PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo: Sic regnat Dominus ad dexteram Dei Patris, et ipse Dominus, qui putatur a quibusdam non judicaturus, tamquam oblitus, vel aliis occupatus existens, " Deus ultionum, : " et repetit, " Deus ultionum, " ad majorem confirmationem. Deut. xxxii, 43 : Sanguinem servorum suorum ulscisceiur. Psal. xcviii, 8 : Et ulsciscens in omnes adinventiones eorum. Isa. xlvii, 3 : Ultionem capiam,et non resistet mihi homo. Nahum,I, 2 : Ulciscens Dominus in hostes suos.
Et nota, quod replicatur " Deus ultionum, " quia punit anima simul et corpore. Apoc. l, 16: De ore ejus, scilicet filii hominis, exibit gladius utraque parte acutus. Item, quia punit malos in se, et in aliis, cum quibus et in quibus peccaverunt. Usurarius devorabit in inferno filium si poterit, et locator locatricem. Isa. IX, 19: Erit populus quasi esca ignis : vir fratri suo non parcet. Item, quia hic punientur, et etiam in futuro. Jer. xvii, 18 : Duplici contritione contere eos, Domine Deus noster.
Hic autem ulciscitur se multipliciter. Primo, excaecando inimicos suos. Sap. ii, 21 : Excaecavit malitia eorum illos. Isa. VI, 10 : Excaeca cor populi hujus,et aures ejus aggrava. Socundo, in reprobum sensum dando, ut putent bona, quae vere mala sunt, et e contrario. Ad Rom. I, 28: Tradidit illos Deus in reprobum sensum : ut faciant ea quae non conveniunt. Tertio, multis amaritudinibus eos respergendo. Eccle. ii, 23 : Cuncti dies hominis doloribus ei aerumnis pleni sunt. Act. viii, 23 : In felle amarituninis, et obligatione iniquitatis video te esse. Quarto, damnis rerum, ei aegritudinibus corporum affligendo, sicut factum est in Herode , et in Antiocho .
Dominus ergo " Deus ultionum libere egit, " semper sine omni coactione, in omnibus quaecumque fecit: et libere aget in judicio. Liberum enim judicium Dei ab omni coactione. Sap. XII, 12 : Quis dicet tibi: Quid fecisti ? aut quis stabit contra judicium tuum ? Ad Rom, IX, 19 : Voluntati ejus quis resistit ? A. prava affectione : quia nec odio, nec amore, nec pretio, nec prece poterit corrumpi. Prov. VI, 34 et 35 : Zelus et furor viri non parcet in die vindictae, nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet, etc.
Secundum hanc litteram, " libere " descendit, a libertate. Augustinus autem in quodam sermone de Passione Domini exponit libere, id est, liberaliter, ut descendat a liberalitate : cum enim posset pro peccato primi hominis, totum hominem destruxisse, liberaliter ipsum morte propria liberavit: et cum posset de justitia damnare peccantem in infernum, sanat febrem immittendo, imo aliquando beneficia exhibendo.
" Exaltare. " Hic secundum, in quo monstratur justus ordo in judicando, ad quem concurrunt tria quae tanguntur hic. Primum auctoritas. Secundum, discussio meritorum, ibi, " Qui judicas. " Tertium, retributio debita, quod notatur cum dicit : " Redde retributionem. "
Ait enim : Sic Dominus justus est in judicando et propter hoc,Domine, " exaltare ", id est, appare in illa auctoritate et altitudine, quam habes ad judicandum. In Psal. XX, 14, supra : Exaltare, Domine, in virtute tua, Isa. ii, 11 : Exaltabitur Dominus solus in die illa. Solus enim habebit auctoritatem judidicandi, quae judici, ut dictum est, est necessaria. Ad Hom: XIV, 4 : Tu quis es, qui judicas alienum servum, ? Domino suo stat aut cadit. " Qui judicas terram, " judicio discussionis, quod etiam necessarium est judici. Job, XXIX, 16 : Causam, quam nesciebam, diligentissime investigabam, Et Paulus, I ad Corinth, IV, 5 : Nolite ante tempus judicare, Ante tempus judicat, qui. ante discussionis judicium, definitionis judicium praecipitat, sicut fecit David concedendo servo Miphiboseth medietatem rerum suarum . Terram autem hic appellat terrenos homines, qui judicabuntur : sed caelestes, qui reliquerunt omnia propter Christum, ipsi judicabunt cum Christo. Matth. XIX, 28 : Amen dico vobis, quod vos qui, reliquistis omnia, etc. Coeli sunt, non terra. Supra, in Psal. xviii, 2 : Caeli enarrant gloriam Dei,
" Redde, " Ecce tertium. Quasi diceret: Sic ostende auctoritatem, et merita discute, et postmodum, " redde retributionem superbis, " non humiliter poenitentibus, sed ex superbia contumacibus, et inflatis: quod et faciet. Isa.II, 12 : Dies Domini exercituum super omnem superbum et excelsum, et super omnem arrogantem : et humiliabitur. Psal. XXX, 24 : Retribuet abundanter facientibus superbiam. Et alibi, Psal. CXXII, 4 : Opprobrium abundantibus, et despectio superbis. Et hoc necessarium est post auctoritatem et discussionem. Deut. XVI, 20: Juste, quod, justum est, persequeris.
" Usquequo peccatores, " Hic tertium, in quo tangitur justa causa in judicio Christi, quia judicabit judicio damnationis eos, qui vere damnati erunt, scilicet peccatores, quorum culpam tangit in generali, primo conquerendo de dilatione judicii, eorum. Secundo, specificando ipsam, ibi, " Usquequo peccatores. "