MEMBRUM V. Quid est cognoscere
ARTICULUS I. De medio quod est vestigium.
PARTICULA I. An vestigium Creatoris sit in creatura ?
ARTICULUS II. De medio quod est imago.
MEMBRUM III. Quanta sit simplicitas Dei ?
ARTICULUS I. Quid sit aeternitas ?
PARTICULA I. ''Quid sit aeternitas nomine ?
ARTICULUS II. Quid sit aeternum ?
MEMBRUM II. De aeviternitate sive aevo.
MEMBRUM III. De tribus passionibus propriis veritatis.
PARTICULA I. An omnis veritas sit aeterna ?
MEMBRUM IV. De oppositione veri et falsi.
ARTICULUS II. De communi intentione boni.
ARTICULUS III. De singulis differentiis bonorum.
ARTICULUS II Quis sit actus proprius summi boni ?
ARTICULUS I. Utrum omni bono opponatur malum ?
MEMBRUM I. Utrum in divinis sit generatio ?
MEMBRUM IV. Cujus sit procedere ?
MEMBRUM I. Quid sit in divinis esse Filium ?
ARTICULUS I. ''De multiplicitate verbi .
MEMBRUM I. De intentione principii.
MEMBRUM II. De ordine naturae in divinis ?
ARTICULUS I. Utrum ordo sit in divinis ?
MEMBRUM II. De definitione hujus nominis,
MEMBRUM IV. De comparatione personae ad essentiam .
ARTICULUS I. An Deus sit causa rerum formalis
MEMBRUM II. Utrum Deus sciat per medium vel non ?
MEMBRUM II. Utrum praescientia sit causa rerum
MEMBRUM IV. Utrum praescientia Dei falli possit
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio ?
MEMBRUM I. Quid sit reprobatio
MEMBRUM IV. Quibus modis sit providentia ?
ARTICULUS III. Quis sit providentiae proprius effectus ?
ARTICULUS V. De modis providentiae.
ARTICULUS II. Quid sit fatum ?
ARTICULUS I. Utrum Angelus impleat locum ?
TRACTATUS XIX. DE POTENTIA DEI.
MEMBRUM II. De causalitate divinae voluntatis ?
PARTICULA I. Utrum mala fiant voluntate Dei
TRACTATUS I. DE PRIMO PRINCIPIO.
ARTICULUS III. Unde in creaturis veniat mutabilitas ?
PARTICULA I. Quare creaturae dicantur
MEMBRUM I. De errore Platonis.
PARTICULA II. Utrum una materia sit omnium ?
PARTICULA III. Utrum materia sit aeterna
QUAESTIO XII. Ubi Angeli creati sunt ?
MEMBRUM I. De ratione naturaliter insita.
MEMBRUM II. Utrum memoria conveniat Angelis ?
PARTICULA I. Utrum Angeli intelligant per species ?
MEMBRUM IV. De voluntate in Angelis.
MEMBRUM. V. A quo causetur ista libertas in Angelo ?
MEMBRUM I. Quid appetierit malus Angelus ?
PARTICULA I. Utrum sensus sint in daemone?
ARTICULUS III. Utrum synderesis sit in daemone ?
MEMBRUM II. Quis sit actus superioris in inferiorem ?
MEMBRUM III. Qui sint modi tentandi, et quot ?
MEMBRUM II. De veris miraculis absolute.
ARTICULUS I. Quid sit miraculum
ARTICULUS III. Quid sit miraculosum ?
MEMBRUM II. Per quid fiant miracula ?
MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?
MEMBRUM I. Utrum Angeli loquantur
MEMBRUM II. Quo sermone Angeli loquantur ?
MEMBRUM II. De effectu custodiae Angelorum .
ARTICULUS I. Cujus naturae sit ista divisio
ARTICULUS III. De ordine dividentium et divisi .
PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.
MEMBRUM III. De tertia hierarchia.
ET QUAESITUM SECUNDUM, De proprietatibus Archangelorum ?
ARTICULUS I. De hoc quod dies tribus modis accipitur.
ARTICULUS I. Quid dicitur firmamentum
MEMBRUM II. Utrum omnia ad hominem ordinentur ?
MEMBRUM II. Utrum Adam ex accepto stare potuit
MEMBRUM III. Quid sit superior portio rationis ?
MEMBRUM IV. Quid sit inferior portio rationis ?
MEMBRUM II. De actibus liberi arbitrii.
MEMBRUM III. Quid sit gratia definitione
ARTICULUS I. Quid sit synderesis ?
MEMBRUM III. Qualiter gratia differat a virtute
MEMBRUM I. Qualiter gratia augetur ?
MEMBRUM I. Quid sit virtus in genere ?
MEMBRUM II. Quid sit peccatum originale ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum originale definitione ?
ARTICULUS II. De causa originalis peccati.
ARTICULUS III. De modo traductionis originalis peccati.
MEMBRUM I. Quid sit concupiscentia sive fomes ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum
MEMBRUM I. Quid sit mortale peccatum ?
ARTICULUS I. Utrum inanis gloriae sit peccatum ?
ARTICULUS IV. In quo differat inanis gloria a superbia?
MEMBRUM II. De filiabus invidiae ?
MEMBRUM II. De filiabus acediae, quot et quae sint ?
MEMBRUM II. De filiabus avaritiae.
MEMBRUM II. De filiabus gulae.
MEMBRUM I. Quid sit personarum acceptio ?
