PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic, Domine, tabernacula tua sunt dilecta, et sic a me sunt etiam ardenter et ex toto corde concupita : et etiam " beati qui habitant in domo tua, " tamquam jam adepti illa, et cohabitantes tecum, o Domine. III Res. x, 8 : Beati viri tui, et beati servi tui, qui stant coram te semper. Quare ? Quia habent quidquid desiderant : et " beatus " est secundum Augustinum, cui om-" nia optata succedunt : " et. hoc in eis : unum enim desiderant, et hoc habent. Supra, in Psal. XXVI, 4 : Unam petii aDomino, hanc requiram, ut inhabitem in domo Domini.
Et nota, quod beati sunt qui habitant in domo illa, quia habitant in domo clara. Apoc.XXI, 23 : Civitas non eget sole, neque luna, ut luceant in ea: nam claritas Dei illuminavit eam. Item, quia in magna, et ampla. Baruch, III ,24 et 25: 0 Israel, quam magna est domus Dei, et ingens locus possessionis ejus!Magnus est, et non habet finem. Item,quia in munda. Apocalyps.XXI, 27: Non intrabit in eam aliquod coinquinatum, aut abominationem faciens et mendacium. Item, quia in opulenta, et omni bono refecta. Psal. xxx, 9, supra : Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis, etc. Item, quia in societate plena. Non habitat ibi solus, qui ibi est. Apoc.VII, 9 : Post haec vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat.I item, quia in pacifica, et tranquilla. Isa. xxxii, 18 : Et sedebit populus meus in pulchritudine pacis. Item, quia in jucunda, sicut hic subjungitur statim.
" In saecula saeculorum laudabunt te. " " Saecula,)) inquam, " saeculorum " horum transeuntium consecutiva. Isa. LI, 3 : Gaudium et laetitia invenietur in ea, gratiarum actio, ei vox laudis. Et lxv, 14 : Servi mei laudabunt prae exsultatione cordis. Tob. XIII, 22: Per vicos ejus Alleluia cantabitur. Eadem enim civitas, quae et domus. Augustinus : " Hoc erit " totum negotium nostrum cantare A1-" leluia. "
" Beatus vir cujus auxilium. " Hic est secunda pars totius hujus Psalmi, in qua post multiplicem commendationem gloriae bonorum, sequitur determinare modum quo pervenitur ad illam et adjutorium : et dicuntur tria. Primo, beatificat a Deo adjutum ad illuc ascendendum. Secundo, determinat adjutorii modum, ibi, " Etenim benedictionem. " Tertio, adjutorium sic perfectum, ibi, " Ibunt de virtute in virtutem. "
In prima duo : Ubi enim est adjutorium, duo concurrunt : aliquid ex parte adjuvantis, auxilium scilicet : aliquid ex parte adjuti, nisus ad bonum. Et primo tangit primum. Secundo, secundum, ibi, " Ascensiones in corde. "
Dicit : Quam dilecta sunt tabernacula, tam concupita, et felices qui adepti sunt illa : sed hoc nullus potest per se. Etenim homo spiritus vadens, et non rediens : sed ille vir est beatus beatitudine viae, " cujus est auxilium abs te, " ad sursum ascendendum. Joan.VI, 44 : Nemo potest venire ad me, nisi Pater qui misit me, traxerit eum. Et rursus in cap. XIV, 6 : Nemo venit ad Patrem, nisi per me. Et propter hoc dicit Judith : Non derelinquis praesumentes de te : sed post te trahis. Cantic.I, 3 : Trahe me post te, tu qui potuisti ascendere per te. Deuter. xxxiii, 26 : Ascensor caeli auxiliator tuus." Ascensiones. " Hic secundum, quod requiritur ex parte adjuti, scilicet nisus ad bonum : et tanguntur duo. Primo, nisus ad ascendendum, quod est disponere et velle ut ascendat. Secundo, tangit ascensus terminum, secundum unam lecturam, ibi, " In valle. " Vel difficultatem in nisu et conatu, secundum aliam.
Ait enim : Beatus est cujus est auxilium abs te, si tamen " ascensiones in, corde suo disposuit " volendo, et conando ad. ascensum. In corde autem signanter dicit ad excludendam illos, qui non volunt iulus ascendere gradibus virtutum, sed. exterius cum diabolo gradibus dignitatum. Isa. XIV, 14 : Ascendam, in caelum, similis ero Altissimo. Bernardus: " Mul-" tiplica praebendas, ad Archidiaconatum " adspira, evola ad Episcopatum, pau" latini ascendis, sed non paulatim de-" sceiidis. Videbam satanam, quasi ful" gur, de caelo cadentem . "
Qui autem sunt gradus, quos in corde disponit ? Potest dici quod sunt sex. Primus, fidei verae. Secundus, peccati proprii et defectus cognitio. Tertius, pro recognitis humilis satisfactio. Quartus, veritatis in Scripturis inquisitio. Quintus, aliorum instructio. Sextus, omnium propter Deum abdicatio. Hi sunt sex gradus, sex ascensiones ad thronum Salomonis .
