PARTICULA II.

Quid in peccato Adae fuerit causa peccati originalis, utrum scilicet superbia, vel avaritia, vel gula, vel quid ?

Secundo quaeritur, Quid in peccato Adae fuit potissimum causa originalis peccati ?

Fuit enim in peccato Adae superbia, scilicet quando appetiit esse sicut Deus in scientia. Fuit etiam gula, quando gustabile vetitum inordinate concupivit. Fuit etiam avaritia, ut dicit Gregorius, scilicet quando inordinate concupivit scientiam. Quaeritur ergo, Quod istorum fuit causa peccati originalis ?

Et videtur, quod superbia.

1. In Psalmo xxxv, 12: Non veniat mihi pes superbiae. Super illud dicit Glossa, quod " in pede superbiae ceciderunt primi peccatores, Angelus et homo, " In quo primo autem ceciderunt, est origo peccatorum. Ergo superbia est causa originalis peccati.

2, Adhuc, Peccatum est corruptio modi, speciei, et ordinis, ut dicit Augustinus. Maxima species quae est in natura humana, est imago Dei in mente rationali impressa: et ordo optimus est, quod ratio subdatur Deo, sensualitas rationi, et corpus animae. Hunc ordinem et modum et speciem corrumpit superbia quando nihil tenet horum, nec locum, nec modum, nec speciem propriam. Ergo videtur cum originale peccatum sit corruptio in totam naturam redundans, quod initiatum sit a superbia.

3. Contra: Videtur quod a gula sit initiatum, quia in semine transfunditur: et sicut dictum est, semen ministratur per gulam: quia nutritiva deservit generativae: generativa autem, ut dictum est, corrupta est et infecta: et ideo infundit in totam naturam: ergo videtur, quod gula sit causa originalis peccati.

4. Contra: Ad Roman, v, 19: Per inobedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi. Sed per quodcumque peccatum constituuntur peccatores, est causa originalis. Ergo videtur, quod inobedientia sit causa originalis peccati.

5. Adhuc, Apostolus facit ibidem comparationem dicens: Sicut per inobedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi, ita et per unius obeditionem justi constituentur multi . Ergo videtur, quod illud quod opponitur virtutibus Christi, qui nos justificavit, sit causa originalis corruptionis. Virtutes autem quibus nos justificavit, fuerunt humilitas, et obedientia. Ad Philip, ii, 5 et seq.: Hoc sentite in vobis quod et in Christo Jesu: qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo: sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo. Humiliavit semetipsum, factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis. Si ergo antidota quibus curatus est primus morbus, sunt humilitas et

obedientia Christi, tunc morbus initiatus est per superbiam et inobedientiam Adae. 6. Adhuc, Secundum Gregorium avaritia fuit causa peccati Adae: quia concupiscendo scientiam boni et mali, comedit de ligno.

Solutio. Dicendum, quod omnia haec fuerunt aliquo modo initia peccati originalis. Sed est originale originans, et originale originatum. Originale originans non est nisi peccatum Adae: originale originatum est in corruptione totius naturae. Unde originali originante quatuor inducta sunt, sicut etiam superius probatum est quaestione de primo peccato Adae, scilicet superbia, gula, avaritia, et inobedientia. Sed in originali originato per corruptionem naturae in culpa et poena, causa originalis fuit inobedientia praecepti divini sicut expresse testatur Apostolus: Sicut per inobedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi, etc. .

Ad primum ergo dicendum, quod superbia primum fuit in peccato Adae, quando elatio praecessit in eo, quae per humilitatem fuit reprimenda: sed haec non fuit origo corruptionis, sed illa actualis transgressio, quando in ipso fuit tota natura humana, causa fuit originalis corruptionis: quia tunc in eo omnes peccaverunt, eo quod fuerunt unus ipse, ut dicit Augustinus.

Ad aliud dicendum, quod initium intra non fuit superbia, sed mitium extra: fuit enim initium in peccato Adae personali. Sed quaerimus hic de initio quod est conjunctum peccato originali, secundum quod in totam naturam redundat corruptio originalis, et hoc est inobedientia, ut dicit Apostolus.

Ad id quod objicitur de gula, dicendum quod gustabile non infecisset si non fuisset praeceptum de non gustando. Et hoc figuratur in verbis Domini, Genes, iii, 11, ubi sic dicit: Quis enim indicavittibi quod nudus esses, nisi quod ex ligno de quo praeceperam tibi ne comederes, comedisti ? Haec enim nuditas secundum Augustinum significabat nuditatem a justitia originali, quam transfudisset in posteros si stetisset.

Ad illa duo quae ulterius objiciuntur, dicendum quod concedenda sunt secundum Catholicam fidem.

Ad id quod Gregorius dicit, quod avaritia fuit in causa, dicendum quod avaritia scientiae non fuit nisi motivum ad peccatum personale Adae. Quod enim transgressus fuit mandatum, induxit eum, quod voluit perfectus esse in scientia boni et mali sicut Deus: et hoc non induxit corruptionem, sed illa transgressio praecepti quae induxit sententiam Domini super eum. Et hoc probat Augustinus ex verbis Domini sic, Genes, iii, 17 et 18: Quia audisti vocem uxoris tuae, et comedisti de ligno, ex quo praeceperam tibi ne comederes, maledicta terra in opere tuo, hoc est, terrena natura: in laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitae tuae. Spinas et tribulos germinabit tibi, etc. Hoc exponens Augustinus dicit, quod germinabit tribulos peccatorum, et spinas paenarum.

ARTICULI SECUNDI