MEMBRUM I.

Quid sit maledictum ? et, Quid maledicere ? et, Quantum peccatum sit ?

Ad primum proceditur sic:

Haymo sic definit maledictum: " Maledictum, est paenae in aliquem imprecatio, "

Secundum hoc videtur, quod maledicere non semper sit malum: quia

1. Quod reo optetur paena, videtur esse justum et conveniens, ut ex paena corrigatur. Contra: Maledictio et benedictio sunt opposita: benedictio est bonum: ergo maledictio est malum.

2. Adhuc, Jacobi, iii, 10 et 11: Ex ipso ore procedit benedictio et maledictio. Non oportet, fratres mei, haec ita fieri. Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam ? Quasi dicat: Inconveniens est, quod de eodem ore procedat benedictio et maledictio. Unde, ibidem, v. 9: In ipsa, scilicet lingua, benedicimus Deum et Patrem, et in ipsa maledicimus homines, qui ad similitudinem Dei facti sunt. Videtur ergo velle, quod benedictio sit bonum, et maledictio malum.

3. Adhuc, Proverb, xxvi, 2: Maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet. Glossa, " In retributione paenae. " Ergo maledictum est malum.

4, Adhuc, I Petri, iii, 9: Malum pro malo non reddentes, nec maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes . Ergo maledictum malum est.

Contra:

1. Quod fit per divinam justitiam, bonum est. Imprecatio paenae saepe fit per divinam justitiam. Act. viii, 20, Petrus dixit ad Simonem magum: Pecunia tua tecum sit in perditionem ! Ergo bonum est.

2. Adhuc, IV Reg. ii, 23 et 24 pueris clamantibus post Eliseum: Ascende, calve: ascende, calve : Eliseus imprecabatur pueris malum paenae: ei egressi sunt duo ursi de silva, et laceraverunt ex eis quadraginta duos pueros. Et non est credendum, quod tantus Propheta per maledictum peccaverit. Ergo non universaliter est malum.

Ulterius quaeritur, Si est malum sicut probant primae auctoritates, utrum sit peccatum veniale, vel mortale, vel aliquando sic, et aliquando aliter ?

Et videtur, quod semper sit peccatum mortale: quia quod est contra praeceptum Evangelicum.,. est peccatum mortale. Dicit autem Dominus, Matth. v, 44 et 45: Orate pro persequentibus et calumniantibus vos: ut sitis filii Patris vestri qui in caelis est. Ergo qui contra hoc facit, mortaliter peccat. Maledicens sive paenam imprecans, facit sic. Ergo mortaliter peccat.

Quod autem aliquando sit veniale, probatur per Augustinum sic dicentem: " Ad veniale peccatum pertinet maledicere cum facilitate et levitate. " Et est casus qui ponitur in Decretis, ubi de venialibus agitur.

Solutio. Ad primam partem quaestionis dicendum per distinctionem, quod maledictum aut profertur ab eo cujus interest, et habet auctoritatem et potestatem paenam inferendi: aut ab eo cujus non interest, nec habet auctoritatem. Si primo modo: tunc nullum malum est. Et sic fuit maledictio Petri et Elisei, qui loco Dei fuerunt et paenas imprecati sunt, quas statim intulit Deus. Si autem fit ab eo cujus non interest, nec habet potestatem: tunc maledictum malum est secundum definitionem Haymonis.

Et sic loquuntur quatuor auctoritates ad hoc inductae.

Similiter ad secundam partem respondendum est per distinctionem: quia maledictio ex parte maledicentis aut fit cum levitate, aut animi malignitate: et paena imprecata, aut est aeterna, aut temporalis. Si cum levitate fit et ad paenam temporalem: tunc esset durum dicere, quod esset mortale: et sic intelligitur canon Augustini paulo ante inductus. Si autem fit animi malignitate: tunc est timendum, quod sit mortale, et sic intelliguntur auctoritates hoc probantes.

Et super hoc dederunt antiqui distinctionem valde utilem, scilicet quod est maledictum quadruplex, scilicet subreptionis, cum quis subito maledicit, non ex animi malignitate, et est veniale peccatum. Et est maledictio lascivae puerilis, sicut pueri ex mala consuetudine maledicunt invicem. Sed talis iterum non est mortale peccatum, sed mala consuetudo est, et prohibenda est. Unde Hieronymus: " Qui negligit oris maledicentis resecare consuetudinem, etsi non corde maledicat, immunditiam tamen labiorum, et inquinamentum oris incurrit. " Est iterum maledictum quod ex odio concepto procedit, et est mortale peccatum, sicut dicunt et bene. Et est quartum maledictum ex charitate et zelo justitiae procedens, et est bonum, sicut fuit maledictum Petri, et Elisei quando imprecabantur paenam, temporalem, ut non reservarentur ad aeternam paenam.