" In valle, " Hic tangit ascensus difficultatem. Quasi diceret : Ascensiones in corde suo disposuit, " existens " in valle lacrymarum, " scilicet " in loco, quem posuit, " id est, disposuit Deus, ut hic esset haec miseria, et fletus. Psal. cxxv, 6 : Euntes, ibant et flebant, mittentes, etc. Jerem.XXXI, 9 : In fletu venient, et in misericordia reducam eos.
Vel sic : " In valle lacrymarum " disposuit ascensiones, tendens " in locum, quem posuit, " supple, Deus, finem ascendendi,et terminum. Cassiodorus : " Locum " posuit, qui et gradus ordinat. "Posuit,id est, disposuit et praeparavit, ab aeterno praedestinando ascensores. Matth. xxv, 34: Venite, benedicti Patris mei:possidete paratum vobis regnum a, constitutione mundi. Joan.XIV, 2 : Si quo minus,dixissem vobis : Quia vado parare vobis locum. Disponit etiam, gratiam infundendo. In eodem Joan.XIV, 3 : Et si abiero, et praeparavero vobis locum, iterum venio, et accipiam vos ad me ipsum.
" Etenim benedictionem. " Hic subjicitur secundum, scilicet adjutorii modus, scilicet Evangelicae gratiae exhibitio super praecepta legis antiquae, moralia intelligo.
Ait enim : Sic felix qui adjutus est abs te. " Etenim, " quia, " legislator, " sci- licet Christus, cujus fuit minister Moyses, " dabit benedictionem, " Evangelicas instructiones, et gratias adjuvantes, ad implendum quod fuit praeceptum. Si enim Christus non fuisset legislator, Isaias non dixisset, xxxiii, 22 : Dominus legifer noster : Dominus rex noster: ipse salvabit nos. Et David : Constitue, Domine, legislatorem super eos . Quasi diceret : Mitte Filium, qui legislator est. Hic dedit et dat benedictiones. Quoniam illic mandavit Dominus benedictionem, et vitam . Et alibi, Psalm.lxxxiv, 2 : Benedixisti, Domine, terram tuam. Joan.I 17 : Lex per Moysem data est, gratia et veritas per Jesum Christum. Has optabat cum dicebat : Benedicat nos Deus, Deus noster, benedicat nos Deus .
" Ibunt de virtute. " Hic est tertium, scilicet profectus sic a Deo adjutorum : et tanguntur duo. Primo, progressus in profectu. Secundo, terminus in progressu, ibi, " Videbitur, "
Sic Deus dabit gratiam infundendo, et tunc " ibunt " progrediendo " de virtute in virtutem. " Quomodo hoc esse potest? Imo simul infunduntur virtutes omnes : ergo non itur de una in aliam. Responsio. Hoc intelligitur quantum ad virtutum actus, non quantum ad habitus. Prov. IV18 : Justorum semita, quasi lux splendens, procedit et crescit usque ad perfiem,
" Videbitur Deus. " Hic tertium, scilicet terminus in progressu. Quasi diceret: Sic ibunt de virtute in virtutem, donec " videbitur Deus deorum, " Dominus quacumque ratione dii dicantur : " in Sion, " in altitudine et speculatione aeternae vitae. Job, xxxiii, 26: Videbit faciem ejus in jubilo, Isa. xxxiii, 17 : Regem in decore suo videbunt. Apocal.XIX,16 : Rex regum, et Dominus dominantium." Deus deorum, " Alibi, in Psal. xlix, 1 : Deus deorum Dominus locutus est. Et hoc " in Sion, " in Ecclesia triumphan- te. Isa, xxxv,-10 : Venient in Sion eum laude : et laetitia sempiterna super caput eorum.
" Domine,Deus virtutum ." Hic est tertia pars Psalmi, in qua postquam extulit gloriam electorum, et ostendit per cujus auxilium potest ad illam perveniri, hic tertio petitionem subjungit ad ipsum adjutorem, ut ipso mediante ad illam pervenire possit.
In prima duo. Primo, instanter petit. Secundo, se confidere ostendit, quod impetrabit, ibi, " Domine virtutum. "
In prima duo. Primo, petitio cum. oratione motiva ad orandum. Secundo, probatio, quod debeat exaudiri, ibi, " Elegi abjectus esse. "
Item, in. prima duo. Primo, excitat judicem ad attentionem. Secundo, determinat petitionem, ibi, " Protector noster. "
In prima duo. Primo, allicit et excitat ad audientiam. Secundo, ad audientiae diligentiam, ibi, " Auribus percipe. "