Albert the Great, Summa Theologiae

Super epistolam. Judae, v. 8: Majestatem blasphemant. Glossa Haymonis: " Omnis blasphemia cavenda est, sed maxime in creatorem. " Ergo videtur, quod omnis blasphemia sit in Deum, et nulla in creaturam.

Adhuc, Ibidem definitio blasphemiae ponitur sic: " Blasphemia est, per quam de Deo ipso falsa dicuntur. "

Sed contra hoc objicitur: quia sicut jam habebitur in sequenti articulo, tres sunt species blasphemiae. Prima est cum attribuitur Deo quod ei non convenit. Secunda est cum ab eo removetur quod ei convenit. Tertia, cum attribuitur creaturae quod soli Deo appropriatur, sicut quod Angelus creet, ut multi dixerunt.

Sed in illa specie nihil attribuitur creaturae quod ei non convenit. Ergo videtur, quod, definitio nulla sit, nec generalis ad omnem speciem: cum enim creaturae attribuitur quod Dei est, per hoc nihil attribuitur Deo, nec aufertur ab eo.

Solutio. Ad hoc dicendum, quod inducta definitio Haymonis datur secundum potissimam sui malitiam et esse, non quia illa sola sit, sed quia potior est inter alias. Aliae tres species assignantur ab Augustino in libro de Trinitate, qua- rum una est eorum qui sapiunt de Deo secundum corpus, ut qui credunt Deum esse rutilum vel candidum. Alia est qui sapiunt Deum secundum spiritum creatum, ut qui dicunt Deum reminiscentem, et obliviscentem, iracundum et misericordem.: eo quod Scriptura aliquando talia dicit de Deo, cum Scriptura talia non dicit de Deo, nisi per prosopoeiam quae dicitur anthropospathos. Tertia est eorum qui de Deo sentiunt quod nulli spirituali vel corporali creaturae convenit, sicut qui dicunt, quod Deus seipsum genuerit: cum nulli creaturae conveniat, quod seipsam gignat ut sic.

Quaeritur ergo, Utrum blasphemia univoce praedicetur de his speciebus, vel per prius et posterius, vel etiam aequivoce. Et penes quid sumatur numerus harum specierum ?

Videtur autem quod univoce: quia genus semper univoce praedicatur de suis speciebus: blasphemia est genus, istae sunt species: ergo praedicatur de eis univoce.

Contra:

Istae species participant blasphemiam secundum majus et minus posse: ergo blasphemia praedicatur de eis secundum prius et posterius. Et hoc concedendum est. Blasphemia enim dicitur dupliciter: proprie, et extenso nomine. Proprie non fit nisi in Deum, Extenso nomine fit etiam in creaturam, in qua est potestas Dei, sicut in Praelatos. Sicut dicitur, III Reg, xxi, 10 ab impia Jezabel: Submittite duos filios Belial contra eum, scilicet Naboth, et falsum testimonium dicant: Benedixit Deum et regem. Et educite eum, et lapidate, sicque moriatur Sic enim extenso nomine blasphemia fit in creaturam, licet vera ratione non fit nisi in Deum.

Similiter secundum quod est in Deum, non de omnibus speciebus dicitur aequaliter, sed per prius et posterius.

Et si quaeritur, Inter quas species in Deum dicatur per prius ?

Dico quod inter primas tres species, de prima dicitur per prius, in qua attribuitur Deo quod sibi non convenit. Sed. inter tres quae sunt Augustini, de ultima dicitur per prius: quia ibi attribuitur Deo quod nulli, rei convenit, neque vestigio, neque imagini: quod sine maxima injuria esse non potest.

Si quaeritur, Quare sunt tot species ?

Facile est. respondere: primae enim accipiuntur secundum injuriam quae fit Deo in seipso, scilicet attribuendo ei quod sibi non convenit, vel auferendo ab eo quod, sibi convenit, vel attribuendo alii quod sibi non convenit. Secundae tres accipiuntur sub prima, quando scilicet Deo attribuitur quod, soli corpori convenit: et valde indigne Deo attribuitur, cum ipse sit supra omne corpus. Secunda accipitur sub eadem, quando scilicet attribuitur Deo quod convenit spirituali creaturae: quod non potest fieri nisi figurative, sicut dictum est. Tertia quae maxima est, accipitur etiam sub eadem, quando scilicet attribuitur Deo, quod nec vestigio ejus, nec imagini convenit: propter quod maxima dicitur.

Et sic determinatam est quid sit blasphemia, et quae et quot ejus species: quod secundo quaerendum fuit.