Utrum peccatum originale sit tantum in parvulis, vel etiam fuerit in primis parentibus ?
Secundo quaeritur, Utrum peccatum originale sit tantum in parvulis, vel etiam fuerit in primis parentibus ?
Et videtur, quod in primis parentibus, Adam scilicet et Heva: quia
1. Peccatum originale non est nisi nuditas et carentia debitae justitiae per inobedientiam primorum parentum contracta, ut dicit Anselmus. Haec omnia fuerunt in primis parentibus. Ergo originale fuit in eis.
2. Adhuc, Sicut dicit Augustinus, paena non est sine culpa, quia aliter injusta esset: sed Adam et Heva puniti erant paena originalis peccati, scilicet carentia visionis Dei: descenderunt enim ad limbum: ergo videtur, quod habuerant originale peccatum.
3. Adhuc, Omne peccatum ortum est a peccato eorum, ut dicit Apostolus , et in hoc oportet ut posteri portent imaginem terreni parentis. Imago autem illa primo fuit in parentibus terrenis. Ergo videtur, quod originale fuit in eis. Contra:
1. Augustinus contra Pelagianos et Caelestianos tractans illud verbum Apostoli, I ad Corinth. xv, 48: Qualis terrenus, tales ei terreni, sic dicit: " Et hoc quomodo ? nisi per seminis sparsionem. Si dicis mihi, e diverso veniens: ergo semen peccatum est. Jam superius dixi, quia quando peccavit homo, natura peccavit cujus sunt semina. Semen ergo vitiatum est, sicut scriptum est, Sapient. xii, 10 et 11: Quoniam non poterat mutari cogitatio illorum in perpetuum. Semen enim erat maledictum ab mitto. Haec enim maledictio fuit post peccatum: sed, sicut dicitur, Genes, iii, 17: Maledicta terra in opere tuo. " Ex hoc accipitur, quod originale non transfunditur nisi in eum qui nascitur per seminis sparsionem: Adam et Heva non sunt sic nati: ergo non habuerunt originale.
2. Adhuc, Augustinus contra Pelagianos, libro de Nuptiis et concupiscentia: " Non propagatio, sed libido transmittit originale in posteros. " Sed. primorum parentum corpora non fuerunt seminata in libidine. Ergo videtur, quod non habuerunt originale peccatum.
3. Adhuc, Constat, quod ex Deo formante non poterant habere originale. Iterum ex conjunctione animae ad corpus quod Deus formavit, non poterat infici anima infectione originalis: quia corpus non erat corruptum vitiosa corruptione. Ergo videtur, quod in primis parentibus nullum fuit originale.
4. Adhuc, Augustinus in libro de Nuptiis et concupiscentia ad comitem quemdam: " Ex concupiscentia libidinosa tamquam filia peccati nascitur peccatum in parvulis, cujus impudicus praedicator est Pelagius. " Talis concupiscentia non fuit in primis parentibus. Ergo nec originale.
Solutio. Dicendum, quod originale dicitur duobus modis: originale originans, et originale originatum. In originali primo modo dicto, hoc est, originante, persona corrumpit naturam. Dicit enim Apostolus: In quo omnes peccaverunt . Et dicit Augustinus, quod " non omnes in ipso peccassent, si non omnes in ipso fuissent per corpulentam substantiam, et nisi omnes ipse peccans fuisset tunc quando peccavit. " In originali autem originato natura corrumpit personam: ex hoc enim quod in libidine seminatur, statim accipit concupiscentiam noxiorum, et ignorantiam agendorum, quae proprie poenae sunt originalis peccati. Et, sicut dicit Augustinus, justitiae Dei non congrueret, quod aliquem teneret paena quem non tenet culpa. Et sic relinquitur, quod in animabus parvulorum est culpa originalis contracta ex vitiosa corruptione carnis: et sic quidem corruptio originalis fuit in primis parentibus ex vitio personae, quae infecit naturam per peccatum quod commiserunt.
Ad primum ergo dicendum, quod peccatum originale fuit in Adam et Heva, non per eumdem modum quo est in parvulis, sicut dictum est.
Ad aliud dicendum, quod in primis parentibus fuit nuditas justitiae ex personali peccato causata.
Ad ultimum: dicendum, quod imago prima omnis corruptionis fuit in primis parentibus sicut in exemplo et similitudine: quia aliter non diceret Apostolus, I ad Corinth. xv, 48: Qualis terrenus, etc. Et ibidem, v. 49: Igitur, sicut portavimus imaginem terreni, portemus et imaginem caelestis. Sed totum hoc ex peccato personae causatum, fuit, non ex vitio naturae sicut in parvulis: et propter hoc improprie dicitur originale.
Ad id quod objicitur ab Augustino contra Pelagianos et Caelestianos, dicendum, quod ibidem loquitur Augustinus de originali proprie dicto sicut est in parvulis, quod ex vitio naturae contrahitur: quia de hoc solum fuit quaestio inter eum et Pelagium.
Ad aliud dicendum eodem modo, quod ibi non loquitur nisi de originali originato in parvulis, quod causatur ex vitiosa libidine corruptae naturae.
Ad aliud dicendum, quod hoc modo non fuit originale in primis parentibus, sed modo quo dictum est.
Ad ultimum dicendum, quod ibi non loquitur Augustinus nisi de originali proprie dicto secundum quod est in parvulis: quia de hoc solum fuit quaestio inter eum et Pelagium, ut dictum est.
ARTICULI TERTII