MEMBRUM II.

Utrum bonum ei malum sint in opere ex intentione, vel ex ipso opere ?

Secundo, Quaeritur circa secundum capitulum ejusdem distinctionis, quod sic incipit: His autem objicitur. Utrum bonum et malum sint in opere ex intentione, vel ex ipso opere ?

Et videtur, quod ex intentione.

1. Matth. xii, 35, dicitur de utroque: Bonus homo de bono thesauro, scilicet cordis sui, profert bona: ei malus homo de malo thesauro profert mala, Glossa: " Thesaurus cordis intentio est, ex qua Dominus judicat opera. " Ergo videtur, quod bonum et malum sint in opere ex intentione, et non ex ipso opere.

2, Adhuc, Quidam hoc arguunt a minori: Minus enim videtur, quod bonum possit fieri malam per intentionem, quam e converso: quia Deus pronior est ad miserendum, quam ad condemnandum. Sed bonum potest fieri malum per corruptam interitionem, ut credere in Deum mala intentione, et dare eleemosynam mala intentione. Ergo inuito magis malum, potest fieri bonum per intentionem: et sic iterum bonum et malum sunt in opere ex intentione.

3. Adhuc, In exemplis Bibliae invenitur hoc Exodi, iii, 22: Spoliabitis Egyptum. Qui enim asportabant vestes et vasa in tentione obediendi Domino, videntur bene fecisse. Et sic videtur, quod furtum possit fieri, bona intentione. Ex hoc sequitur ut prius.

Contra:

In antehabitis dictum est in distinctione XL, in illo cap. Sed Augustinus evidentissime docet, quod multa sunt quae numquam possunt bene fieri, nec per aliquam intentionem bonam, quae scilicet mox nominata sunt mala et per se mala, ut ibidem determinatum est.

Solutio, Dicendum, quod ex sola intentione non est bonum et malum in opere: sed sicut dicit Dionysius in libro de Divinis nominibus: " Bonum est ex una et tota et sola, causa.: malum autem omnifariam . " Hoc est dictum, quod bonum in opere est ex omnibus causis bonitatis, sicut ex virtutis forma. elicientis actum, et omnibus circumstantiis operis, et voluntate, et fine. Malum autem causatur ex corruptione cujuslibet istorum etiam singulariter: quodlibet enim corruptum causat malum.

Ad primum ergo dicendum, quod intentio confert aliquid bonitati, sed non totam bonitatem. sed cum sit radix boni, operis, influit bonitatem suam super

opus, sed non totam operis bonitatem, sicut quaelibet causa influit suam causalitatem super causatum. Et sic intelligitur Glossa super Matthaeum.

Ad aliud dicendum, quod, ibi non est locus a minori: sed sicut jam dictum est, facile est recedere a medio, sed difficile est invenire medium: ita facile est recedere a medio virtutis, et difficile invenire virtutem sive medium attingendi virtutem, et facile divertere.

An ultimum dicendum, quod. ibi. non fuit furtum, sed voluit Dominus transferre dominium rerum illarum ad Hebraeos, maxime propter remunerationem laboris gravis luti et lateris in aegypto,