PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Haec beneficia contulisti, et potuisti, quia " tuus est dies, et tua est nox, " quae sunt superiorum corporum effectus, et tamen in tua potestate. Job, xxxvi, 32 : In manibus abscondit lucem, id est, in potestate, et praecipit ei ut rursus adveniat, facta nocte. Genes. I, 4 et 5 : Divisit lucem a tenebris, appellavitque lucem diem, et tenebras noctem.
Spiritualiter autem per diem intelliguntur perfecti. Supra, in Psal. xviii, 3 :
Dies diei eructat verbum. Per tenebras peccatores culpis tenebrosi, secundum illud Apostoli ad Ephes. v, 8 : Eratis aliquando tenebrae. Notandum enim, quod peccator nox appellatur, sicut jam dixi, et sicut hic dicitur. Nox diabolus, caput peccatorum. Job, iii, 6 : Noctem illam tenebrosus turbo possideat. Et peccatum. Ad Romam xiii, 12 : Nox praecessit, dies autem appropinquavit. Caecitas mentis. Job. iii, 3 : Pereat... nox in qua dictum est: Conceptus est homo. Persecutio. Psal. cxx, 6 : Per diem sol non uret te, neque luna per noctem. Isa. XXI, 1 1 : Custos quid de nocte ? custos quid de nocte ? Tenebrae infernales. Joan. IX, 4 : Venit nox, quando nemo potest operari. Dies judicii, dies, justus, Angelus, gratia, sapientia, prosperitas, aeterna claritas, securitas in praesenti. Matth. xxv, 6 : Media nocte clamor factus est : Ecce sponsus venit.
" Tu fabricatus es, " tamquam faber. Eccle. XI, 5 : Nescis opera Deliqui fabricator est omnium. Et fabri filius. Marc. xiii, 55 : Nonne hic est fabri filius ? " Auroram. " Alia littera habet : " Lunam et solem. " Psal. cxxxv, 7 et seq. : Fecit luminaria magna... solem in potestatem diei... lunam et stellas in potestatem noctis. Genes. i, 16 : Fecit duo luminaria magna in firmamento caeli, luminare majus ut praecesset diei, et luminare minus ut praeesset nocti, et stellis. Jerem. XXXI, 35 : Qui dat solem in lumine diei, ordinem lunae et stellarum in lumine noctis. Vel per solem sapiens, per lunam stultus : utriusque conditor Deus. Eccli. xxvii, 12 : Sanctus in sapientia manet sicut sol: nam stultus sicut luna mutatur. Thema autem potest esse hoc in Nativitate Virginis matris, et ponatur utraque littera : " Tu fabricatus es auroram, " lunam et solem, " id est, Mariam, quae aurora fuit in sui nativitate, luna in Filii Dei conceptione, sed sol tandem in sua assumptione. De tribus simul, Cant, vI, 9 : Quae est ista, quae progreditur quasiaurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol?
" Tu fecisti omnes terminos. " Ecce secundum. Quasi diceret : Sic potens es in supremis, et etiam " tu fecisti omnes terminos terrae. " Ecce potentia in infimis. Alibi, in Psal. lxxxviii, 12 : Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem ejus tu fundasti, etc. Psal. xxiii, 1 : Domini est terra, et plenitudo ejus. Vel per terminos terrae, fideles Ecclesiae quoslibet intellige, qui dicuntur termini terrae, quia quilibet in Ecclesia habet donum singularis gratiae, et specialis. Eccli. xliv, 20 : Non est inventus similis illi, equi conservaret legem Excelsi I ad Corinth. xii, 4 et 11 : Divisiones vero gratiarum sunt, idem autem Spiritus,... dividens singulis prout vult.
" aestatem et ver, " Hic tertium, in quo commendatur a potentia in mediis, scilicet aere : ex temperantia enim in aere secundum humidum venit ver, et ex excellentia caloris venit aestas.
Ait enim : Sic potes in inferioribus, et infimis : et etiam " tu plasmasti, " scilicet " aestatem, " in qua abundat calor, " et ver " in quo humor. Et quare non facit mentionem de automno et hieme ? Respondeo dicendo, quod large accipit aestatem, et comprehendit etiam autumnum, et ver comprehendit hiemem. Item, hic intendit movere Deum ad misericordiam, et propter hoc tempora magis temperata, et quasi misericordiora tangit. In autumno enim magis est vigens calor, in hieme frigus.
Per aestatem autem intelliguntur ferventes spiritu. Ad Rom. xii, 11 : Spiritu ferventes, Domino servientes. Per ver fructificare incipientes, et novelli, a quibus recessit frigiditas peccati. Cant. ii, 11 : Hiems transiit, imber abiit, et recessit. Per ver quod est temperatissimum tempus et jucundum, intelliguntur praediti mansuetudine, de quibus Moyses erat. Num, XII, 3 : Erat enim Moyses virmitissimus super omnes homines qui morabantur in terra. Supra, in Psal. xxxvi, 12 : Mansueti autem haereditabunt terram,
" Memor esto hujus. " Hic est tertia pars Psalmi, in qua postquam lamentando ostendit miseriam Judaeorum, et monstravit salutem ubique factam per Christum, tertio petit ut extendatur usque ad miserum populum Judaeorum. Et primo petit liberationem. Secundo, liberationis accelerationem, ibi, " Exsurge, Domine. "
In prima tria. Primo, petit. Secundo, necessitatem petendi exprimit, " ibi, " Inimicus improperavit Domino ." Tertio, ostendit multis rationibus, quod debitor sit miserendi, ibi, " Non tradas bestiis. "