PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo : Sic rogo ut me salves, et certe debes : " Quoniam exquisivi, " cum diligentia scilicet quaesivi, ((justificationes tuas, " et obtinui ut intelligerem illas. Matth. VII, 7 : Quaerite, et invenietis, Isa. XXI, 12 : Si quaeritis, quaerite. Matth. VI, 33 : Primum quaerite, id est, primum. inquirite, regnum Dei, sacram scilicet Scripturam, in qua sunt justificationes : quae dicitur regnum, quia ductiva est ad regnum.
" Me exspectaverunt, " Hic secundum, a quo persuadet : et dicuntur duo. Primo, impugnatio ab adversariis. Secundo nihilominus, conservatio mandatorum Dei, et fixio intellectus in illis, ibi, " Testimonia. "
Ait ergo : Sic exquisivi mandata, et etiam "peccatores, " mali homines, et daemones, " exspectaverunt me, " mihi insidiando, et ad culpam impellendo, " ut " sic " perderent me : " daemones enim quasi latrones ad, invicem sibilant sese advocando, Osee, VI, 9 : Quasi fauces virorum latronum : et spoliant gratuitis, et vulnerant in naturalibus, Luc. x, 30 : Homo quidam descendebat ab Jerusalem in Iericho, et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum, et plagis impositis abierunt, semivivo relicto. Et insidiose exspectant et latenter, Supra., in Psal. x, 9 : Insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Et ardenter affectant devorare, Thren. II, 16 : Fremuerunt dentibus, et dixerunt : Devorabimus : en ista est dies quam exspectabamus, invenimus , vidimus. Exspectant etiam bonos et justos, Job, xl, 18 : Absorbebit fluvium, et non mirabitur : et habet fiduciam quod influat Jordanis in os ejus. Apocal. xii, 4 et 5 : Draco stetit ante mulierem quae erat paritura, ut cum peperisset, filium ejus devoraret. Et nota, quod optime dicit, Exspectaverunt me : quia perdere non possunt, nisi prius homo perdat se : consensum enim ejus necesse est ad perditionem praevenire. Unde dicunt, Isa. li, 23 : Incurvare ut transeamus. II Reg. I, 6 : Saul incumbebat super hastam suam, ut interficeret se.
" Testimonia. " Ecce secundum. Qua si diceret : Illi credebant me cito periturum : sic autem non fuit, quia " testimonia tua, " Scripturarum, " intellexi, " id est, in ipsis intellectum fixi : et sic inveni quid persistentibus promitteretur, quia corona. Jacob. I, 12 : Beatus vir qui suffert tentationem, quoniam cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit, etc. Vel, " testimonia tua, " id est, martyria tua, tuis scilicet Illata, " intellexi, " perfecte, quia vidi ducentia ad finem gloriosum, et sic omnem dolorem mitigaiitia, Gregorius : " don" sideratio praemii diminuit vim flageli. " Ad Roman. VIII, 18 : Non sunt condignae passiones hujus temporis ad futuram gloriam, quae revelabitur in nobis.
" Omnis consummationis. " Hic est tertium totius octonarii, in quo relinquitur certa cognitio charitatis : et dicuntur duo. Primo, certa cognitio ex praedictis . ipsius charitatis. Secundo, quaedam cognitae descriptio, Ibi, " Latum mandatum. "
Et nota, quod consummatio appellatur aliquando In Scripturis finis, Matth. XXIV, 3 : Quod signum aduentus tui, et consummationis saeculi ? Et consumptio, I Esdrae, IX, 14 : Numquid iratus es nobis usque ad consummationem ? id est, usque ad consumptionem. Item, abbreviatio, Isa. x, 23 : Consummationem et abbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terrae. Et figurarum impletio, Joan. XIX, 30 : Consummatum est. Extremum judicium, Eccli. xviii, 24 : Memento irae in die consummationis. Extrema damnatio, Sapient. iii, 16 : Filii adulterorum in inconsanimatione erunt. Et perfectio ipsius rei. Hoc modo, et primo potest accipi hic consummatio. II ad Corinth. XIII, 9 : Hoc et oramus vestram consummationem.
