO I. Utrum Deus possit aliquid aliud a se.
QUAESTIO II. Virum Deus possit omne quod potest agens creatum.
QUAESTIO IV. Utrum possibile simpliciter dicatur secundum causas superiores, an inferiores.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIII.
ARTICULUS UNICUS. De infinitate divinae potentiae.
QUAESTIO I. Utrum potentia Dei, secundum quod huiusmodi, sit infinita.
QUAESTIO III. Utrum divina potentia possit in effectum actu infinitum.
QUAESTIO IV. Utrum ratio divinae potentiae se extendat ad infinita.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLIV.
QUAESTIO II. Utrum mundus potuerit fieri melior quantum ad proprietates partium integrantium.
QUAESTIO III. Utrum Deus potuerit facere mundum meliorem quantum ad ordinem partium.
QUAESTIO IV. Utrum Deus potuerit facere mundum antiquiorem.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLV.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit ponere voluntatem.
QUAESTIO II. Utrum Deus dicatur omnivolens, sicut omnisciens et omnipotens.
QUAESTIO I. Utrum voluntas Dei sit causa rerum in generali.
QUAESTIO II. De numero et sufficientia signorum divinae voluntatis.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVI.
QUAESTIO I. Utrum Deus velit omnes homines Salvos fieri voluntate beneplaciti.
QUAESTIO II. Utrum Deus velit mala fieri.
QUAESTIO III. Utrum mala fieri sit bonum.
QUAESTIO IV. Utrum mala fieri sit verum.
QUAESTIO V. Utrum malum sit ordinabile a voluntate Dei.
QUAESTIO VI. Utrum malum sit de complemento universi.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS. IN DISTINCTIONEM XLVII.
ARTICULUS UNICUS. De efficacia voluntatis divinae.
QUAESTIO I. Utrum voluntas beneplaciti Dei possit impediri.
QUAESTIO II. Utrum aliquis possit facere contra voluntatem signi.
QUAESTIO III. Utrum Deus debeat mala permittere.
QUAESTIO IV. Utrum Deus possit mala praecipere.
DUBIA CIRCA LITTERAM MAGISTRI.
COMMENTARIUS IN DISTINCTIONEM XLVIII.
QUAESTIO II. Utrum conformitas voluntatis nostrae ad divinam faciat eam iustam.
QUAESTIO II. Utrum teneamur voluntatem nostram voluntati divinae conformare in volito.
Utrum Angelus moveatur per medium.
Secundo quaeritur, utrum Angelus moveatur per medium, vel non. Et quod per medium, videtur.
1. Damascenus dicit, quod "Angelus cito pertransit velocitate et potestate naturae "; sed pertransire est per medium transire; ergo etc.
2. Item, cum Angelus movetur a termino a quo ad terminum in quem, aut movetur in termino a quo, aut in termino in quem ; sed in termino a quo est non motum esse; in termino vero in quem est motam esse; ergo cum moveri sit medium inter utrumque, oportet quod sit in spatio intermedio.
3. Item, quod possit moveri per medium, videtur, quia certum est, quod Angelus existens Parisiis potest esse Romae, eadem virtute et in quolibet intermedio loco, et prius in propinquiori et deinde in singulis locis consequenter se habentibus; sed hoc est transire per medium; ergo etc.
4. Item, quandocumque inter aliqua extrema cadit medium, quod habet naturalem ordinem ad extrema, impossibile est, quod agens virtutis finitae possit pervenire ab extremo in extremum sine medio, ut patet
quia inter album et nigrum est medius color, impossibile est, quod aliquod agens creatum faciat de albo nigrum, quin faciat per colorem medium
sed inter caelum et terram naturali ordine sunt alia corpora media; ergo impossibile est, quod a caelo in terram fiat sive moveatur sine medii transitione.
Contra; 1. Augustinus super Genesim ad litteram, et Magister ponit in littera Deus movet creaturam spiritualem per tempora, non per loca: ergo quamvis fiat de uno loco in alium, hoc non est per locum medium.
2. Item. conclusio probata est in sexto Physicorum , quod impossibile est, impartibile moveri super magnitudinem; sed Angelus, non assumto corpore, est impartibilis; ergo etc.
3. Item, ratione videtur, quia, si pertransit, aut ergo per simplicia, aut per composita; si per composita, ergo est compositus; si per simplicia; sed illa sunt infinita in quolibet continuo, et impossibile est infinita pertransire : ergo etc
4. Item, si per simplicia; sed ex simplicibus non fit aliquod continuum : ergo motus ille non erit continuus, ergo pertranseundo illa nunquam pertransit spatium; ergo si per medium movetur, nunquam pervenit ad terminum.
5. Item, " impossibile est, quod aliquid pertranseat spatium maius se, quin prius pertranseat spatium minus vel aequale ": ergo si spiritus angelicus transit per spatium, prius transit aequale sibi vel minus quam maius. Sed aequale simplici non est nisi simplex; sed simplex additum simplici non facit maius : ergo in primo transitu tantum est, ac si nihil transeat, similiter nec in secundo transitu, ergo nec in tertio; et sic nunquam pertransit spatium aliquantum.
CONCLUSIO.
Rationabiliter dicitur, quod Angelus per medium movetur.
Respondeo; Notandum est hic, quod circa hoc diversimode dixerunt diversi.
