PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o " Deus virtutum, " quae
In caelis sunt, Angelorum scilicet, quae in sanctis, gratiarum, sicut frequenter dictum est, " convertere " ab ira tua ad misericordiam. Psal. VI, 5 : Convertere, Domine, et eripe animam meam. Et alibi, Psal. lxxxix, 13 : Convertere, Domine, usquequo, et deprecabilis esto super servos tuos. " Convertere, " quia non habes ad nos faciem pietatis, sed dorsum indignationis. Jerem. xviii, 17 : Dorsum, et non faciem ostendam eis. " Et conversus respice " oculo misericordiae, " de caelo " summo, de quo in Psal. xviii, 7 : A summo caelo egressio ejus : et inde effectum misericordiae infundendo. Daniel.IX, 18 : Aperi oculos tuos, et vide desolationem nostram. Isa. LXIII, .l5 : Attende de caelo, et vide de habitaculo sancto tuo, Super vineam veram, Ecclesiam scilicet, jugiter respicit. Deut.XI, 12 : Oculi illius in ea sunt a principio anni usque in finem ejus.
" Et visita , " sanando, sicut medicus infirmum, " vineam istam : " quod et factum est. Augustinus : " Magnus " venit medicus, quia magnus ubique " jacebat aegrotus. " Luc. I, 78 : Visitavit nos, oriens ex alto.
Et nota, quod sicut dicit Bernardus, " viro sapienti vinea est sua vita, sua cc mens, sua conscientia. " In hac vinea plantavit Dominus omne semen verum, sicut dicitur Jerem. II, 21 . In intellectu semen veritatis, legem scilicet naturalem : in affectu autem bonitatis. Sed diabolus hanc convertit in hortum olerum. Dixit Achab ad Naboth, III Reg. XXI, 2 : Da mihi vineam tuam, et faciam eam mihi hortum olerum. Hortum olerum ex anima facit, quando sapientiam carnis, mundi, et diaboli inserit, quae tamquam olera herbarum cito decident. Hanc cito tradunt aliqui diabolo, quia conversa est in desertum. Proverb.XXIV, 30 et 31 : Per agrum hominis pigri transivi, et per vineam viristulti : et ecce totum repleverant urticae, et operuerant superficiem ejus spinae.
Hanc visitat Deus conservando, gratiam infundendo. Job, x, 12 : Visitatio tuo custodivit spiritum meum. Eccli.XXXIV, 6: Et sicut parturientis, cor tuum phantasias patitur, nisi ab Altissimo fuerit emissa visitatio.
" Et perfice eam. " Hic petit perfectionem. Quasi diceret : Sic vide, et visita, et etiam tandem "perfice eam, " vineam, supple, reliquias convertendo, " quam plantavit, " sicut dictum est antea. Ad Roman. XI, 25 et 26 : Caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo Gentium intraret, et sic omnis Israel, nondum salvus, salvus fieret. Isa. x, 21 : Reliquiae convertentur, reliquiae, inquam, Jacob, ad Deum fortem : ut sic fiat, sicut dicitur Joan. x, 16 : Ultum ovile, et unus pastor : una vinea, et unus possessor, et intimus circum cultor.
Et nota, quod cum vinea sit anima, sicut dictum est supra, Deus illam perficit dando primo cultores, ipsius animae potentias et vires. Osee, II, 15 : Dabo ei vinitores ejus ex eodem loco, ex ipsa scilicet anima. Et postmodum perficit quasi fodiendo, circumfodiendo, quando tribulationes immittit et infirmitates. II ad Corinth.XII, 9 : Nam virtus in infirmitate perficitur. Postmodum excidendo quasi palmites, quando facit exire imperfectas operationes. Psal. XVI, 5 : Perfice gressus meos, etc. Et tandem perficit, quasi fructum maturando per perseverantiam et constantiam in opere bono. 1 Petr. v, 10 : Perficiet, confirmabit, solidabitque.
" Et super filium. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic rogo ut ipsam perficias : sed in quo perficies eam ?
