PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic pro nihilo essent anni si avertas : nec mirum si " mane, " id est, cito " transeat, " id est, mutetur : et hoc, " sicut herba " quae quam cito est, in mutatione est. Isa. xxxvii, 27 : Facti sunt sicut faenum agri, et sicut gramen pascuae, et sicut herba tectorum, quae exaruit.
" Mane. " Hic secundum. Quasi diceret : Sic dixi, quod transeat, et addo " mane, " in principio juventutis suae, quod est mane totius aetatis, "floreat, " pulcher appareat. Job XIV, 2 : Quasi flos egreditur, et conteritur, et fugit velut umbra. Isa. xl, 6 : Omnis caro faenum, et omnis gloria ejus, etc. " Et tamen transeat, " mutetur, et deficiat. Sap. ii, 3 : Transibit vita nostra tamquam vesti-gium nubis. Jerem. xlviii, 9 : Date florem Moab, quia, supple, adhuc florens egredietur. Isa. xviii, 5 : Ante messem en totus effloruit, etc.
" Vespere decidat. " Hic tertium, in quo tangitur transitus multiplicitas, et tangitur triplex maxime in fine aetatis. Primo,transitus in mortem, cum anima a corpore separatur. Secundo, transitus in indurationem, cum humor naturalis totus consumitur, ibi, " Induret. " Et tertio, in incinerationem, cum partes ab invicem separantur, ibi, " Et arescat. "
Ait ergo : Sic transeat sicut herba, et non obstet flos et vigor juventutis, sed vespere aetatis, scilicet quamdiu vox erit, decidat in mortem. Supra, in Psal. XXXVI , 2 : Quemadmodum olera herbarum cito decident. Isa. xl, 7 : Exsiccatum est faenum, et cecidit flos. Nimirum sic addit : quia Matth. III, 10 : Jam securis ad radicem arborum posita est . Sed caveat in quam partem cadat : quia Eccle. XI, 3 : Si ceciderit lignum ad Austrum, aut ad Aquilonem, in quocumque loco ceciderit, ibi erit, succo et humore omni recedente. Et sic tandem arescat redactus totus in pulverem. Psal. XXI, 16 : Aruit tamquam testa virtus mea. Eccli. XIV, 18 : Omnis caro sicut faenum veterascet, ''hoc est, arescet. Spiritualiter autem multi in vespere, in fine scilicet vitae suae, decidunt in mortalem culpam, indurantur per peccati consuetudinem, et arescunt penitus per omnis gratiae amissionem.
Et est notandum hic, quod est herba materialis et indifferens. Sap. XVI, 12 : Domine, neque herba, neque malagma sanavit eos, sed omnipotens sermo tuus, qui sanat omnia. Item, quaelibet res praesenti vitae necessaria. Psal. cxlvi, 8 : Qui producit in montibus faenum, et herbam servituti hominum. Et est herba mala, scilicet vanitas mundana, et delectatio carnis, qua diabolus pascitur. Job, xl, 15 : Huic, scilicet Behemoth, hoc est,
diabolo, montes herbas ferunt. Et est herba bona, scilicet doctrina divina. Prov. XXVII, 25 : Aperta sunt, prata, et apparuerunt herbae virentes. Sed melior operatio bona, de qua Genes. I, 11 : Germinet terra herbam virentem. Sed est optima, caro Christi, quae reficit sancto faeno animalia ejus, Job, VI, 5 : Numquid rugiet onager, cum habuerit herbam ? aut mugiet bos, cum ante plenum praesepe steterit ?
" Quia defecimus, " Hic secundum, in quo tacta humana miseria, subjungitur de ejusdem miseriae causa., et tangitur duplex : et secundum hoc dicuntur duo in hac parte. Prima enim causa est divina justitia, quae paenam infligit pro peccato. Secunda, misericordia, qua infligit ipsam pro bono, ordinans eam ad purgationem nostram et gloriam, malis vero ad damnationem, de quo ibi, " Quoniam supervenit. "
In prima duo. Primo, ostendit propter peccatum paenas homini esse inflictas. Secundo, exprimit paenarum quasdam differentias, ibi, " Quoniam omnes dies nostri, "
In prima duo. Primo, ostendit paenae inflictionem. Secundo, ostendit esse justum, quia propter peccata nostra et iniquitates, ibi, " Posuisti. "
In prima duo. Primo tangitur paena ex parte corporis, afflictionis scilicet, et mortalitatis. Secundo, ex parte animae, ibi, " Et in furore tuo. "