Quidam enim dixerunt, quod cum Angelus sit simplex, non potest medium pertransire; unde movetur ab extremo in extremum sine medio, et omnis locus, ad quem movetur, se habet ad illum per modum immediati. Unde loci mutatio in Angelo non est motus, sed mutatio tantum sine medio.
Sed ista positio non videtur conveniens. Certum enim est, quod Angelus, qui est custos hominis, potest ita custodire, quod non deserat ipsum, et sine corpore custodire potest; ergo potest inseparabiliter comitari eum; ergo homo cum vadit per medium, et Angelus non deserit eum, pariter et Angelus vadit per medium.
Et ideo ruerunt alii qui dixerunt, quod Angelus et per medium et sine medio potest moveri, quia motus eius est ad nutum suae voluntatis secundum virtutem divinitus sibi collatam; et ideo , cum vult, facit se in extremum immediate, et cum vult, pertransit. Et ponunt simile, quod intellectus noster potest cogitare de Parisiis et de Roma dupliciter; aut ita quod immediate cogitet de uno et post de alio, vel ita, quod primo de uno et post de via et tertio de tertio . Et quia Angelo ita facile est ferri, sicut nobis cogitare, cum non sit alligatus corpori, dicunt, quod sic et sic habet moveri.
Sed quidquid sit de positione, exemplum non est conveniens: quoniam cogitans penes se habet speciem Romae et speciem Parisiorum . nec ista habent situm in anima nec ordinem secundum situm. immo quaelibet aequaliter est praesens aspectui; et ideo ad libitum potest de una et alia cogitare. Sed in re est ordo et situs naturalis, et necessario interiacet medium inter unam civitatem et aliam. Et propter hoc exemplum illud non est conveniens, nec propter hoc aperitur nobis via ad intelligendum.
Et quoniam illud est intelligibile aliquo modo , quod feratur per medium, et ratio concordat et auctoritas; ideo videtur rationabiliter illud esse dicendum. Sed illud membrum, quod dicit, quod possit sine medio, arbitror reiciendum, non quia asseram esse falsum, sed quia non est auctoritas in promptu, quae hoc dicat, et ratio non cogit, immo non capit Possibile tamen est, quod Deus aliquid dederit substantiis illis spiritualibus, quod carnales intellectus non capiunt.
Concedendae igitur sunt rationes probantes, quod Angelus moveatur per medium.
1. Ad illud ergo quod obiicitur, quod Deus non movet per locum Angelum; dicendum, quod facienda est vis in verbo secundum intellectum Augustini; quod patet ex littera. Ipse enim spiritum dixit non moveri per loca, quia proprietates loci, scilicet circumscriptionem et dimensionem, non obtinet, cum transfertur de loco ad locum; sed proprietatem temporis, quae est variatio et innovatio aliqua, vere et proprie admittit spiritus. Nam novae affectiones succedunt spiritibus per naturam et cogitationes, et ulterius illae intenduntur et remittuntur, ita quod vere potest esse partibilitas a parte formae sive proprietatis acquirendae.
2. Ad illud quod obiicitur de Philosopho, quod impartibile non movetur supra magnitudinem ; dicendum, quod Philosophus probat et concludit de impartibili, quod habet situm in magnitudine, quod est impartibile et situatur in impartibili . Hoc non potest moveri supra magnitudinem, quia si movetur, movetur ad acquirendum situm ; et quod acquiritur per motum, acquiritur, ita quod pars post partem ; et situs impartibilis non potest acquiri, ita quod pars post partem acquiratur: et ideo verum est, quod tale impartibile non potest moveri supra ipsam magnitudinem. Sed Angelus tale impartibile est, quod non habet situm in impartibili, nec est dicere, quod Angelus sit in loco impartibili, sicut patebit : et ideo demonstrationes Philosophi non habent hic locum.
3. 4. Ad illud quod quaeritur: aut pertransit per simplicia, aut per composita; respondendum est, quod transit per composita, quia non est in loco simplici, sed composito ; hoc suppono ad praesens, sed suo loco probabitur . Nec valet; transit per composita, ergo est compositus, sicut nec valet; anima est in composito, ergo est composita; quia sic est in illo, ut non sit pars in parte, sed ipsum totum simplex sit in qualibet parte, ita tamen quod illae partes sint unus locus.
Posset tamen dici, si quis vellet se hujusmodi implicare, quod etiamsi pertransiret per simplicia, tamen non propter hoc pertransiret infinita. Et hoc patet, quia si quis imaginetur, sphaeram moveri super planum, non tangit nisi in puncto: ergo non tangit nisi per simplicia, nec tamen pertransit infinita actu, quoniam sphaera illa fertur super planum et non quiescit in quolibet situ; et ita nulli puncto se commetitur, sed nec numerat puncta in illo, sed cum sit in continua latione, respicit illa indivisibilia ut unita, et ita ut sunt in continuo; et sic, cum continuum sit finitum actu et infinitum in potentia, et illa potentia non reducatur ad actum, non pertransit infinita actu, quia non respicit illa ut actu numerata.
Verumtamen, quia exemplum habet calumniam, et dictum non videtur esse consonum dicto Philosophi, qui omnino dicit, impartibile non moveri; priori responsioni magis adhaereo.
3. Et per illam patet sequens. Obiicit enim, ac si Angelus esset in puncto, quod omnino falsum credo, quia non esset in loco, cum punctus non sit locus, nec sit actu in continuo. Sed hoc totum melius patebit in secundo libro .