Et hoc " super filium hominis, quem confirmas tibi, " scilicet super hominem assumptum, super illum qui dicit supra, in Psal. lxx, 7 : In te confirmatus sum ex utero, de ventre, etc. Et supra etiam, in alio Psal. xxxvii, 3 : Confirmasti super me manum tuam. Hic est filius hominis, sicut frequenter se vocavit in Evangelio. Matth.XVI, 13 : Quem dicunt homines esse filium hominis ? et xx, 28 : Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare. Luc. XIX, 10 : Venit filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat. Super hunc, inquam, tamquam super firmissimum fundamentum perfice vineam. Ad Ephes.II, 20 : Superaedificati super fundamentum Apostolorum et Prophetarum, ipso summo angulari lapide Christo Jesu. Nulla vinea potest esse perfecte bona, nisi palmites figantur et nascantur de vite bona : et Christus vitis est vera et bona, Joan. xv, 1 : Ego sum vitis vera, et pater meus agricola est. Et propter hoc bonum vinum non potest facere palmes nisi manserit in hac vite. Joan. xv, 4 : Sicut palmes non potest ferre fructum a semetipso, nisi manserit in vite : sic nec vos nisi in me manseritis . Et rursus, ibidem, v. 5 : Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum.Incensa igni. " Hic secundum totius hujus partis, in quo probatur, quod possit facere quod rogatur : quia statim sola increpatione sua omne peccatum in ea destruetur, quod comprehendit in duplici differentia. In peccatum quod nascitur ex amore malo inflammate, quae dicuntur " incensa igni. " Et in peccatum quod nascitur ex timore male retrahente, et humiliante, quae dicuntur " suffossa. "
Ait ergo : Sic rogavi ut vineam tuam perficias, quod et potes, quia " ab increpatione sola vultus tui, " id est, si tantum vultum contra illa converteris, " per-ibunt incensa igni, " id est, igne, id est, corda cupiditate inflammata: " et suffossa, " id est, corda humilitate mala, in servis dejecta. Psal. IX, 4 : Infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
Magnae efficaciae est intuitus faciei Domini. Thren.IV, 16 : Facies Domini divisit eos. Ad nihilum deducit omne malum, Isa. x, 27: Computrescet jugum a facie olei. In Psal. XIV, 4 : Ad nihilum deductus est. Destruit incensa igne cupiditatis, de quo Micli. vi, 10 : Adhuc ignis in domo impii thesauri iniquitatis , et mensura minor irae plena. Et incensa igne carnalis voluptatis, de quo Job, XXXI, 12: Ignis est usque ad perditionem devorans, et universa eradicans genimina. Et igne avaritiae, de quo Joel, I, 19 : Ignis comedet speciosa deserti religiosos multos, qui in deserto Ecclesiae inter alios debent esse speciosi Et igne ambitionis, de quo supra, Psal. 7 : Incenderunt igni sanctuarium tuum : qui enim sanctiores videntur, aliquando sunt magis ambitiosi Et igne invidiae, quo incenduntur homines diabolici, de quo in Psal. lvii, 9 : Supercecidit ignis, et non viderunt solem.
" Et suffossa " seorsum in fossa, tamquam in quadam fovea. Isa. XXIV, 17 : Formido, et fovea, et laqueus super te, qui habitator es terrae. Isa. xlviii, 43 : Pavor et fovea super te, o habitator Moab.
Et nota, quod in vinea Domini incensa igni sunt pravis moribus corrupti : sed suffossa proprie qui in tenebris sunt, et fundamentum fidei amiserunt, scilicet haeretici. Sed primi pereunt a facie Christi morientis in cruce, qui de latere suo aquam voluit exire. Et secundi etiam a facie patientis et habentis fossas manus et pedes, secundum illud Psal. XXI, 17 : Foderunt manus meas et pedes meos, etc.
" Fiat manus tua. " Hic est tertium hujus partis totius, in qua agitur de vi- neae consummatione. Petita est consummatio, probatum est quod fieri possit ab eo, hic subjungitur persuasio, quod debeat fieri. Persuadet enim primo multiplici ratione. Secundo, orationis jam bis positae adhuc iteratione, ibi, ((Domine, Deus virtutum. "
In prima duo. Primo, sumit rationem a parte capitis. Secundo, a parte corporis, ibi, " Et non discedimus. "
In prima duo, secundum duplicem dignitatem hominis Christi, qui est caput Ecclesiae, quam tangit. Prima est dignitas unionis. Secunda, inseparabilitas in illa unione, ibi, " Et super filium. "