Et secundo sic : Ita lex tua manet in universis creaturis, et meditatus sum in Scripturis, et sic et per creaturas et per Scripturas, " vidi finem omnis consummationis, " Id est omnis perfectionis. Et quid est illud ? " Mandatum tuum, " quod est " latum nimis, " scilicet mandatum de charitate, quod praecipitur extendi usque ad inimicum. Matth. v, 44, et Luc. VI, 27 : Diligite inimicos vestros, benefacite his qui oderunt vos. Charitas enim finis est omnium bonorum. I ad Timoth. I, 5 : Finis praecepti est charitas. Et sic est consummatio quasi a parte post. Et est radix, ex qua omne bonum oritur. Matth. xxii, 40 : In his duobus mandatis universa leae pendet, ei prophetae : et sic est quasi a parte ante consummatio.
Vel, secundum hunc sensum etiam sic : " Vidi finem omnis consummationis, id est Christum : omnis enim perfe- ctionis ipse finis est. Propter ipsum enim, et ad ipsum omnis perfectio. Ad Roman. x, 4 : Finis legis Christus ad justitiam omni credenti. Vidit hunc finem David in spiritu prophetiae, sicut et Abraham. Joan. viii, 56 : Abraham, pater vester, exultavit ut videret diem meum. Et ob hoc, " mandatum tuum, " de charitate, " latum nimis, " supple, factum est mihi ad implendum, sentiendo in me illud, quod dicit ipse finis mandati. Matth. XI, 30 : Jugum meum suave est, et onus meum leve. Proverb. IV, 11 : Ducam te per semitas aequitatis, etc.
Vel sic : " Vidi finem, "terminum, et desitionem, " omnis consummationis, " omnis veri consumptibilis: vidi enim omnia quasi terminanda ad minus secundum statum, in quo nunc sunt. Psah CI, 17 : Mutabis eos, et mutabuntur. Sed " mandatum tuum " de charitate, non est consurnptibile, sed " latum nimis, " quia semper durabile. I ad Corinth. XIII, 8 : Charitas numquam excidit. Semper enim videbimus Deum in se, et in suis, et sperabimus, et laudabimus.
Attende autem diligenter quomodo in hoc octonario intellexit legem aeternam Dei in creaturis, et meditatus fuerit in Scripturis, et tandem latitudinem senserit charitatis. Duo prima ad intellectum respiciunt, sed tertium ad affectum : ergo totum cor hujus est in divinis occupatum.Ergo bene praeponitur lamed AdminBookmark littera Hebraica, quae interpretatur cor servientis. Ac si diceret : Per haec quae dicuntur hic, totum cor habet servituti divinae occupatum, sed non servitute nisi filiali, quae gloriosa est.
Mem AdminBookmark
97. Quomodo dilexi legem tuam, Domine ! tota die meditatio mea est.
98. Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in aeternum mihi est.
99. Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100. Super senes intellexi, quia mandata tua quaesivi.
101. Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102. A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103. Quam dulcia faucibus meis eloquia tua.! super mel ori meo,
104. A mandatis tuis intellexi : propterea odivi omnem viam iniquitatis.
MEM AdminBookmark
" Quomodo dilexi, " Hic est tertia pars et ultima illius, in qua agitur de merito proficientium. Postquam enim egit de merito illorum, quantum ad habilitatem ad bonum, et postmodum quantum ad cognitionem boni et divinae voluntatis, hic agitur quantum ad delectationem in cognita, et ipsius dilectionem. Et primo, agitur de dilectione simpliciter et absolute. Secundo, comparatione ad malos legem destruentes in se, et non complentes, et in aliis etiam impugnantes, ibi, v, 113 : " Iniquos odio habui, "
In prima autem dicuntur duo, secundum duo propter quae diligenda est cognitio divinae voluntatis. Primo, ex perceptione et praegustatione divinae bonitatis, quae sentitur in lege. Secundo, ex perceptione veri luminis, et regentis animam, et ducentis ad gloriam, ibi, v. 105 : " Lucerna pedibus. "
In prima duo. Primo, exprimitur amor divinae legis, et voluntatis ejus vehementia. Secundo, ratio dilectionis tangitur, ibi, v. 98 : " Super inimicos. "
In Iprima duo. Primo, dilectio quantum ad affectum. Secundo, quantum ad intellectum, ibi, " Tota die meditatio mea est. "