PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic afflicti sumus in anima: et quantum ad corporalem vitam nostram, " anni nostri, " id est, vita nostra, vel nos viventes in annis, " meditabuntur, " active, hoc est, cogitabimus, " sicut aranea, " quae non meditatur, nec laborat, nisi in vanitate telae, et dolositate, ut inde capiat muscam. Vel passive : et differt parum sensus. " Anni nostri, " sicut prius, " meditabuntur, " id est, ab aliis meditantibus, et attendentibus reputabuntur, " sicut aranea, " id est, aranearum vita, quae tota inutilis est, et vana. Isa. lix, 5 : Telas araneae texuerunt. Et ibidem, f. 6 : Telae eorum non erunt in vestimentum. Multorum scholarium meditatio, sicut aranearum est, quia toti sunt in curiositatibus perscrutandis, Astronomiae, et Geomantiae, et eorum quae nihil utilitatis habent, sed totum est vanitatis et curiositatis. 11 ad Timoth. ii, 23 : Stultas et sine disciplina quaestiones devita : sciens quia generant lites. Et sunt tales sicut araneae recte inflati et timidi. I ad Tim. VI, 4 : Superbus est, nihil sciens, sed languens circa quaestiones, ei pugnas verborum : ex quibus oriuntur invidiae, contentiones, blasphemiae, suspiciones malae.
Sic multorum cupidorum sunt meditationes sicut araneae : subtiliter enim exquirunt, et totos se eviscerant in exqui- rendis novis modis acquirendi, et contractuum diversis laqueis et usurarum. Luc. XVI, 8 : Filii hujus saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt. Et bene comparantur araneae. Aranea enim texit fila subtilia, et ad invicem juncta. Sic avarus curiositatem curiositati jungit, et sic quasi ad capiendum aliquid telam facit. Isa.XIX,9 : Confundentur qui operantur linum, plectentes et texentes subtilia. Et eruit viscera. Sic avarus totum se eviscerat in acquirendo. Eccli. x, 10: Nihil est iniquius quam amare pecuniam: hic enim et animam suam venalem habet : quoniam in vita sua projecit intima sua. Irretit fraude sua miseram muscam. Sic avarus verbis suis et fallaciis pauperem. Prov. VII, 21 : Irretivit eum multis sermonibus suis. In tela, quam facit, est ejus fiducia tota. Sic avarus in iis quae acquirit. Job, viii, 14 : Tela aranearum fiducia ejus. Suspendit se in tela sua. Sic avarus totus suspenditur in labore suo et angustia sua. Esther, vii, 10 : Suspensus est Aman in patibulo quod paraverat Mardochaeo. Ob hoc voluit Dominus Judam suspendio interire. Act. I,18 : Et suspensus crepuit medius. Tabescit suspensa in illa. Sic avarus totus tabescit suspensus in amore suorum. Psal. xxxviii, 12 : Tabescere fecisti sicut araneam animam ejus. Et tandem valde cito perit totus labor, et confidentia sua ad modicum flatum. Sic avarus cito perdit omnia. Osee, viii, 6 : In aranearum telis erat vitulus Samariae, qui erat eorum spes et confidentia "
" Dies, " Hic secundum. Quasi diceret: Sic sunt in vano labore dies nostri, et sunt pauci, quia " dies annorum " complentur " in ipsis septuaginta annis. " Vel, secundum aliam litteram quae habet, " Anni, " sic construe : " Diesannorum nostrorum, " Hoc proponitur ut locum habeat sequens relatio, " In ipsis diebus annorum nostrorum, " supple, sunt, septuaginta anni. " Primum quidem, antequam peccata essent multiplicata, erant anni octingenti, nongenti, sed multiplicato peccato, et facto diluvio breviati sunt. Genes. VI, 3 : Erunt dies illius, scilicet hominis, centum viginti annorum. Postea quasi in medietate decurtati,facti sunt septuaginta. Ergo mali sunt, quia araneae, et breves, quia septuaginta. Gen. xlvii, 9, dicit Jacob : Dies peregrinationis meae centum triginta annorum sunt, parvi, et mali,
" Si autem in potentatibus . " Hic est tertium, scilicet afflictio in extensione ultra numerum taxatum.
Ait enim: Sic sunt anni vitae anni septuaginta, " si autem octoginta anni, " supple, sunt, " in potentatibus, " in illis scilicet, qui multum possunt, et fortem et potentem habent naturam, " et amplius eorum " (conjunctio superfluit, sicut frequenter accidit in Hebraeo) " erit labor " in agendo, " et dolor " in patiendo.
Sed contra hoc videtur Josue, XIV, 10, 11: Hodie octoginta quinque annorum sum, sic valens, ut eo valebam, tempore, quo ad explorandum missus sum. Respondeo. Speciale donum fuit, et gratia specialis. Tamen nec adhuc illo tempore in tantum erat natura infirmata, et debilitata, sicut tempore David. II Reg. XIX, 35, de Berzelai, qui octogenarius erat, et dixit : Numquid vigent sensus mei ad discernendum suave vel amarum ? Eccli. xviii, 8 : Numerus dierum hominum ut multum centum anni.
Sed iterum: Quomodo dicitur quod ultra octoginta labor et dolor ? nonne similiter ante ? Constat, quod sic: quia Genes. iii, 17, dictum est primo homini, et nobis in illo : In laboribus comedes ex ea, scilicet terra, cunctis diebus vitae tuae. Respondeo. Verum est, quod semper in labore et dolore, Job, v, 7 : Homonascitur ad laborem, et avis ad volatum. Sed tunc praecipue est in miseria cum calor naturalis in ipso refriguerit. I Reg. III, 2, de Heli, cujus oculi caligaverunt, nec poterat videre, III Reg. I, 1, de David qui non poterat calefieri. Et dixit quidam : " Multa senem circumveniunt " incommoda. " Propter hoc dicitur, Eccle. XII, 1-3 : Memento creatoris tui in diebus juventutis tuae, antequam veniat tempus afflictionis, et appropinquent anni, de quibus dicas : Non mihi placent. Antequam tenebrescat sol, et lumen, et luna, et stellae, et revertantur nubes post pluviam: quando commovebuntur custodes domus, et nutabunt viri fortissimi, et otiosae erunt molentes in minuto numero, et obtenebrescent videntes per foramina.
Nota etiam lecturas alias mysticas, quae sunt in Glossa.
" Quoniam supervenit, " Hic secundum illius partis, in qua agitur de paena in relatione ad causam paenae. Actum est enim in relatione ad justitiam, hic in relatione ad misericordiam. Duo autem dicuntur. Primo, ratio inflictionis paenae, Dei misericordia ad corripiendum. Secundo, admiratio Prophetae super tantum beneficium, et tam districtum. Primo, quoad bonos. Secundo, quoad malos, ibi, " Quis novit potestatem ? "