PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic peto mihi dari, quo via corrigatur : et tunc, o Domine, " exercebor in mandatis tuis, " usu exterioris operis, terram corporis exercendo, et colendo, et sic aedificando ulterius conscientiam meam, secundum illud Proverb. XXIV, 27 : Diligenter exerce agrum tuum, et postea aedifices domum tuam. Non ero otiosus. Proverb. XXXI, 27 : Consideravit semitas domus suae, et panem otiosa non comedit.
" Et considerabo, " diligenter cogitando, " vias tuas, " veritatem scilicet et misericordiam. Supra, In Psal. XXIV, 10 : Universae viae Domini, misericordia et veritas. Et sequitur, sicut Glossa dicit optime, consideratio cognitionis ad impletionem divinae jussionis. Psal. cxviii, 104 : A mandatis tuis intellexi. Et supra, Psal. cx, 10 : Intellectus bonus omnibus facientibus eum. Et Glossa hic : " Nemo enim ad penetralia Intellectus " pervenit, nisi vita pura prius proxi-" mos fuerit. " Sed contrarium videtur : multi enim vita longe, et peccatis propriis elongati loquuntur aliquando subtiliora, quam justi. Respondeo. Penetralia intellectus appellat, non subtilitatem cognitionis, quam attingunt mali, sed saporem dulcedinis divinorum eloquiorum, quem sentiunt soli boni, et tum vere cognoscunt, et penetrant ad Inferiora. Augustinus : " Plus mihi videtur . " valere In hac Inquisitione, vivendi quam " loquendi modus. "
" In justificationibus tuis. " Hic tertium. Quasi diceret : Sic exercebor in mandatis, qui prius in peccatis, et considerabo vias tuas, qui prius sequebar proprias : " et meditabor, " profunde cogitando, et discutiendo, " in justificationibus tuis, " in caeremonialibus praeceptis quasdam spirituales justitias continentibus, sicut fere omnia quae traduntur capite XXI Exodi usque ad finem, et per totum Leviticum. Et in talibus necessaria est valde meditatio, et valde placens Deo. Supra, in Psal. xviii, 15 :
Et erunt ut complaceant eloquia oris mei, et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper : ut mediter inquirendo quid lateat veritatis sub umbra, Ad Hebr. x,
1 : Lex umbram habens futurorum. Quid solidi sub figura, I ad Corinth. x,
11 : Omnia in figura contingebant,
" Non obliviscar, " Ecce quartum. Quasi diceret : Sic meditabor, qui prius meditabar in vanitatibus : et sic " non obliviscar sermones tuos, " in corde meo scribens illos. Deuter IV, 1 : Et nunc, Israel, audi praecepta et judicia quae ego doceo te : et ea in corde tuo tamquam in libro scribe. Et, viii, 11 : Cave nequando obliviscaris Domini tui, et negligas mandata ejus atque judicia. Non obliviscar ergo, qui prius obliviscebar.
Attende ergo in boc octonario, quomodo iste incipiens confessus sit, in quo sit correctio viae peccatoris, quomodo humiliter petiit, qualiter confundendo se promittit se de caetero facturum oppositum eorum quae ante fecit. Unde secundum Augustinum, huic octonario praeponitur Beth AdminBookmark optime, quod interpretatur confusio : hic enim se confundit bona confusione. Eccle. IV, 25 : Est confusio adducens gloriam. Mich. IV, 10 : Venies usque ad Babylonem, confusionem scilicet de peccatis propriis, ibi liberaberis. Et recte post aleph quod interpretatur doctrina : prius enim peccator doctrina illuminatur ad cognoscendum statum suum, et statim confunditur, secundum illud Jerem. XXXI, 19 : Postquam ostendisti mihi, ecce aleph : percussi femur meum : confusus sum, et erubui, ecce beth, quod interpretatur confusio, sed in bonum.
Ghimel AdminBookmark
17. Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18. Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19. Incola ego sum in terra, non abscondas a me mandata tua.
20. Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21. Increpasti superbos : maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22. Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23. Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur : servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24. Nam et testimonia tua meditatio mea est: et consilium meum justificationes tuae.
GHIMEL AdminBookmark
" Retribue servo tuo. " Hic est secunda pars illius, in qua agit de merito incipientium. Cum enim actum sit de merito illorum, quantum pertinet ad recessum a malo, hic de merito illorum, quantum ad accessum ad bonum. Cum enim incipientes post recessum a malo difficultatem habeant faciendi bonum, tum ex parte infirmitatis naturalis, tum ex parte consortii ad peccatum trahentis, tum ex parte consuetudinis peccandi, quae omnia necesse est per Dei gratiam amoveri, quantum potest in hac vita, hic sunt duo
octonarii. In primo, supplicatio contra naturalem infirmitatem, et trahentem ad peccatum turbam. In secundo, contra consuetudinem peccandi contractam, ibi, v. 25 : " Adhaesit pavimento. "
Ex hoc jam patet divisio primae partis. Primo enim petit auxilium gratiae contra inlirmitatem propter peccatum primorum parentum contractam. Secundo, contra turbam malorum, ad peccatum inclinantem, et trahentem, ibi, v. 22 : " Aufer a me opprobrium et contemptum, etc. "
In prima duo. Primo, petitio auxilii contra infirmitatem. Secundo, ostendit illius infirmitatis multiplicis causam, ibi, v. 21 : " Increpasti superbos. "
In prima duo. Primo, supplicatio pro auxilio contra infirmitatem humanam. Secundo, persuasio, ibi, v. 20 : " Concupivit anima. "
In prima duo. Primo, petit sibi tribui spiritualem vitam, contra omnem infirmitatem simpliciter. Secundo, spiritualia bona contra spirituales infirmitates, excaecationem, et exsilium spirituale, ibi, v. 18 : " Revela oculos. "
In prima tria. Primo, petit ut sibi gratis, et iterato detur. Secundo, specificat quid sibi velit dari, ibi, " Vivifica me. " Tertio, ad quid, ibi, " Et custodiam. "