Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic cantabo misericordias, quoniam hoc quod praemisi, dixisti in corde, sed etiam et hoc " juravi, " id est, firmiter statui : loquitur in persona Domini. Vel repete, " Dixisti, " supra positum. Psal. CIX, 4 : Juravit Dominus, et non paenitebit eum . Cassiodorus : " Divinum sacramentum promis" sionis noscitur esse securitas : quia " solus juste diffinitive promittit, cui . " subjacet implere quod dixerit. " Hu--: mana enim fragilitas ideo prohibetur sacramentorum promissionibus se obli-

e? . gare, quia non est in potestate ipsius, quae pollicetur efficere. Augustinus aliam assignat rationem, scilicet ne consuetudine jurandi cito labatur in perjurium. Ait enim : " Bene prohibetur ho-" mo jurare, ne consuetudine jurandi " labatur in perjurium. " Deus solus secure jurat, qui falli non potest. Sed cui ? " David veritatem, etc. Juravit autem, quia servus ejus electus. Elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium . Et quid juravit?

" Usque in aeternum praeparabo semen tuum, " hoc est, dabo tibi semen in aeternum mansurum, scilicet Christum. Ad Hom, I, 3 : De Filio suo, qui factus est ei ex semine David secundum carnem. II Reg. vii, 12 : Suscitabo semen tuum post te, quod egredietur de utero tuo. Hoc est illud semen, de quo Isa. i, 9 : Nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen, quasi Sodoma fuissemus et quasi Gomorrha similes essemus.

" Et aedificabo. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic semen dabo, " et aedificabo, " firmiter stabiliendo, sicut res quae aedificata est, " sedem tuam, " id est, regnum super quod sedes : et hoc, " in generationem et generationem, " id est, in aeternum. Isa. IX, 7 : Super solium David, et super regnum ejus sedebit : ut confirmet illud, et corroboret in judicio et justitia, amodo et usque in. sempiternum. Sed quia haec non possunt intelligi de materiali regno David, sicut aperte videmus, melius exponuntur haec dicta de ipso Christo, qui verus David, hoc est manu fortis : hic est enim de quo in Psal. xxiii, 8 : Dominus fortis et potens, etc. Ille fortior superveniens ad abligandum fortem . Et adspectu desiderabilis: quia speciosus forma prae filiis hominum . Huic juravit, firmiter statuit Deus solium suum duraturum et regnum, scilicet fidelium collegium. Ezech.XXXIV, 24 : Ego Dominus ero eis in Deum : et servus meus David princeps in medio eorum. Sed numquid ad tempus? Absit. II Reg. vii, 13 : Stabiliant thronum regni ejus usque in sempiternum. Et numquid solus, non multiplicatis filiis ? Absit. Eccli, xliv, 11 et seq. : Cum semine eorum permanent bona. Haereditas sancta nepotes eorum, et in testamentis stetit semen eorum: et filii eorum propter illos usque in aeternum manent.

" Confitebuntur caeli. " Hic secundum, in quo postquam promisit se cantaturum Dei mirabiles misericordias, hic promittit alios narraturos: et dicuntur duo. Primo, promittit alios laudaturos. Secundo, ostendit causam laudis, ibi " Quoniam quis in nubibus. "

In prima duo. Primo, promittendo determinat qui laudabunt. Secundo, quando, et ubi, ibi, " Etenim veritatem. "

Dicit ego : Sic cantabo ego misericordias : " et caeli, " Apostoli, et Apostolici viri, in quibus erit aedificata misericordia. Supra, in eodem, v. 4 : Dixisti : In aeternum misericordia aedificabitur in caelis. " Hi, inquam, caeli, " confitebuntur " confessione laudis, " mirabilia tua, " mirabiles misericordias tuas, et operationes admirandas. Psal. xviii, 1 : Caeli enarrant gloriam Dei. Haec autem mirabilia, quae caeli confitentur, sunt tria mirabilia a Deo facta. Quod Deus homo : miranda nimis unio. Joan.I, 14 : Verbum caro factum est. Psal. lxxxvi, 5 : Homo natus est in ea, etc. Quod mater Virgo. Isa. vii, 14 : Ecce Virgo concipiet et pariet filium. Quod cor humanum fidele, et ad talia credendum aptatum. Luc. I, 45 : Beata, quae credidisti, quoniam perficientur, etc. Isa. XVI, 1 : Domine Deus meus es tu, exaltabo te, et confitebor nomini tuo : quoniam fecisti mirabilia, cogitationes antiquas fideles, amen.

" Etenim veritatem. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic confitebuntur mirabilia : quando, et ubi? " Etenim confitebuntur veritatem tuam, " impleta scilicet promissione. Ecce quando. Et hoc, " in Ecclesia sanctorum, " in congregatione justorum. Ecce ubi. Psal. xxxiv, 18 : Confitebor tibi in Ecclesia magna. Inter credentes enim veritas Dei qua implevit mirabilia quae promi- serat, est narranda : et credentes dicimus, qui vel jam credunt, vel credituri aestimantur, non aliis qui irrident et contemnunt. Matth.VII, 6 : Nolite dare sanctum canibus.

" Quoniam quis in nubibus. " Hic secundum, in quo subjungitur confessionis ratio, scilicet Dei excellentissima magnitudo. Duo ergo dicuntur. Primo, excellens magnitudo Dei. Secundo probatio, quod vere excellit, ibi, " Deus qui glorificatur. "

In prima duo, secundum duplicem excellentiam, quam demonstrat in Christo. Prima, quantum ad humanitatem. Secunda, quantum ad divinitatis potentiam, ibi, " Similis erit Deus. "