Albert the Great, Commentarii In Psalmos

Dicit ergo : Sic vana sunt simulacra, et omnino inutilia, et propter hoc peto, quod " similes illis fiant qui faciunt ea. " Sapient. XIV, 8 et 9 : Per manus quod fit idolum, maledictum est et ipsum, et qui fecit illud... Similiter autem odio sunt Deo impius et impietas ejus : si fuerint similes, nihil fient, quia, I ad Corinth. VIII, 4 : Nihil est idolum in mundo : ergo ipsi nihil. Et hoc verum est, Isa. xliv, 9 : Plastae idoli omnes nihil sunt.

" Et omnes qui confidunt in eis, " colentes ea tamquam deos. Sapient. xv, 6 : Malorum amatores digni sunt qui spem habeant in talibus, et qui faciunt illos, ei qui diligunt, et qui colunt. Isa. xlii, 17 : Confundantur confusione qui confidunt in sculptili, qui dicunt conflatili : Vos dii nostri. Eccli. XXVII, 3 : Conteretur cum delinquente delicium. Simulacra, sunt mali et negligentes Praelati. Ergo qui faciunt ea, id est, simulacra illa, fiant eis similes in paena : sed de ipsis dicitur, Sapient. VI, 6 : Judicium durissimum his qui praesunt, fiet. Et in illis ergo, qui tales faciunt : imo qui ut fiant consentiunt, si resistere possunt. Ad Ronian. II, 32 : Non solum qui talia agunt, sed qui facientibus consentiunt, digni sunt morte.

" Domus Israel. " Hic secunda pars Psalmi, in qua agit de generali conversione, a sanctis Patribus exspectata et praedicta, et complenda in fine mundi : et dicuntur tria in hac parte. Primum, Sanctorum exspectatio, quod in fine fiet conversio. Secundo, ipsa conversio, ibi, v. 12 : " Dominus memor. " Tertio, gra- tiarum actio pro conversione illa, ibi, v. 17 : " Non mortui. "

In prima duo. Majorum spes et exspectatio. Secundo, minorum, ibi, v. 11 : " Qui timent. "

In prima duo. Primo, exspectatio majorum, quantum ad principes vel sapientes. Secundo, quantum ad sacerdotes, vel ad sanctiores, ibi, v. 10 : " Domus Aaron, "

In prima duo. Primo, exspectatio. Secundo, conditio illorum qui exspectant interim, ibi, " Adjutor. "

Ait ergo : Sic sunt vana simulacra, sed " domus Israel, " videntium Deum, scilicet majores in sapientia Christianorum, " speravit in Domino, " quod adhuc convertet reliquias Israelitarum. Sophon. iii, 12 : Sperabunt in nomine Domini reliquiae Israel .

" Adjutor, " in bonis agendis, " et protector, " in malis cavendis, " eorum est, " Adjutor etiam in convertendis reliquiis electorum, et protector ab insidiis reproborum. Eccli. ii, 11 et 12 : Scitote quoniam nullus speravit in Domino, ei confusus est. Quis enim permansit in mandatis ejus, et derelictus est ? Sed adjuvat, et protegit, et liberat, et salvat. Isa. XXXI, 5 : Sicut aves volantes, sic proteget Dominus Deus exercituum Jerusalem, protegens et liberans, transiens et salvans. Jerem. XIV, 8 : Exspectatio Israel, salvator ejus in tempore tribulationis.

" Domus Aaron. " Hic secundum, spes sacerdotum, vel sanctiorum : et divide sicut antecedentem versum, et lege sicut supra, et adde, quod ipsos sacerdotes et sanctiores in tota Ecclesia dicit sperare, quia et ipsi non adhuc apprehendunt in re, sicut nec alii, sed adhuc ambulant in spe. Ad Philip. iii, 13 et 14 : Ego autem me non arbitror com-prehendisse :... ad destinatum persequor, etc. Haec spes designabatur in tunica sacerdotis summi hyacinthina, quae colorem habebat caelestem . In portione signata, qua carebant Levitae. Josue, XIV, 4 : Nec acceperunt Levitae aliam in terra partem, nisi urbes ad habitandum, et suburbana earum ad alenda jumenta et pecora sua. Urbes sunt virtutes : suburbana ad alenda pecora, sunt Scriptura sacra. Psal. xv, 5 : Dominus pars haereditatis meae, et calicis mei : tu es qui restitues (non adhuc restituisti) haereditatem meam mihi.''

" Qui timent Dominum, " Hic secundum, scilicet spes, et exspectatio minorum : et divide versum sicut prius, et lege : et nota, quod optime jungitur timor cum spe : unum enim non debet esse sine altero. Deuter. XXIV, 6 : Non accipies loco pignoris inferiorem et superiorem molam. Superior mola est spes, inferior vero timor. Eccle. ii, 9 : Qui timetis Dominum, sperate in illum : et in oblectatione erit anima vestra. Sic debent sperare omnes. Supra, in Psal. lxi, 9 : Sperate in eo, omnis congregatio populi, Tales Dominus oculo misericordiae respicit, ab adversario illo protegit scuto potentiae suae, ad. bene operandum virtutem infundit, et refri genum ab ardore concupiscentiae tribuit, precem exaudit, adjuvat si ceciderit, exaltat, illuminat, sanat, vivificat, et tandem aeterna benedictione benedicit. Eccli. XXXIV, 19 et 20, tanguntur haec omnia bona una auctoritate : Oculi Domini super timentes eum, ecce quod respicit : protector potentiae, ecce quod protegit : firmamentum virtutis, ecce quod virtutes infundit : tegimen ardoris, et umbraculum meridiani, ecce quod refrigerium tribuit : deprecatio offensionis, id est, pro offensione, ecce quod exaudit : adjutorium casus, ecce quod adjuvat si ce- ciderit : exaltans animam, ecce quod plane exaltat : et illuminans oculos, ecce quod illuminat : dans sanitatem, ecce quod sanat : ei vitam, ecce quod vivificat : et benedictionem, ecce quod in finali benedictione totum consummat.

" Dominus memor fuit. " Hic secundum. Postquam enim egit de exspectatione conversionis, subjungitur hic de ipsa conversione. Duo ergo dicuntur. Primo, de conversione agitur. Secundo, de desiderio et affectione ad conversorum multiplicationem, ibi, v. 14 : " Adjiciat Dominus. "

In prima duo. Primo, tangitur ipsa conversio, Secundo, ratio conversionis, et causa, ibi, " Et benedixit nobis. "