PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei (mutat enim personam Propheta, et loquitur in persona Dei " memor ero, : " recipiendo in hanc civitatem, " Rahab ", id est, significatae Gentilitatis per Rahab, de qua habetur Josue, II, 1 et seq., quod Rahab recepit exploratores, et per coccinum in fenestra salvata est. Sic Gentilitas recepit praedicatores, et per passionem Christi impressam in fronte et in memoria liberata est.
" Et Babylonis, " id est, Gentilitatis per Babylonem designatae, existentis in confusione infidelitatis et perversae operationis. Non enim Dominus ignorat suos, quos elegit, quantumcumque remoti videantur. II ad Tim. ii, 19 : Cognovit Dominus qui sunt ejus, Novit autem memoriter et ad bonum. II Esdr. v, 19 : Memento mei Deus meus in bonum : quod et facit si volueris paenitere, etsi Rahab fueris, et Babylon. Isa. xxiii, 16 : Sume citharam, circui civitatem, meretrix oblivioni tradita : bene cane, frequenta canticum, ut memoria tui sit. Et de Babylone, idem, xiii, 19 : Et erit Babylon illa gloriosa in regnis.
Et hoc, " scientibus me, " id est, per scientes me, per Apostolos scilicet, et praedicatores, quibus praecipiam tales ad fidem recipere, Judaeis contemnentibus derelictis. Act. xiii, 46 et 47 : Quoniam repellitis illud, scilicet verbum Dei, et indignos vos judicatis aeternae vitae, ecce convertimur ad Gentes : sic enim praecepit nobis Dominus. Sic impletum est illud, quod dixit Dominus Pharisaeis : Publicani et peccatores praecedent vos in regnum Dei . Ad Roman. xv, 21 : Quibus non est annuntiatum de eo, videbunt . Et Isa. lv, 5 : Et gentes, quae te non cognoverunt, ad te current.
" Ecce alienigenae, " aliunde nati quam de Judaea, de qua supra, in Psal. lxxv, 2 : Notus in Judaea Deus : et non prope, imo in distantia propriae voluntatis et morum. " Et Tyrus : " nec solum, imo cum ipsis existentes in distantia locorum,scilicet upopulus aethiopum, " III omnes " fuerunt illic, " in illa civitate congregati .de alienigenis. Isa. lx, 10 : aedificabunt filii peregrinorum muros tuos. Et rursum, lx, 4 : Filii tui de longe venient, et filiae tuae de latere surgent.
De vocatione Tyri innuebat Dominus, Matth.XI, 21 : Si in Tyro et Sidone factae essent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim in cilicio ei cinere paenitentiam egissent. Et in cap. xv, 28, dictum est mulieri Syrophenissae : 0 mulier, magna est fides tua. De aethiopia, in Psal. lxvii, 32 : aethiopia praeveniet manus ejus Deo. Sophon. iii, 10 : Ultra flumina aethiopiae, inde supplices mei.
Per haec autem quinque, quae tanguntur in his duobus versibus, designantur peccatorum diversitates. Per Rahab, peccatis expositi. Per Babylonem, multitudine peccatorum confusi Per alienigenas, in inventionibus peccatorum innaturalibus, in quibus nati non sunt, defixi. Per Tyros, in peccatis adimplendis.ardentes et anxii : Tyrus enim interpretatur angustia, Per aethiopes nigros, inseparabilitas, Jerem. xiii, 23 : Si mutare potest aethiops pellem suam, etc. Nahum, x, 10 : Facies omnium eorum sicut nigredo ollae : in peccatis obstinati.
Hos autem omnes Ecclesia recipit, hos Maria in se colligit, secundum quod ei dictum est, Isa. XVI, 3 et 4 : Pone quasi noctem umbram tuam in meridie: absconde fugientes, et vagos ne prodas. Habitabunt apud te profugi mei: Moab, esto latibulum eorum a facie vastatoris, c( Numquid Sion dicet : Homo. " Hic est secundum primae partis totius hujus Psalmi, in quo subjungitur commendatio ab ipso fundatore, qui est verus Deus et homo, quamvis hoc videatur Synagogae incredibile : et dicuntur duo. Primo, commendatio ab ipso fundatore, quem describit. Secundo, responsio quaestioni quae fieri posset, qualiter istud cognovit, ibi, " Dominus narrabit in scripturis populorum. "
In prima duo. Primo, asserit fundatorem Deum et hominem. Secundo, ostendit in Synagoga infidelitatem secundum unam litteram, et veram litterae ordinationem.
