Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Tu vides eorum malitiam, et ego sustineo libenter. " Et etiam sustinui " exspectando, attendendo, et " non fuit " de tanta multitudine persequentium, cc qui simul contristaretur, " compatiens corde. Psal. cxli, 5 : Considerabam ad dexeram, et videbam, et non erat qui cognosceret me, scilicet compassionem suam monstraret. Isa. lxiii, 3: Torcular calcavi solus, et de gentibus non est vir mecum. Ibidem, v. 6 : Circumspexi, et non erat auxiliator : quaesivi, et non fuit qui adjuvaret.

Sed nonne Apostoli tristabantur cum eo, et sic contristabantur? Respondeo per hoc quod jam dictum est,quod potest intelligi de crucifixoribus,Judaeis scilicet, et gentilibus, non de discipulis. Vel melius, loquitur de compassione pro damno spirituali, pro quo praecipue Christus dolebat : Apostoli autem dolebant ex carnali amore, quem ad Christum habebant. Propter quod dicitur, Amos, VI, 6 : Nihil patiebantur super contritione Joseph : imo laetabantur de percussione ejus spirituali, quam credebant, sicut nunc de perditione membrorum ejus, multi non curant, sed rident. Thren.I, 21 : Omnes inimici mei audierunt malum meum, laetati sunt, quoniam tu fecisti.

" Qui consolaretur me, " verbo vel facto, " sustinui, et non inveni. " Thren. I, 2 : Non est qui consoletur eam ex omnibus charis ejus, Ecclesiam scilicet vel in capite, vel in membris. Et v. 21 : Audierunt quia ingemisco ego, et non est qui consoletur me, sed sola sum. Jerem. xv, 17 : Solus sedebam, quoniam comminatione replesti me. Quando enim aliquis est in amaritudine, relinquitur a falsis amicis. Job, IIi, 13 : Ei nemo loquebatur ei verbum : videbant enim dolorem esse vehementem. Eccli.VI, 10 : Est amicus socius mensae, et non permanebit in die necessitatis.

" Et dederunt in escam. " Hic secundum, in qua sumit rationem a crudelitate in ministrando quod pertinet ad cibum. Secundo, in ministrando quod pertinet ad potum, ibi, " Et in siti. "

Ait enim : Sic omnes adversarii fuerunt, nullus omnino consolator : et etiam quod deterius est, " dederunt fel, " hoc non in medicinam, sicut dedit Tobias patri suo , S sed in escam, hoc est, ac si illud comedere deberem. Matth.XXVII, 34 : Dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum. Quam malam escam praeparaverunt illi, de quo in Psal. cxlvi, 9 : Qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum, etc. Job, xxxviii, 41 : Qui praeparas corvo escam suam. Thren. iii, 19 : Recordare paupertatis ei transgressionis meae, absinthii, et fellis." Et in siti mea, " cum dicebam, Sitio . (Joan.XIX, 28) " potaverunt me aceto. " Hoc manifestum est, Matth.XXVII, 48 et Joan.XIX, 29. Jerem.II, 21 : Quomodo ergo conversa es mihi in pravum vinea aliena ? Tamen quia non legitur de esca ipsius Christi, melius legitur aliter. Notandum enim quod est triplex esca, qua Deus reiicit. Psal. CVI, 18 : Omnem escam abominata est anima eorum. Glossa : " Verbum Dei, unde anima vivit. " Et Eucharistia, altaris scilicet sacramentum. Sap. XVI, 20 : Angelorum esca nutrivisti populum tuum. Consolatio interna. Psal. cxlvi, 9 : Qui dat jumentis escam ipsorum, id est, humilibus et abjectis consolationem. Prima reficit saeculares. Secunda, Sacerdotes. Tertia, Claustrales. Sed in prima ponunt fel Scripturas corrumpentes. In secunda, irreverenter accedentes. In tertia, in tristitia Domino servientes. " Et in siti mea. " Duplex est sitis Dei qua sitit, et qua sitire facit. Et prima triplex. Humani generis redemptio per mortem propriam. Psal. lxi, 5 : Cucurri in siti. Redemptorum conversio ad Deum. Sic sitiebat cum dixit, Joan.XIX,

28 : Sitio. Pauperum sustentatio. Matth, xxv, 42 : Sitivi, et non dedistis mihi bibere. Sitis autem qua nos sitire facit, est quadruplex. Primo quidem sitire facit doctrinam, de qua siti, Isa. lv, 1 : Omnes sitientes venite ad aquas. Deinde gratiam, qua Deo placeamus, et intus refocillemur. Joan. VII, 37: Siquis sitit, veniat ad me, et bibat: ad me fontem, et bibat gratiam, postea justitiam, qua exitur in bonam operationem, de qua Matth. v, 6 : Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam. Ultimo gloriam, de qua in Psal. xli, 3 : Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum. In prima siti Dei, quae propriae sua est, posuit Judaeus acetum ad litteram . In secunda ponit omnis piger ad conversionem et lentus. In tertia specialiter avarus.

" Fiat mensa eorum. " Sicut a principio Psalmi dictum fuit, hic est secunda pars primae partis totius Psalmi, in qua postquam egit de miseria et passione, quam in se et in suis Christus sustinuit, agitur de imprecatione, quam contra obstinatos crucifixores facit. Et primo, imprecatur eis malum paenae. Secundo, culpae, ibi, " Appone iniquitatem. "

Item, in prima duo. Primo, ponit imprecationem. Secundo, subjungit imprecationis causam, ibi, " Quoniam quem tu percussisti. "

In prima duo. Primo, imprecatur eis legis et doctrinae ablationem, et quod inde sequitur. Secundo, Jerusalem, et templi, in quibus erat maxime eorum gloria, destructionem, ibi, " Effunde super eos iram. "

In prima duo. Primo, imprecatur legis ablationem. Secundo, consequens ad illam, ibi, " Obscurentur oculi. "

In prima tria. Primo, imprecatur eis transgressionem apertam. Secundo, male intellectae amissionem dignam, ibi, " Et in retributionem. " Tertio, schismatum, et expositionum legis diversitatem, ibi, " Et in scandalum. "