MEMBRUM V. Quid est cognoscere
ARTICULUS I. De medio quod est vestigium.
PARTICULA I. An vestigium Creatoris sit in creatura ?
ARTICULUS II. De medio quod est imago.
MEMBRUM III. Quanta sit simplicitas Dei ?
ARTICULUS I. Quid sit aeternitas ?
PARTICULA I. ''Quid sit aeternitas nomine ?
ARTICULUS II. Quid sit aeternum ?
MEMBRUM II. De aeviternitate sive aevo.
MEMBRUM III. De tribus passionibus propriis veritatis.
PARTICULA I. An omnis veritas sit aeterna ?
MEMBRUM IV. De oppositione veri et falsi.
ARTICULUS II. De communi intentione boni.
ARTICULUS III. De singulis differentiis bonorum.
ARTICULUS II Quis sit actus proprius summi boni ?
ARTICULUS I. Utrum omni bono opponatur malum ?
MEMBRUM I. Utrum in divinis sit generatio ?
MEMBRUM IV. Cujus sit procedere ?
MEMBRUM I. Quid sit in divinis esse Filium ?
ARTICULUS I. ''De multiplicitate verbi .
MEMBRUM I. De intentione principii.
MEMBRUM II. De ordine naturae in divinis ?
ARTICULUS I. Utrum ordo sit in divinis ?
MEMBRUM II. De definitione hujus nominis,
MEMBRUM IV. De comparatione personae ad essentiam .
ARTICULUS I. An Deus sit causa rerum formalis
MEMBRUM II. Utrum Deus sciat per medium vel non ?
MEMBRUM II. Utrum praescientia sit causa rerum
MEMBRUM IV. Utrum praescientia Dei falli possit
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio ?
MEMBRUM I. Quid sit reprobatio
MEMBRUM IV. Quibus modis sit providentia ?
ARTICULUS III. Quis sit providentiae proprius effectus ?
ARTICULUS V. De modis providentiae.
ARTICULUS II. Quid sit fatum ?
ARTICULUS I. Utrum Angelus impleat locum ?
TRACTATUS XIX. DE POTENTIA DEI.
MEMBRUM II. De causalitate divinae voluntatis ?
PARTICULA I. Utrum mala fiant voluntate Dei
TRACTATUS I. DE PRIMO PRINCIPIO.
ARTICULUS III. Unde in creaturis veniat mutabilitas ?
PARTICULA I. Quare creaturae dicantur
MEMBRUM I. De errore Platonis.
PARTICULA II. Utrum una materia sit omnium ?
PARTICULA III. Utrum materia sit aeterna
QUAESTIO XII. Ubi Angeli creati sunt ?
MEMBRUM I. De ratione naturaliter insita.
MEMBRUM II. Utrum memoria conveniat Angelis ?
PARTICULA I. Utrum Angeli intelligant per species ?
MEMBRUM IV. De voluntate in Angelis.
MEMBRUM. V. A quo causetur ista libertas in Angelo ?
MEMBRUM I. Quid appetierit malus Angelus ?
PARTICULA I. Utrum sensus sint in daemone?
ARTICULUS III. Utrum synderesis sit in daemone ?
MEMBRUM II. Quis sit actus superioris in inferiorem ?
MEMBRUM III. Qui sint modi tentandi, et quot ?
MEMBRUM II. De veris miraculis absolute.
ARTICULUS I. Quid sit miraculum
ARTICULUS III. Quid sit miraculosum ?
MEMBRUM II. Per quid fiant miracula ?
MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?
MEMBRUM I. Utrum Angeli loquantur
MEMBRUM II. Quo sermone Angeli loquantur ?
MEMBRUM II. De effectu custodiae Angelorum .
ARTICULUS I. Cujus naturae sit ista divisio
ARTICULUS III. De ordine dividentium et divisi .
PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.
MEMBRUM III. De tertia hierarchia.
ET QUAESITUM SECUNDUM, De proprietatibus Archangelorum ?
ARTICULUS I. De hoc quod dies tribus modis accipitur.
ARTICULUS I. Quid dicitur firmamentum
MEMBRUM II. Utrum omnia ad hominem ordinentur ?
MEMBRUM II. Utrum Adam ex accepto stare potuit
MEMBRUM III. Quid sit superior portio rationis ?
MEMBRUM IV. Quid sit inferior portio rationis ?
MEMBRUM II. De actibus liberi arbitrii.
MEMBRUM III. Quid sit gratia definitione
ARTICULUS I. Quid sit synderesis ?
MEMBRUM III. Qualiter gratia differat a virtute
MEMBRUM I. Qualiter gratia augetur ?
MEMBRUM I. Quid sit virtus in genere ?
MEMBRUM II. Quid sit peccatum originale ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum originale definitione ?
ARTICULUS II. De causa originalis peccati.
ARTICULUS III. De modo traductionis originalis peccati.
MEMBRUM I. Quid sit concupiscentia sive fomes ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum
MEMBRUM I. Quid sit mortale peccatum ?
ARTICULUS I. Utrum inanis gloriae sit peccatum ?
ARTICULUS IV. In quo differat inanis gloria a superbia?
MEMBRUM II. De filiabus invidiae ?
MEMBRUM II. De filiabus acediae, quot et quae sint ?
MEMBRUM II. De filiabus avaritiae.
MEMBRUM II. De filiabus gulae.
MEMBRUM I. Quid sit personarum acceptio ?
