PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic expandi tota die manus meas, sed " numquid, " o Deus Pater, " mirabilia, " quae facies per me, et in me, " facies mortuis ? " non corpore (talibus enim sunt facta multa, filiae Archisynagogi, Matth.IX, 18 et 19. Et filio viduae, Luc. VII, 11-16. Et quatriduano Lazaro, Joan.XI, 1 et seq.) sed anima ? Quasi dicat : Non : nullam enim in semetipsis habentes vitam, miracula irrident, et non credunt : et sic coram ipsis fiunt, sed non ipsis. Tales sunt mortui, de quibus in Psal. cxlii, 3 : Collocavit me in obscuris, sicut mortuos saeculi. Et Apocalyps.III, 1 : Nomen habes, quod vivas, et mortuus es,
" Aut " supple, nunquid, " medici, " Apostoli scilicet mei, et subsequentes praedicatores, et praelati, " suscitabunt, " supple, tales mortuos, et sic " confitebuntur tibi, " confessione laudis? Quasi diceret: Non : quia de talibus scriptum est in Psal. VI, 6 : Quoniam non est in morte, qui memor sit tui. Et ibidem : In inferno autem, in obstinatione, in peccato, quis confitebitur tibi ? Quasi diceret: Nullus. Eccli.XVII, 26 : A mortuo, quasi nihil, perit confessio. Medicos ergo hic appellat praedicatores, et praelatos.
Notandum enim, quod est medicus naturalis, qui curat corpora per artem medicinae ad litteram. Eccli.XXXVIII, 1 : Honora medicum, propter necessitatem. Et est spiritualis malus, scilicet Philosophus qui vana docet et inutilia. Luc. VIII, 43, de muliere, quae expenderat omnia bona sua in medicos, et semper deterius habebat , Anima scilicet quae expendit omnia naturalia in Philosophos scrutandos, nec sanatur. Sed bonus est medicus, Praelatus, qui habet artem medicandi, sacram scientiam, et medicamina, scilicet sacramenta, Jerem, viii, 22 : Numquid resina non est in Galaad ? aut medicus non est ibi ? Alioquin, dicat illud lsa. iii, 7 : Non sum medicus, et in domo mea non est panis , neque vestimentum : nolite constituere me principem populi. Genes. l, 2 : Praecepit J oseph servis suis medicis, ut aromatibus condirent patrem. Sed est optimus medicus, qui solo sanat verbo, imo solo nutu et voluntate. Matth.IX, 12: Non est opus valentibus medicus, sed male habentibus. Luc. iIV, 23 : Utique dicetis mihi hanc similitudinem: Medice, cura teipsum. Augustinus : " Magnus de " caelo venit medicus, quia malus in ter-" ris jacebat aegrotus. " Hic est Christus, qui est salus .
" Numquid narrabit. " Hic secundum, in quo idem dicit per alia, sicut dictum est : " Numquid narrabit aliquis, " supple, existens, " in sepulcro ? " hoc est, anima existens in peccato, quae corpus suum habet ut sepulcrum, quales erant illorum animae, quibus Dominus dicebat : Vae vobis Scribae et Pharisaei hypocritae : quia similes etsis sepulcris dealbatis, etc. : " Misericordiam tuam ? " Quasi diceret : Non. Psal. XXIX, 10 : Numquid pulvis, impius qui tanquam pulvis in sepulcro latet in corpore specioso, confitebitur tibi ? Quasi diceret : Non. Psal.I, 4 : Non sic impii, non sic, sed tamquam pulvis. " Et, " supple, existens, " in perditione, " numquid annuntiabit " veritatem tuam. " Quasi diceret : Non : non enim veritati credunt, quare nec ipsam nuntiabunt. Si enim alii peccatores, etiamsi fideles excluduntur, quanto magis infideles et obstinati? de qui-
bus hic loquitur. Psal, xlix, 16 : Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias, etc. Eccli. xv, 9 : Non est speciosa laus in ore peccatoris. Eccli.XXVIIi, 14 : Narratio peccantium odiosa. Propter hoc primo mundantur labia Isaiae (VI, 6 et seq.) et tunc mittitur ad praedicandum. Et Jeremiae dictum est in cap. I, 4 : Priusquam te formarem in utero, novi te : et antequam exires de vulva, sanctificavi te, et sic prophetam in gentibus dedi te. Positi ergo in sepulcro, et in perditione, non narrant misericordiam et veritatem : quia nemo contra se libenter loquitur. Prius ergo necesse est ut suscitetur, et tunc loquetur. Luc. vii, 15 : Et resedit qui erat mortuus, et coepit loqui.
" Numquid cognoscentur. " Hic quarto nomine vocantur, scilicet nomine tenebrarum : quia " numquid etiam mirabilia tua, " quae per me operaris, " cognoscentur in tenebris ? " In peccatoribus, qui non tantum sunt tenebrosi, sed magis tenebrae, alios scilicet obtenebrantes pravis exemplis suis. Joan. I, 5 : Lux, Christus, in tenebris lucet, in peccatoribus scilicet tenebrosis, et alios obscurantibus : et tenebrae eam non comprehenderunt. II ad Corinth. VI, 14 : Quae societas luci ad tenebras ? Propter hoc monet Ecclesiastes, xii, 1 et 2 : Memento creatoris tui,... antequam tenebrescat sol.
" Ei justitia. " Ecce quintum. Numquid, supple, cognoscetur, " in terra oblivionis, " in terreno scilicet corde, et a te oblivioni tradito, vel tui oblito, juxta illud Psal. xxx, 13 : Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde. Nota ergo, quod mortui dicuntur reprobi, quibus opera Christi non prosunt : mortui per mortalem culpam, sepulti per pravam consuetudinem, sed perditi per obstinationem in culpa, tenebrosi per peccati divulgationem, et terra oblivionis per contemptum et desperationem. Res enim quae contemnitur, cito traditur oblivioni. III non intellexerunt mirabilia, quae Christus in terris fecit, nec illa, quae adhuc facit in impii justificatione. Quis enim nesciat, quod in impii justificatione claudo restituitur gressus, manco manus, caeco visus, surdo auditus, et muto loquela : leprosus mundatur, paralyticus confirmatur, daemoniacus liberatur, et tandem mortuus suscitatur?
" Et ego ad te. " Hic est secunda pars totius hutius Psalmi, in qua orat pro membris, se tamen non excluso. Membris, inquam, patientibus, sicut ipse a malis passus, et sic respondentibus ipsi, sicut in titulo tactum fuit.
Primo ergo tangitur petitio. Secundo, persuasio, ibi, " Pauper sum ego. "
In prima duo. Primo, petitio. Secundo, conquestio de dilatione petiti, ibi, " Ut quid, Domine ? "
In prima duo. Primo tangitur devotio petentis. Secundo, instantia orationis, ibi, " Et mane. "