PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
COMMENTARIUS.
In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph .
" Voce mea ad Dominum. " Hic est , Psalmus septuagesimus sextus in toto libro in secunda parte vicesimus sextus:
in quo postquam obstinatos Judaeos confutavit ostendendo per Christum ad Gentiles gloriam eorum translatam, et ei
soli vero judici et terribili serviendum, ponit se in exemplum justorum congregatio omnia transiliens et dimittens, et ad Christum confugiens.
Et hoc innuitur in titulo, qui talis est: " In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. " Et est sensus: " Psalmus " subjectus convenit " Asaph, " id est, justorum congregationi, et " in finem " Christum nos ex toto dirigens. Loquitur " pro Idithun, " id est, pro transiliente, id est, in persona transilientis omnia, et ad Christum transeuntis, qui clamat Eccli. XXIV, 20 : Transite ad me, omnes qui concupiscitis me.
Psalmus autem hic dividi potest in partes duas principaliter. Primo enim Asaph declarat quomodo, et ad quid in Deum transierit omnibus praetermissis et contemptis. Secundo ostendit, quod dignum sit in illum toto affectu transire, qui tot bona per Christum contulit, ibi, " Viderunt te aquae, "
Prima pars in tres dividitur. Primo, quod in Christum transierit orando, meditando. Secundo, quod ipso invento cogitaverit utrum Deus eum revocaturos sit a peccato et corruptione, ad statum incorruptionis et innocentiae, ibi, " Anticipauerunt vigilias. " Tertio, quid invenerit in hac sua deliberatione, ibi, " Et dixi: Nunc caepi. "
In prima duo. Primo, quod Deum exquisierit. Secundo, quod necessitate compulsus fuerit, ibi, allenuii consolari.))
In prima duo. Primo, quod quaesierit voce. Secundo, quod opere, ibi, " In die tribulationis. "
In prima duo. Primo, quod quaesierit. Secundo, quod frustratus non sit, ibi, " Et intendit mihi, "
In prima duo. Primo, quod voce clamaverit ad Dominum. Secundo, ad quid clamaverit, ibi, " Voce mea ad Deum, "
i
" Voce mea ad Dominum clamavi, " Ait ergo : Sic, miseri, translata est gloria vestra a vero judice et terribili, cui vota sunt reddenda : et propter hoc ego " clamavi ad Dominum, " non susurravi, vel mussitavi, sicut multi, de quibus lsa. XXIX, 4: Et erit quasi pythonis de terra vox tua, ei de humo mussitabit eloquium tuum. Imo, quod deterius est, sicut aliqui quidam, qui nec os suum aperiunt, de quibus in Psal. CXIII, 5 : Os habent et non loquentur. " Clamavi autem voce mea, " non aliena, et vicaria, sicut multi. Supra, in Psal. lxv, 17 : Ad ipsam ore meo clamavi. Ne cogar dicere illud Psal. XXXI, 3 I Quoniam lacui, per meipsum, inveteraverunt ossamea, dum clamarem tota die per alium. Clamavi sicut ille qui clamat propter ignom. Joel, i, 19 : Ad te, Domine, clamabo : quoniam ignis comedit speciosa deserti. Item, sicut ille qui clamat propter belluam quando vult eum devorare. Bellua enim est culpa. Tob. VI, 2 et 3 : Ecce piscis immanis exivit ad devorandum eum. Quem expavescent Tobias, clamavit voce magna, dicens : Domine, invadit me. Item, sicut ille qui clamat propter latrones : peccata enim latrones sunt, quae spoliant et vulnerant. Luc. x, 30 : Incidit in latrones, qui despoliaverunt eum. Abdiae, v, 5 : Si fures introissent ad te, quomodo conticuisses ? Item, sicut qui clamat propter hostium multitudinem insequentem ad mortem. Exod. XIV, 10 : Levantes filii Israel oculos, viderunt aegyptios post se : et timuerunt valde : ei clamaverunt ad Dominum. Item, sicut clamat homo videns tempestatem irruere super se, sicut Jonae, i, 4 et 5 : Facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur conteri. Et timuerunt, nautae, et clamaverunt ad Deum suum. Sicut Petrus clamabat ad. Christum, videns tempestatem super se venientem . Sicut ille qui dolet propter vulnerum inflictionem : peccatum enim vulnus pessimum est. Isa. xxxviii, 13 : Quasi leo sic contrivit omnia ossa mea. Et subdit, v. 14 v Sicut pullus hirundinis, sic clamabo. Propter rei multum diligendae amissionem. Exod. XII, 30 : Ortus est clamor magnus in aegypto: neque enim erat domus in qua non jaceret mortuus. Sicut ille qui clamat propter rei dilationem, et clamat ut cito habeat. Sic qui dicebat: Et clamor meus in conspectu ejus, existens moraliter, quia illa quae ibi sunt desidero et affecto, introivit in aures ejus . " Voce mea ad Dominum " facta, et in ipsum tendente, ut ipsum possim habere : ad illud enim est res propter quod fit.
" Et intendit mihi. " Non fraudatus,
non deceptus a proposito. Exod, iii, 7 et 8 : Vidi afflictionem populi mei, in aegypto,...et descendi iit liberarem eum. Adest clamantibus paratus semper adjuvare et liberare. Deut. xxii, 25 et seq., Si corrupta fuerit virgo, et clamaverit, non est rea : si autem non clamaverit, rea erit.
" In die tribulationis. " Hic secundum, in quo dicit se quaesivisse opere : et tanguntur tria. Primo, tempus quando sic quaesierit. Secundo, modus quaerendi, ibi, " Manibus meis. " Tertio, fructus, ibi, " Et non sum deceptus. "