Utrum inanis gloria sit generale peccatum mixtum omnibus aliis peccatis sicut superbia, vel non ?
Juxta hoc quaeritur, Utrum inanis gloria sit generale peccatum mixtum omnibus aliis peccatis sicut superbia?
Et videtur, quod sic.
1. Chrysostomus super joannem, Homilia 40 super illud Joannis, v, 44: Quomodo vos potestis credere, qui gloriam ab invicem accipitis ? sic dicit: " Si avaritiam Paulus vocat idololatriam , hujus matrem et radicem fontem omnium malorum dicit. " Ergo videtur, quod inanis gloria sit idololatria, et infidelitas: sed peccatum mixtum omnibus aliis peccatis est mater omnium malorum, et
non filia superbiae, sed initium peccati sicut superbia.
2. Adhuc, Per eamdem auctoritatem videtur, quod inanis gloria sit idololatria et infidelitas. Videtur enim secundum dictum Domini esse casus a fide, qui dicit: Quomodo vos potestis credere ? Et sic videtur, quod inanis gloria non sit filia superbiae, sed generalis quaedam idololatria, qua colitur commutabile bonum spreto incommutabili bono.
3. Adhuc, Bernardus: " Velle scire ut scias, studiosa occupatio est: velle scire ut sciaris, vanitas est: velle scire ut. alium doceas ignorantem, charitas est. " Ergo videtur, quod aliquando contingit delectari in laude ex studio, aliquando ex charitate, et sic non semper peccatum.
4. Adhuc, Tullius in fine primae Rethoricae dicit, quod gloria de per se expetibilibus est. Per se autem expeti bile est honestum, ut ibidem dicitur. Honestum vero quod sua vi nos trahit, et sua dignitate nos allicit: et hoc numquam vanum est: quia rationem vano contrariam habet: vanum enim non est de expetibilibus, sed de abominabilibus: quia vanum est quod est ad aliquem finem quem non includit. Et hoc nemo expetit: omne enim expetibile, ut dicit Augustinus, vel expetitur ad utilitatem, vel ad fruitionem: et neutro modo expetitur vanum. Ergo non debet dici vana gloria: quia gloria vana esse non potest si de per se expetibilibus est, gloria.
Adhuc quaeritur. Quare vana gloria maxime ponitur in laude, cum laus sit praemium virtutis, quod vanum esse non potest?
Solutio. Ad primo quaesitum dicendum quod vana gloria dicitur duobus modis. Uno modo secundum quod dicit delectationem in quocumque vano, spreto bono incommutabili: et sic generale peccatum est, ut dicit Chrysostomus, diffusum in omnibus peccatis mortalibus, sicut superbia, et non est filia superbiae hoc modo: omne enim peccatum est, spreto bono incommutabili rebus mutabilibus adhaerere: omne autem commutabile vanum est: et sic delectari in hoc et quaerere laudem in hoc, generalis vana gloria est et mater omnium malorum. Et sic Chrysostomus loquitur de vana gloria. Secundo, dicitur vana gloria specialiter quaerere excellentiam in vanissima re, quae est laus hominum, secundum quod dicit Tullius, quod gloria est multorum ore praedicata laudatio, quae vanissima est, ut dicit Hieronymus sic: " Si te laudi hominum commitis, necesse est ut aliquando parvus, aliquando magnus, aliquando nullus sis. " Ad Galat. i, 10: Si adhuc hominibus placerem, id est, placere quaererem, Christi servus non essem. Et in Psalmo lii, 6: Confusi sunt qui hominibus placent, id est, placere quaerunt: quoniam Deus sprevit eos.
Ad aliud dicendum, quod inanis gloria potest dicere casum a fide formata, vel a fide informi. Primo modo vana gloria est casus a fide et impedimentum fidei, sicut omne mortale peccatum: quia colitur ibi commutabile bonum spreto incommutabili. Et sic intelligitur illud Joannis, v, 44: Quomodo vos potestis credere? Si autem dicat casum a fide informi, quae compatitur etiam secum mortale peccatum, et dicitur fides mortua , et fides daemonum, etc.: tunc non est casus a fide, sicut nec alia peccata mortalia.
Ad aliud dicendum, quod velle scire ut scias, studiosa occupatio est et nulla vanitas. Sed velle scire ut sciaris, est excellentiam quaerere in laude humana, quae non refertur ad laudem divinam, et est stultissima vanitas. Velle autem scire ut prosis lectione et praedicatione, charitas est: quia refertur ad laudem Dei, et utilitatem proximi: et haec est vera gloria, non vana, ut in praehabitis determinatum est.
Ad aliud dicendum, quod dictum Tullii intelligitur de vera gloria, quae in solo Deo est. Unde dicit Augustinus, quod " nihil est honestum, nec per se expetibile, nisi bonum increatum: " alia enim omnia referuntur ad illud: et (ut ipse dicit) ut utilia diliguntur, ad illud relata, ut ipsum per illa obtineatur.
Ad id quod ultimo quaeritur, Quare vana gloria maxime in laude ponatur?
Dicendum, quod propter hoc: quia inter omnia vana laus hominum vanior est: quod patet per Hieronymum supra inductum. Laus autem quae est praemium virtutis, et secundum Stoicos et secundum Sanctos est laus Dei, qui est auctor et dator virtutis in nobis, sine quo nihil possumus facere. Joan. xv, 5: Sine me nihil potestis facere. Et, Isaiae, xvi, 12: Omnia opera nostra operatus es nobis, Domine.