PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic peto salvari a malo, et in bono adjuvari : et sic erit, quia " benedictus " es. Vel sic : " Qui venit in nomine Domini, " ad hoc ut salvaret, ad hoc ut adjuvaret. Matth. XXI, 9 : Benedictus qui venit in nomine Domini. Apocal. I, 4 : Qui est, qui erat, et qui venturus est. Et dicit : " In nomine Domini, " non in suo proprio nomine, in quo veniet Anti-Christus. Joan. v, 43 : Ego veni in nomine Patris mei, ei non accepistis me : si alius venerit in nomine suo, accipietis illum.
" Benediximus vobis. " Hic secundum, in quo confitetur se salvatum per collegium ministrorum, inducens ministros loquentes et dicentes duo. Primo, quod populo benedixerunt. Secundo, quod non auctoritate sua, sed Dei hoc fecerunt, ibi, v, 27 : " Deus Dominus. "
Sic vere per benedictum salus facta est tamquam per actorem, et Dominum : tamen et nos, Sacerdotes et Praelati, " benediximus vobis, " ut ministri, ne videatur contrarium quod dicitur, Numer. VI, 27 : Invocabunt nomen meum super filios Israel, et ego benedicam eis : vestrum est auctoritate, sed nostrum ministerio. Eccli. xliv, 25, dicitur de Aaron : Benedictionem omnium gentium dedit illi.
" Benediximus " ergo " vobis de domo Domini, " existentibus, vel esse volentibus, scilicet de Ecclesia, de qua egredietur fons baptismatis, in quo mundantur omnes et sanctificantur. Joel, III, -18 : Fons de domo Domini egredietur, et irrigabit torrentem spinarum. Zachar. xiii, 1 : In die illa erit fons patens domui David, et habitantibus Jerusalem, in ablutionem peccatoris, et menstruatae. His qui sunt in hac domo benediximus. Psal. lxxxiii, 8 : Benedictionem dabit, tamquam minister, legislator.
" Deus Dominus. " Ecce secundum, in quo confitetur actorem Deum.
Quasi diceret : Benediximus : tamen " Deus " omnium creatione, " Dominus " potestate et gubernatione hoc fecit, tamquam principalis actor, " et illuxit nobis, " illuminando nos prius. II ad Corinth. IV, 6 : Deus, qui dixit de tenebris lucem splendescere, ipse illuxit in cordibus nostris. 1 Petr. ii, 9 : De tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum. Illuxit sicut verus sol timentibus se, Malach. IV, 2 : Orietur vobis timentibus, etc.
" Constituite diem. " Hic tertium hujus partis, in quo postquam petiit, et se exauditum asseruit, subjungit laudem pro exauditione, et prorumpit in illam : et dicuntur tria. Primo, quod ex laetitia cordis aliis inducit ut diem solemnitatis constituant. Secundo, promittit quod in illa die constituta confitebitur, et laudabit, ibi, v, 2 8 : " Deus meus. " Tertio, imitando alios ad hoc ipsum, concludit totum, ibi, v. 29 : " Confitemini Domino. "
In prima tria dicuntur. Primo, indicit et monet ut diem solemnem statuant. Secundo, quod multitudinem magnam in illa die congregent, et hominum, et virtutum, et bonorum operum, ibi, " In condensis. " Tertio, quod usque ad altaris sacramentum accedant, ibi, " Usque ad cornu altaris. "
Ait ergo : Sic per ipsum Dominum, et per ipsos ministros salvatus sum, et in bono prosperatus : ergo, o vos omnes de Ecclesia, " constituite diem solemnem, " vel constitutam custodite, retrahentes vos ab omni opere iniquitatis et cupiditatis : hoc est enim primum quod exigitur. Jerem. XVII, 21 : Custodite animas vestras, et nolite portare onera in die sabbati. In spirituali laetitia et exsultatione, Psal. lxxv, 11 : Reliquiae cogitationis diem festum a gent tibi. II Esdrae, viii, 9 et 10 : Dies sanctificatus est Domino Deo nostro : nolite lugere, ei nolite flere... quia sanctus dies Domini est. In votorum solutione ipsi Domino, Eccli. xxxv, 6 : Non apparebis ante conspectum Domini vacuus . In hilari eleemosynarum largitione, II Esdrae, viii, 10 : Ite, comedite pinguia, et bibite mulsum, et mittite partes his qui non praeparaverunt sibi. Ad Roman. xii, 8 : Qui miseretur in hilaritate.''
Et hoc " in condensis, " in densitate et congregatione hominum. Joel, II, 15 et 16 : Vocale caetum, congregate populum, etc. Exod. XXIII, 17 : fer in anno apparebit omne masculinum tuum coram Domino Deo tuo.
Vos, dico, incedentes " usque ad cornu altaris, " ut participaris ipsius altaris sacramentum. Exod, xxx, 10 : Deprecabitur Aaron super cornua altaris semel per annum, in sanguine quod oblatum est pro peccato. Cum enim sacerdos cibat, et potat communicantes, ad cornu altaris ad litteram decens est fieri, et orando debet hoc facere. In cornu etiam potestas intelligitur, ut sit sensus : " Incedentes usque ad cornu altaris, " id est, usque ad potestatem altaris : quae, inquam, potestas est ipsius altaris sacramentum, quia potestative confirmat animam, et corroborat ipsam. Psal. CIII, 15 : Panis cor hominis confirmet. Joan. VI, 52 : Panis quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita, supple, confirmanda.
" Deus meus. " Hic promittit se laudaturum : et dicuntur duo. Primo, promittit quod propter seipsum, Deum scilicet ipsum, laudabit. Secundo, quod etiam propter beneficium, ibi, " Confitebor tibi. "
Et dicuntur duo. Primo, promittit laudem oris, praemissa ratione laudis. Secundo, laudatio operis, quae melior est, praemissa etiam ratione, ibi, " Deus meus es tu, et exaltabo te. "