Ait enim : Sic fundata est civitas, ex talibus aedificata : quod valde est mirabile et gloriosum. " Homo et homo natus est in ea, " in ipsa Ecclesia, quantum ad partem etiam militantem. Isa. IX, 6 : Parvulus natus est nobis. Parvulus homo parvulus factus. Matth. I, 20 : Quod in ea natum est, de Spiritu sancto est. " Et ipse " existens " Altissimus, " id est, Deus : " fundavit eam. " Luc. I, 35 : Quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei. Et fundator ejus. Isa. liv, 11 : Fundabo te in sapphiris, in Aposto lis, et Prophetis, sicut supra dictum fuit. Ad Hebr.XI, 10 : Abraham... exspectabat fundamenta habentem civitatem : cujus artifex et conditor Deus. Imo in seipso fundavit eam, tamquam in primo fundamento. I ad Corinth. iii, 11 : Fundamentum aliud nemo potest ponere, praeter id quod positum est, quod est Christus Jesus. Isa. xxviii, 16 : Mittam in fundamentis Sion lapidem, lapidem probatum, angularem, pretiosum, in fundamento fundatum.
Sed " numquid homo " aliquis, quantumcumque eloquens dicet hoc? id est, persuadebit Sion, ut ipsa hoc credere possit ? Quasi diceret: Non. Habac. I, 5 : Opus factum est in diebus vestris, quod nemo credet cum narrabitur. Credit enim Sion ipsum purum hominem, et non Deum, quia videbat ejus carna- lem matrem et consanguineos. Matth. XII, 47 : Ecce mater tua, et fratres tui foris stant quaerentes te. Et in cap. xiii, 55 : Nonne hic est filius fabri, etc. Joan. XIX, 5 : Et dicit eis Pilatus : Ecce homo : non, Ecce Deus.
Secundum ergo istam litteram et lecturam, Sion hic dicitur Synagoga. Vel secundum eamdem potest legi, ut Sion dicatur Ecclesia. Quasi diceret : Sic natus in ea homo fundavit eam verus Deus. Sed " numquid homo " dicet hoc, id est, persuadebit per se Sion, id est, Ecclesiae? Quasi diceret: Non poterit nisi virtute Spiritus sancti hoc persuadere. Matth. x, 20 : Non enim vos estis qui loquimini, sed spiritus Patris vestri, qui loquitur in vobis. Luc. XXI, 15 : Ego dabo vobis os et sapientiam, cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri.
Secundum aliam litteram, quae sic habet : " Mater Sion dicet homo, " etc., legitur dupliciter. Primo ut sit ratio congregandi Gentiles ad Ecclesiam, sic : Ita venient Gentiles,et erunt de Ecclesia : sed unde erit hoc? Quia homo dicet, " Sion mater, " supple, mea es, et ipse, qui hoc dicet, est "in ea natus homo, " et tamen " ipse " existens " Altissimus fundavit eam. " Vel sic ut sit increpatio Synagogae infidelis. Quasi diceret: Sic fundabitur civitas gloriosa, sed mater Sion, id est, Synagoga infidelis et misera, quae mater est Ecclesiae primitivae, ut Sion genitivi casus sit, dicet : Homo purus est Christus. Et tamen " homo natus est in ea, et ipse fundavit, etc. " Unde ipsa mater talis est increpanda, quae proprium de se natum filium non agnoscit. Isa. i, 3: Cognovit bos possessorem suum, et asinus praesepe domini sui: Israel autem me non cognovit, et populus meus non intellexit.
" Dominus narrabit. " Hic secundum, scilicet responsio anthypaphorae. Posset enim quaeri: Unde hoc nosti? Et respon- det : Quoniam ex Scripturis, quas describit a duobus : ab auditoribus illarum, quibus quasi transmissae sunt: et auctoribus illarum, illis, inquam, a quibus editae sunt, ibi, " Et principum. "