ARTICULUS VI.

De speciebus inanis gloriae, et de opposito ejus.

Ulterius, Quaeritur de speciebus inanis gloriae quas quidam ponunt.

Et dicunt eas esse quatuor, scilicet affectationem libertatis, auctoritatis, potestatis, et praelationis. Haec enim solent appetere inaniter gloriantes. Unde quidam eliam dicunt, quod hae sunt filiae inanis gloriae et neptes superbiae.

Et contra hoc objicitur sic:

1. Libertas est de expetibilibus per se, ut dicit Tullius, sicut et nobilitas: gloriari ergo in illa non est inaniter gloriari, sed vere.

2. Similiter gloriari in auctoritate videtur potius esse ambitionis quam inanis gloriae.

3. Adhuc, Gloriari in potestate super alios potius videtur esse superbiae quam inanis gloriae.

4. Adhuc, Gloriari in praelatione directe videtur esse superbiae et tumoris: videtur ergo, quod non sit species inanis gloriae.

Solutio. Dicendum, quod species inanis gloriae dupliciter distinguuntur, formaliter, et materialiter. Formaliter non accipiuntur, nisi secundum diversitatem laudis inanis in linguis adulantium et placentia loquentium: quia talis laus penitus inanis est: et qui gloriatur in ea, vaniter gloriatur. Materialiter autem distinguuntur species ejus secundum diversitatem eorum in quibus quis vane quaerit gloriari: et sic sunt quatuor quae inductae sunt: unde materiales ejus species sunt, non formales.

Ulterius, Quaeritur de opposito inanis gloriae, propter verbum Augustini in libro de Conflictu vitiorum et virtutum, ubi sic dicit: " Timor opponitur inani gloriae, sicut humilitas superbiae. "

Et hoc videtur falsum esse: quia videtur, quod inanis gloria quae falsa gloria est, opponatur verae gloriae, quae est in conscientia, de qua dicitur, II ad Corinth. i, 12: Gloria nostra haec est, testimonium conscientiae nostrae. Et, Jerem, ix, 24: In hoc glorietur, qui gloriatur, scire et nosse me.

Solutio, Ad haec et hujusmodi facile est respondere: ea enim quae opponuntur, dupliciter opponuntur. Quaedam enim ut formae contrariae et sicut species: et sic inani gloriae opponitur vera gloria, quae est in conscientia et in Deo. Quaedam opponuntur ut dispositiones ad contraria inclinantes: et sic timor opponitur inani gloriae. Ad Roman, xi, 20: Noli altum sapere, sed time. Et

Eccli, ii, 1: Sta in justitia et timore, et praepara animam tuam ad tentationem. Et Bernardus super Cantica: " Experimento didici,, quod nihil tantum valet ad gratiam Dei acquirendam et retinendam et recuperandam, quantum numquam altum sapere, sed timere semper. Scriptum est enim, Jacobi, iv, 6: Deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam. Et, Judith, ix, 16: Nec superbi ab initio tibi placuerunt: sed humilium et mansuetorum semper tibi placuit deprecatio. "

Et haec dicta de superbia et inani gloria sufficiant.